Την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, 4 σκλάβες στέλνονται στην Αρένα για να πολεμήσουν για τη διασκέδαση των παρακμιακών πολιτών.
Σχόλια:
Κλασική Women In Prison (WIP) ταινία στην οποία κατά κάποιο τρόπο "συγκρούονται" δύο κραταιές σχολές του σινεμά του exploitation. Από τη μία η σχολή του μέγιστου Roger Corman με χαρακτηριστικά την συγκράτηση και την περισσότερη εμπορικότητα που ήδη είχε δεκάδες παραγωγές στο βιογραφικό της από τα τέλη της δεκαετίας του 50 και από την άλλη η Ιταλική πιο "σκληρή" σχολή που εκείνη την περίοδο είχε αρχίσει να φτάνει στο απόγειό της με δουλειές από θρυλικά ονόματα όπως του παραγωγού Franco Gaudenzi που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα και βέβαια του Joe D’Amato. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια άκρως διασκεδαστική περιπέτεια δράσης που γέρνει περισσότερο προς την Corman-ική σχολή, μια θηλυκή εκδοχή της ιστορίας του Σπάρτακου στην οποία πάντα κάτι καλό συμβαίνει.
Στη Ρώμη του μακρινού παρελθόντος, τέσσερις νέες γυναίκες πωλούνται στο σκλαβοπάζαρο και στέλνονται σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ρωμαίων υπό τον Lucilius (Paul Muller). Κουμάντο στο στρατόπεδο κάνει η σαδιστική Cornelia (Rosalba Neri) και η καθημερινή ρουτίνα περιλαμβάνει βιασμούς, καταπίεση και κάθε είδους σεξουαλικά βασανιστήρια από τους παρακμιακούς αυλικούς και το προσωπικό. Οι νέες σκλάβες γίνονται γρήγορα δημοφιλείς και ιδίως η εξωτική Mamawi (Pam Grier) και η πανέμορφη πρώην ιέρεια αίρεσης Bodicia (Margaret Markov).
Όμως οι Ρωμαίοι έχουν παρακμάσει τόσο που πλέον η διασκέδασή τους είναι μέγιστο θέμα για την εξουσία, που σε μια προσπάθεια να δώσει κάτι καινούργιο στο κοινό, αποφασίζουν μετά από ένα καβγά μεταξύ των θηλυκών κρατούμενων στην κουζίνα να ρίξουν τις νεοφερμένες στην Αρένα "για πλάκα" ώστε να δουν πώς θα το αντιμετωπίσει το κοινό. Στην αρχή οι μονομαχίες γίνονται περισσότερο για το χαβαλέ, όμως όταν ο Lucilius διατάζει την Mamawi να σκοτώσει την αντίπαλό της στην Αρένα αρχίζουν τα προβλήματα, κάτι που κάνει τις φίλες μας να αρχίσουν να ετοιμάζονται για την μεγάλη εξέγερση.
Ωραίος ρυθμός που δεν διακόπτεται σε καμία στιγμή της προβολής και αρκετή καλογυρισμένη και μη δράση είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της κλασικής πλέον exploit-ιάς. Σαν μπόνους, η ταινία υιοθετεί μια ξεκάθαρα φεμινιστική οπτική κάτι που υποστηρίζεται άριστα από τις 4 καλλίγραμμες πρωταγωνίστριες που έχουν τη μερίδα του λέοντος σε πρώτο πλάνο. Όλες οι ηθοποιοί είναι δοσμένες στους ρόλους τους και ιδίως η Pam Grier και η Margaret Markov, η οποία μάλιστα γνώρισε τον μελλοντικό σύζυγό της Mark Damon στα γυρίσματα, είναι χάρμα οφθαλμών.
Πάντως κανείς ίσως να περίμενε περισσότερα στοιχεία exploitation τουλάχιστον λόγω ονομάτων και ιδίως του Joe D’Amato που εκτός από διευθυντής φωτογραφίας βοήθησε τον Steve Carver στη σκηνοθεσία κατά παραγγελία του παραγωγού Franco Gaudenzi, όμως φαίνεται η επιρροή του Roger Corman ήταν μεγαλύτερη από των Ιταλών συναδέλφων του και έτσι η ταινία είναι αρκετά συγκρατημένη από αυτή την άποψη. Όχι ότι δεν έχει exploitation καλούδια, κάθε άλλο. Υπάρχουν μπόλικες σκηνές με full frontal γυμνό όπως και την καθιερωμένη σεξουαλική βία που θα περίμενε κανείς σε μια ταινία WIP, βία και σκηνές gore σε κάθε ευκαιρία, αλλά όλα μοιάζουν πιο χαλαρά, λες και η παραγωγή ήθελε να στοχεύσει την ταινία σε μικρότερο ηλικιακά κοινό.
Λίγο δύσκολο κάτι τέτοιο σε μια ψιλοκαθαρόαιμη WIP παραγωγή, η οποία προσπαθεί να εισάγει και ολίγο από χιούμορ αλλά και δραματικά στοιχεία κάθε τόσο, αλλά κακά τα ψέματα, η αιματηρή δράση είναι πάντα σε πρώτο πλάνο επισκιάζοντας ακόμα και τα γυμνά πλάνα που είναι μεν αρκετά συχνά αλλά όχι τόσο λεπτομερειακά. Μέχρι το φινάλε, οι σκηνοθέτες φροντίζουν να μην υπάρχουν νεκρά σημεία και ανούσιες φλυαρίες και το THE ARENA κλείνει περίπου όπως ξεκινάει, με μια μαραθώνια μάχη που κατά διαστήματα είναι εντυπωσιακή.
Από πλευράς ηθοποιών, πολλές γνωστές φάτσες παρελαύνουν στην οθόνη εκτός από τις χυμώδεις πρωταγωνίστριες. Ο Franco Garofalo είναι εδώ, όπως και ο γνωστός από θητεία σε σπαγκέτι γουέστερν, Antonio Casale, ενώ έναν μικρό ρόλο έχει και η θρυλική σκατόφατσα Salvatore Baccaro (THE BEAST IN HEAT) που κόβει βόλτες στα μπουντρούμια με το γνώριμο λάγνο ύφος του και δεν θα μπορούσε να λείπει από WIP exploit-ιά της εποχής. Η θεάρα Rosalba Neri για μια φορά κρατάει τα ρούχα της και έχει έναν ρόλο που ναι μεν της ταιριάζει μια χαρά, απέχει όμως αρκετά από την ωμή δύναμη παλιότερων ρόλων της όπως στα LADY FRANKENSTEIN και COLD BLOODED BEAST.
Στο τέλος όλα πάνε μια χαρά σε μια ψυχαγωγική ταινία που σίγουρα δεν διεκδικεί κάποιο βραβείο ποιότητας, αλλά δύσκολα δεν θα αφήσει με πλατύ χαμόγελο τους θεατές που θα την προτιμήσουν για μια ευχάριστη απογευματινή exploitation προβολή.
DVD Notes:
Υπάρχει μια κυκλοφορία από την Darkside όπως μας πληροφόρησε ο φίλος veriaris.
Κλασική Women In Prison (WIP) ταινία στην οποία κατά κάποιο τρόπο "συγκρούονται" δύο κραταιές σχολές του σινεμά του exploitation. Από τη μία η σχολή του μέγιστου 
Στη Ρώμη του μακρινού παρελθόντος, τέσσερις νέες γυναίκες πωλούνται στο σκλαβοπάζαρο και στέλνονται σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ρωμαίων υπό τον Lucilius (
Όμως οι Ρωμαίοι έχουν παρακμάσει τόσο που πλέον η διασκέδασή τους είναι μέγιστο θέμα για την εξουσία, που σε μια προσπάθεια να δώσει κάτι καινούργιο στο κοινό, αποφασίζουν μετά από ένα καβγά μεταξύ των θηλυκών κρατούμενων στην κουζίνα να ρίξουν τις νεοφερμένες στην Αρένα "για πλάκα" ώστε να δουν πώς θα το αντιμετωπίσει το κοινό. Στην αρχή οι μονομαχίες γίνονται περισσότερο για το χαβαλέ, όμως όταν ο Lucilius διατάζει την Mamawi να σκοτώσει την αντίπαλό της στην Αρένα αρχίζουν τα προβλήματα, κάτι που κάνει τις φίλες μας να αρχίσουν να ετοιμάζονται για την μεγάλη εξέγερση.
Ωραίος ρυθμός που δεν διακόπτεται σε καμία στιγμή της προβολής και αρκετή καλογυρισμένη και μη δράση είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της κλασικής πλέον exploit-ιάς. Σαν μπόνους, η ταινία υιοθετεί μια ξεκάθαρα φεμινιστική οπτική κάτι που υποστηρίζεται άριστα από τις 4 καλλίγραμμες πρωταγωνίστριες που έχουν τη μερίδα του λέοντος σε πρώτο πλάνο. Όλες οι ηθοποιοί είναι δοσμένες στους ρόλους τους και ιδίως η 
Πάντως κανείς ίσως να περίμενε περισσότερα στοιχεία exploitation τουλάχιστον λόγω ονομάτων και ιδίως του 
Λίγο δύσκολο κάτι τέτοιο σε μια ψιλοκαθαρόαιμη WIP παραγωγή, η οποία προσπαθεί να εισάγει και ολίγο από χιούμορ αλλά και δραματικά στοιχεία κάθε τόσο, αλλά κακά τα ψέματα, η αιματηρή δράση είναι πάντα σε πρώτο πλάνο επισκιάζοντας ακόμα και τα γυμνά πλάνα που είναι μεν αρκετά συχνά αλλά όχι τόσο λεπτομερειακά. Μέχρι το φινάλε, οι σκηνοθέτες φροντίζουν να μην υπάρχουν νεκρά σημεία και ανούσιες φλυαρίες και το 
Από πλευράς ηθοποιών, πολλές γνωστές φάτσες παρελαύνουν στην οθόνη εκτός από τις χυμώδεις πρωταγωνίστριες. Ο 
Στο τέλος όλα πάνε μια χαρά σε μια ψυχαγωγική ταινία που σίγουρα δεν διεκδικεί κάποιο βραβείο ποιότητας, αλλά δύσκολα δεν θα αφήσει με πλατύ χαμόγελο τους θεατές που θα την προτιμήσουν για μια ευχάριστη απογευματινή exploitation προβολή.
