Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών στην Ιταλία ανακαλύπτει ένα διαστημόπλοιο και τον εξωγήινο επιβαίνοντα την ώρα που οι ναζί τους καταδιώκουν.
Σχόλια:
Ό,τι και να καταλογίσει κανείς στον Charles Band και την Empire Pictures/ Full Moon, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει τουλάχιστον την προσπάθειά τους να διαφοροποιούνται και να προσφέρουν θεματικές που είχαν εξερευνηθεί από ελάχιστα ως και καθόλου μέχρι την εποχή που κυκλοφόρησαν. Επίσης, μια ακόμα καινοτομία τους ήταν το γεγονός ότι ο συνήθως πενιχρός προϋπολογισμός ποτέ δεν σταμάτησε την εταιρία και τον θρυλικό παραγωγό από το να τολμάνε να γυρίζουν φιλόδοξες θεματικά ταινίες που ακόμα και με χολιγουντιανό budget το θετικό αποτέλεσμα θα ήταν κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένο. Τα παραδείγματα είναι άπειρα, με το ROBOT JOX να έρχεται αβίαστα στο νου, όπως και οι ταινίες του franchise των TRANCERS.
Μια τέτοια παραγωγή είναι ξεκάθαρα το ZONE TROOPERS, μια μίξη πολεμικής ταινίας δράσης και επιστημονικής φαντασίας, που λαμβάνει χώρο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα το 1944 στην Ιταλία όπου βρίσκεται μια μεραρχία Αμερικανών υπό έναν ανώνυμο Λοχία (Tim Thomerson) που αναλαμβάνει την ομάδα μετά από επίθεση Γερμανών η οποία αφήνει μόλις 4 ζωντανούς. Μαζί του, ο καλοκάγαθος Joey Verona (Timothy Van Patten), ο διάσημος δημοσιογράφος Dolan (Bill Mannard) και o σκληροτράχηλος Mittens (Art LaFleur).
Μετά από περιπλάνηση στο δάσος συναντάνε ένα άγνωστο σκάφος μισοθαμμένο στην άμμο και αποφασίζουν να μπουν και να το εξερευνήσουν. Δεν αργούν να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται για κάποιο μυστικό όπλο των ναζί, αλλά το σκάφος είναι από άλλο πλανήτη, όπως και ο μοναδικός επιζών επιβάτης του, ένα τερατόμορφο ανθρωποειδές που αιχμαλωτίστηκε από τους ναζί και σμίγει με την ομάδα στην προσπάθειά της να αποφύγει τα πυρά του λόχου των ναζί που θέλουν να το αιχμαλωτίσουν ξανά.
Όπως συμβαίνει συνήθως με αντίστοιχες θεματικά παραγωγές της Empire και μετέπειτα της Full Moon, το ZONE TROOPERS είναι μια καθ' όλα διασκεδαστική προσπάθεια που πάντως λόγω θεματολογίας και μόνο θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερη. Τα διάφορα θέματα που ανοίγονται στην ταινία δεν εξερευνώνται σχεδόν καθόλου, με πιο χαρακτηριστική τη σχέση ανθρώπων και των εξωγήινων. Όλα γίνονται τσακ- μπαμ, στο τυπικό στιλ παραγωγών του Charles Band, που απλώς αφήνει τα στοιχεία που πραγματικά ξεχωρίζουν ως απλές αναφορές και δεν δίνει καθόλου βάση στις πιθανότητες που ανοίξαν αυτά τα στοιχεία.
Έτσι, το διαστημόπλοιο που δεν ήταν καθόλου άσχημο για τον φανερά χαμηλό προϋπολογισμό του όλου εγχειρήματος, μένει απλώς για να υπάρχει και χωρίς να εξερευνάται σχεδόν καθόλου όπως και η έρευνα των ναζί για τους εξωγήινους. Αυτό που μένει τελικά είναι μια ταινία πολεμικής δράσης ρουτίνας που απλώς εμπλουτίζεται κατά διαστήματα με τα ειδικά στοιχεία των επί μέρους θεματολογιών του σεναρίου του πιστού στρατιώτη της Empire Pictures και σεναριογράφου του TRANCERS, Danny Bilson.
Πάντως η ταινία, που είναι η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Bilson, έχει ρυθμό και το cast είναι μια χαρά, με τόσο την πρωταγωνιστική τετράδα όσο και τους διάφορους υποστηρικτικούς χαρακτήρες να δίνουν καλές ερμηνείες, με τον πάντα αγαπητό και τακτικό στο σινεμά της Empire, Tim Thomerson να ξεχωρίζει ελαφρά. Και εδώ υπάρχει το θέμα της έλλειψης βάθους στους χαρακτήρες, κάτι που δύσκολα θα κάνει το κοινό να ταυτιστεί ιδιαίτερα μαζί τους, αλλά ποτέ το σινεμά του Charles Band δεν ενδιαφερόταν για βάθος χαρακτήρων.
Αυτό που μετράει είναι ο χαβαλές και η δράση, που είναι αρκετή και ωραία χορογραφημένη, με τα εφέ και τις πολεμικές σκηνές της ταινίας να είναι γενικά σε καλό επίπεδο, όπως και το μέικ απ των εξωγήινων. Δεν λείπουν και κάποιες σκηνές αρκετά επιτυχημένου χιούμορ, όπως και οι εκρήξεις και τα πίου- πίου που θα περίμενε κανείς σε μια πολεμική ταινία επιστημονικής φαντασίας. Πού και που, το σενάριο εισάγει και στοιχεία παρωδίας ελαφραίνοντας και κάνοντας κάπως πιο ενδιαφέρον το όλο ύφος που κατά διαστήματα δείχνει μια αταίριαστη σοβαροφάνεια.
Όλα πάντως έχουν μια αίσθηση βιασύνης και ενδεχομένως προχειρότητας στον τρόπο διεκπεραίωσης, πιθανώς για να βγουν τα deadlines μιας ακόμα low budget παραγωγής του Charles Band, που ναι μεν είναι καθ' όλα αναγνωρίσιμη από τους fans και μια από τις πλέον κλασικές της Empire Pictures, όμως σε όλη την διάρκεια της προβολής, η αίσθηση ότι το ZONE TROOPERS θα μπορούσε να είχε βγει πραγματικά ξεχωριστό και δεν το κατάφερε, είναι διάχυτη.
DVD Notes:
Δεν υπάρχουν κυκλοφορίες στη χώρα μας.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
Blu Ray Αμερικής (Kino Lorber) - Περιοχής Α
Blu Ray Μ. Βρετανίας (88 Films) - Περιοχής Β
Και οι δύο εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και έχουν αποκλειστικά extras.
Ό,τι και να καταλογίσει κανείς στον 
Μια τέτοια παραγωγή είναι ξεκάθαρα το 
Μετά από περιπλάνηση στο δάσος συναντάνε ένα άγνωστο σκάφος μισοθαμμένο στην άμμο και αποφασίζουν να μπουν και να το εξερευνήσουν. Δεν αργούν να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται για κάποιο μυστικό όπλο των ναζί, αλλά το σκάφος είναι από άλλο πλανήτη, όπως και ο μοναδικός επιζών επιβάτης του, ένα τερατόμορφο ανθρωποειδές που αιχμαλωτίστηκε από τους ναζί και σμίγει με την ομάδα στην προσπάθειά της να αποφύγει τα πυρά του λόχου των ναζί που θέλουν να το αιχμαλωτίσουν ξανά.
Όπως συμβαίνει συνήθως με αντίστοιχες θεματικά παραγωγές της Empire και μετέπειτα της Full Moon, το 
Έτσι, το διαστημόπλοιο που δεν ήταν καθόλου άσχημο για τον φανερά χαμηλό προϋπολογισμό του όλου εγχειρήματος, μένει απλώς για να υπάρχει και χωρίς να εξερευνάται σχεδόν καθόλου όπως και η έρευνα των ναζί για τους εξωγήινους. Αυτό που μένει τελικά είναι μια ταινία πολεμικής δράσης ρουτίνας που απλώς εμπλουτίζεται κατά διαστήματα με τα ειδικά στοιχεία των επί μέρους θεματολογιών του σεναρίου του πιστού στρατιώτη της Empire Pictures και σεναριογράφου του 
Πάντως η ταινία, που είναι η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του Bilson, έχει ρυθμό και το cast είναι μια χαρά, με τόσο την πρωταγωνιστική τετράδα όσο και τους διάφορους υποστηρικτικούς χαρακτήρες να δίνουν καλές ερμηνείες, με τον πάντα αγαπητό και τακτικό στο σινεμά της Empire, 
Αυτό που μετράει είναι ο χαβαλές και η δράση, που είναι αρκετή και ωραία χορογραφημένη, με τα εφέ και τις πολεμικές σκηνές της ταινίας να είναι γενικά σε καλό επίπεδο, όπως και το μέικ απ των εξωγήινων. Δεν λείπουν και κάποιες σκηνές αρκετά επιτυχημένου χιούμορ, όπως και οι εκρήξεις και τα πίου- πίου που θα περίμενε κανείς σε μια πολεμική ταινία επιστημονικής φαντασίας. Πού και που, το σενάριο εισάγει και στοιχεία παρωδίας ελαφραίνοντας και κάνοντας κάπως πιο ενδιαφέρον το όλο ύφος που κατά διαστήματα δείχνει μια αταίριαστη σοβαροφάνεια.
Όλα πάντως έχουν μια αίσθηση βιασύνης και ενδεχομένως προχειρότητας στον τρόπο διεκπεραίωσης, πιθανώς για να βγουν τα deadlines μιας ακόμα low budget παραγωγής του 
