Μια φοιτήτρια κυριεύεται από το πνεύμα μιας μάγισσας που 300 χρόνια πριν κρεμάστηκε και ορκίστηκε να εκδικηθεί τους υπαίτιους και τους απογόνους τους.
Σχόλια:
Είμαστε στην περίοδο Μαγισσομανίας και αρχές της περιόδου Σατανομανίας στις ΗΠΑ, με δεκάδες ταινίες τρόμου κατά κανόνα χαμηλού προϋπολογισμού με αυτά τα θέματα να βγαίνουν η μία μετά την άλλη σε μια προσπάθεια να εισπράξουν από την επιτυχία αντίστοιχων Ευρωπαϊκών ταινιών Eurohorror που ελέω Mario Bava, Jean Rollin και Jess Franco είχαν αρχίσει να κερδίζουν σοβαρό μερίδιο της αγοράς. Το θέμα της συγκεκριμένης εντελώς ξεχασμένης στις μέρες μας και με αρκετά χρόνια στο Public Domain ταινίας πρέπει να το έχουμε δει σε εκατοντάδες ταινίες τρόμου που βγαίνουν ακόμα και σήμερα, αλλά οι Μάγισσες που εκδικούνται από τον τάφο ποτέ δεν έπαψαν να συναρπάζουν τους απανταχού horror fans.
Η υπόθεση ξεκινάει τον 16ο αιώνα με τον απαγχονισμό μιας Μάγισσας (Marie Santell) που ορκίζεται να εκδικηθεί τους απογόνους του ανθρώπου που την οδήγησε εκεί. 300+ χρόνια μετά σε μια κολεγιακή πόλη, η όμορφη φοιτήτρια Jill (Anitra Walsh) κυριεύεται από το πνεύμα της Μάγισσας κατά τη διάρκεια φοιτητικού χαβαλέ με απαγγελίες από μυστικιστικό βιβλίο μαγείας και όλα τα σχετικά. Με την προσωπικότητα της Jill πλέον θαμμένη, η Μάγισσα που ελέγχει πλήρως το πνεύμα και το σώμα της, εξηγεί την ιστορία με λεπτομέρειες στον Mac (Robert Elston) που τυχαίνει να είναι και ο καθηγητής του συγκεκριμένου μαθήματος, που επίσης τυχαίνει να είναι ο απόγονος του ενόχου για τον απαγχονισμό της Μάγισσας.
Ο γκόμενος της Jill Alan (Darryl Wells) δεν αργεί να εμφανιστεί ανήσυχος για το τι συμβαίνει στο αμόρε του και η Μάγισσα ζητάει στους δυο τους να την εκπαιδεύσουν στους τρόπους του 20ου αιώνα ώστε να περνάει απαρατήρητη στο Κολέγιο και να αναβιώσει τη Σύναξη Μαγισσών τους με άλλα 3 μέλη που θα πρέπει να θυσιάσει στον Σατανά. Οι δύο άντρες, προβληματισμένοι από την κατάσταση αναγνωρίζουν ότι βρίσκονται στο έλεός της και προσπαθούν να βρουν λύση χωρίς να βλάψουν την φίλη τους και πριν η Μάγισσα προλάβει να αναβιώσει την Σύναξη και φέρει τον Σατανά στη Γη.
Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, αλλά ενώ πρόκειται για μια ταινία που δίνει την αίσθηση ότι γυρίστηκε για την τηλεόραση, γενικά προβλέψιμη και χωρίς κάτι ξεχωριστό συγκριτικά με τις άπειρες προγενέστερες και μεταγενέστερες με παρόμοιο θέμα, προσωπικά το MARK OF THE WITCH με κέρδισε από τα πρώτα λεπτά του. Ίσως να είναι η ζωντανή, αφοπλιστικά ειλικρινής ερμηνεία της Anitra Walsh η οποία έχει αυτό το κάτι που λείπει από το υπόλοιπο, ίσως να είναι το φοβερό acappella τραγουδάκι των τίτλων έναρξης σε στίχους της Anitra Walsh. Ίσως πάλι να είναι όλα αυτά μαζί, αλλά στο τέλος της προβολής έπιασα τον εαυτό μου να έχει εκείνο το πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης ότι πέρασα 80 ποιοτικά λεπτά με την ταινία.
Πάντως η γυρισμένη το 1969 παραγωγή έχει αρκετό κοινωνιολογικό ενδιαφέρον, παρουσιάζοντας ανθρώπους και συνήθειες εκείνης της εποχής, με εξεζητημένα χτενίσματα για τις γυναίκες, παράξενες χωρίστρες για τους άντρες, φουλ κάπνισμα και πιοτό απ' όλο τον κόσμο και άλλα σχετικά. Γενικά υπάρχει μια αίσθηση ότι πρόκειται για "φεμινιστική" ταινία, με τις Mary Davis και Martha Peters στο σενάριο ακαθόριστα αλλά σίγουρα και σταθερά να δίνουν τέτοια απόχρωση στην ταινία που είναι διανθισμένη με ωραία ποπ τραγουδάκια της εποχής που δεν ακούγονται συχνά σε ταινίες. Επίσης έχουμε και τουλάχιστον 3 μονόλογους του στιλ που μου αρέσει, αφιονισμένους, υπερβολικούς και χωρίς ιδιαίτερη λογική, κυρίως από την αδικοχαμένη σε ηλικία μόλις 32 ετών Anitra Walsh που είναι η απόλυτη πρωταγωνίστρια και γενικά ξεχωρίζει τόσο από πλευράς φυσικής παρουσίας όσο και ερμηνείας από τους περισσότερους άλλους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιπες ερμηνείες είναι κακές, ίσα ίσα κάθε- γενικά άγνωστος- ηθοποιός προσπαθεί φιλότιμα και όλοι φαίνονται να παίρνουν το ανέμπνευστο σενάριο αρκετά σοβαρά. Οι ερμηνείες είναι καλύτερες από τον τυπικό κανόνα τέτοιων φτηνών παραγωγών, σε σημείο που προσωπικά εξεπλάγην όταν ανακάλυψα ότι σχεδόν κανείς τους δεν κατάφερε να κάνει ικανοποιητική καριέρα στο σινεμά ή την τηλεόραση. Ο σκηνοθέτης Tom Moore πάντως σκηνοθέτησε άλλες δύο ταινίες ενώ είχε την παραγωγή στα γνωστότερα HORROR HIGH, THE TOWN THAT DREADED SUNDOWN και άλλες 2-3 γνωστές exploitation παραγωγές.
Προς το φινάλε, στο οποίο έχουν συμπυκνωμένα τα περισσότερα horror καλούδια της ταινίας, αλλά και σε διάσπαρτα σημεία της προβολής, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να φτιάξει καλή σκοτεινή ατμόσφαιρα που γενικά έλειπε από την παραγωγή διακόπτοντας το σερί των πλάνων υπό το φως του ηλίου και μέσα στο Κολέγιο. Υπάρχουν και μία- δύο χαλαρές σκηνές gore έτσι για να γίνονται πιο πικάντικά τα πράγματα, η κούκλα Anitra Walsh δεν την γλυτώνει και δείχνει το στήθος σε μία ερωτική σκηνή που μοιάζει λίγο αταίριαστη με το PG υπόλοιπο, ενώ η τυπική για τέτοιες παραγωγές ηλεκτρονική μουσική κυμαίνεται από εκνευριστική μέχρι κατά διαστήματα πολύ ατμοσφαιρική.
Ίσως τελικά το MARK OF THE WITCH να έβγαινε καλύτερο αν είχε πέσει με τα μούτρα στο γυμνό και γενικά στα exploitation στοιχεία τα οποία γενικά απουσιάζουν, αλλά ακόμα κι έτσι εμένα με κέρδισε. Ίσως έπαιξε ρόλο και η τρομερή μεταφορά εικόνας στο Blu Ray από το οποίο την είδα, η οποία δεν συγκρίνεται με την παλιά ξεπλυμένη Public Domain κόπια που ήταν ευρέως διαθέσιμη και τονίζει όλα τα καλά (όμως και κακά) της παραγωγής. Στις μέρες του HD έχω παρατηρήσει ότι το σωστό Restoration μπορεί να κάνει τη διαφορά σε ορισμένες παλιές ταινίες και ίσως κάτι τέτοιο να έγινε και εδώ, σε συνδυασμό με την μόνιμη πόρωση μου με ταινίες αυτού του θέματος. Όλα καλά.
DVD Notes:
Δεν υπάρχουν εκδόσεις στη χώρα μας.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R0 Αμερική (Retromedia) - Double Feature μαζί με το THE BRIDES WORE BLOOD
R0 Αμερική (Code Red/ Deimos/ BCI Eclipse) - Evil Teen Horror Double Feature μαζί με το DEVIL TIMES FIVE
Blu Ray Αμερικής (Code Red) - Region Free
Η έκδοση της Retromedia περιέχει την PG- Rated συντομευμένη εκδοχή της ταινίας. Οι εκδόσεις της Code Red είναι πλήρεις και με ανώτερη εικόνα, ιδίως το Blu Ray. Είναι πιθανό να περιέχεται και σε άλλες budget εκδόσεις ποιότητας VHS.
Είμαστε στην περίοδο Μαγισσομανίας και αρχές της περιόδου Σατανομανίας στις ΗΠΑ, με δεκάδες ταινίες τρόμου κατά κανόνα χαμηλού προϋπολογισμού με αυτά τα θέματα να βγαίνουν η μία μετά την άλλη σε μια προσπάθεια να εισπράξουν από την επιτυχία αντίστοιχων Ευρωπαϊκών ταινιών Eurohorror που ελέω 
Η υπόθεση ξεκινάει τον 16ο αιώνα με τον απαγχονισμό μιας Μάγισσας (
Ο γκόμενος της Jill Alan (
Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, αλλά ενώ πρόκειται για μια ταινία που δίνει την αίσθηση ότι γυρίστηκε για την τηλεόραση, γενικά προβλέψιμη και χωρίς κάτι ξεχωριστό συγκριτικά με τις άπειρες προγενέστερες και μεταγενέστερες με παρόμοιο θέμα, προσωπικά το 
Πάντως η γυρισμένη το 1969 παραγωγή έχει αρκετό κοινωνιολογικό ενδιαφέρον, παρουσιάζοντας ανθρώπους και συνήθειες εκείνης της εποχής, με εξεζητημένα χτενίσματα για τις γυναίκες, παράξενες χωρίστρες για τους άντρες, φουλ κάπνισμα και πιοτό απ' όλο τον κόσμο και άλλα σχετικά. Γενικά υπάρχει μια αίσθηση ότι πρόκειται για "φεμινιστική" ταινία, με τις 
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιπες ερμηνείες είναι κακές, ίσα ίσα κάθε- γενικά άγνωστος- ηθοποιός προσπαθεί φιλότιμα και όλοι φαίνονται να παίρνουν το ανέμπνευστο σενάριο αρκετά σοβαρά. Οι ερμηνείες είναι καλύτερες από τον τυπικό κανόνα τέτοιων φτηνών παραγωγών, σε σημείο που προσωπικά εξεπλάγην όταν ανακάλυψα ότι σχεδόν κανείς τους δεν κατάφερε να κάνει ικανοποιητική καριέρα στο σινεμά ή την τηλεόραση. Ο σκηνοθέτης 
Προς το φινάλε, στο οποίο έχουν συμπυκνωμένα τα περισσότερα horror καλούδια της ταινίας, αλλά και σε διάσπαρτα σημεία της προβολής, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να φτιάξει καλή σκοτεινή ατμόσφαιρα που γενικά έλειπε από την παραγωγή διακόπτοντας το σερί των πλάνων υπό το φως του ηλίου και μέσα στο Κολέγιο. Υπάρχουν και μία- δύο χαλαρές σκηνές gore έτσι για να γίνονται πιο πικάντικά τα πράγματα, η κούκλα 
Ίσως τελικά το 
