TERMINAL ISLAND (1973) (ΗΠΑ) A.K.A.: Knuckle-Men Ελληνικός τίτλος: Το Νησί των Καθαρμάτων, Το Τελευταίο Νησό της Κολάσεως, Το Τελευταίο Νησί των Ζωντανών Νεκρών
Μια καταδικασμένη για φόνο στέλνεται στο Terminal Island, ένα νησί- φυλακή στο οποίο στέλνονται καταδικασμένοι φονιάδες για να εκτίσουν τις ποινές τους μετά την κατάργηση της θανατικής ποινής στις ΗΠΑ.
Σχόλια:
Το TERMINAL ISLAND μάλλον είναι η γνωστότερη ταινία της Stephanie Rothman που από τα μέσα της δεκαετίας του 60 και κυρίως τη δεκαετία του 70 είχε αποκτήσει την ταμπέλα της "ειδικής" σε exploitation παραγωγές χαμηλού προϋπολογισμού, πράγμα πολύ σπάνιο για γυναίκες δημιουργούς εκείνη την εποχή. Πριν από αυτό είχε τα 15 λεπτά δόξα της μπαίνοντας πίσω από την κάμερα σε δύο γνωστές και επιτυχημένες παραγωγές του Roger Corman, τα THE VELVET VAMPIRE και THE STUDENT NURSES. Πρόκειται για μια τυπική ταινία δράσης χαμηλού προϋπολογισμού της εποχής με αρκετά θετικά όπως και αρνητικά στοιχεία.
Σε ένα εναλλακτικό σύμπαν, οι ΗΠΑ καταργούν τη θανατική ποινή και η πολιτεία της Καλιφόρνια πλέον στέλνει τους ενόχους φόνων πρώτου βαθμού σε ένα απομακρυσμένο νησί- φυλακή φτιαγμένο ακριβώς για να τους φιλοξενεί ουσιαστικά χωρίς καμία φύλαξη. Η καταδικασμένη για φόνο Carmen (Ena Hartman) καταφθάνει εκεί και κατευθείαν νιώθει στο πετσί της τη... φιλοξενία των υπολοίπων κρατούμενων που της κάνουν bullying στην πρώτη ευκαιρία. Το νησί ελέγχεται από τον σαδιστή Bobby (Sean Kenney) και το εξίσου βίαιο πρωτοπαλίκαρό του Monk (Roger E. Mosley) που καταπιέζουν όλο τον κόσμο για να περνούν οι ίδιοι καλά.
Εκεί οι γυναίκες βρίσκονται απλώς για βαριά δουλειά και για την ψυχαγωγία των νταήδων κρατούμενων, κάτι που η Carmen και η νέα της φίλη Joy (Phyllis Davis) δεν ανέχονται και έτσι εκμεταλλεύονται την ξαφνική επιδρομή του A.J. (Don Marshall) που μαζί με 4 άλλους πιο φιλελεύθερους κρατούμενους το είχαν σκάσει από τον καταυλισμό προς το εσωτερικό του νησιού και τους ακολουθούν εκεί. Όμως οι κίνδυνοι δεν τελειώνουν καθώς ο Bobby και η παρέα του θέλουν το αίμα τόσο αυτών όσο και των τεσσάρων δραπετών.
Μπορεί ο στόχος της Stephanie Rothman, όπως δήλωσε η ίδια, να ήταν να μην γυρίσει μια exploitation ταινία, όμως το TERMINAL ISLAND είναι ξεκάθαρα τέτοια και μοιράζει απλόχερα όλα τα exploitation καλούδια που θα περίμενε κανείς, αν και σε περιορισμένες δόσεις. Έχουμε μπόλικο soft γυμνό από όλες και όλους τους πρωταγωνιστές, ολίγον από Blaxploitation που την εποχή που γυρίστηκε η ταινία ήταν στα ντουζένια του, όπως και ξυλίκι, βία και gore σε κάθε ευκαιρία. Όμως, ενώ η υπόθεση της ταινίας προδιαθέτει για μπόλικο κοινωνικό σχολιασμό, αυτός περιορίζεται στα πρώτα 2 λεπτά της προβολής και από εκεί και πέρα nada από αυτή την άποψη. Λογική στο σενάριο δεν υπάρχει, οπότε τα πράγματα περιορίζονται στα απολύτως βασικά.
Μοιραία, οι ρυθμοί πέφτουν από ένα σημείο και μετά και μέχρι το φινάλε όπου βρίσκεται το κυρίως πιάτο της ταινίας από άποψη δράσης με την τελική μάχη που είναι καλογυρισμένη κατά διαστήματα, με εκρήξεις της παλιάς σχολής, πιστολίδια και μάχες σώμα με σώμα. Ενδιάμεσα, το συγκρατημένο γυμνό επίσης μειώνεται αισθητά και το σενάριο επικεντρώνεται σε χαμηλών τόνων και κατά κανόνα χαμηλού ενδιαφέροντος διαλόγους μεταξύ των πρωταγωνιστών, ακινησία και διεκπεραιωτικό τρόπο εξέλιξης της όποιας πλοκής. Πάντως αυτή η ακινησία ευτυχώς κρατάει λίγο και το TERMINAL ISLAND γενικά όλο και κάτι έχει να προσφέρει στο κοινό του, απλώς η προσπάθεια να δοθεί περισσότερο δραματικός τόνος στα δρώμενα απ' ότι θα έπρεπε ίσως να ξενίσει κάποιους θεατές.
Προσωπικά δεν κρύβω ότι περίμενα αρκετά περισσότερα από την ταινία στο μέτωπο του exploitation και πιστεύω ότι η έλλειψη αυτών των στοιχείων τελικά έβλαψε το TERMINAL ISLAND κάνοντας το να μοιάζει σαν μια ακόμα ταινία δράσης χαμηλού προϋπολογισμού χωρίς κάτι ιδιαίτερο. Η ταινία φιγουράρει σε διάφορους καταλόγους ταινιών WIP (Women In Prison) αλλά μάλλον καταχρηστικά μιας και η επιθυμία της σκηνοθέτη για μια κανονική ταινία μείωσε στο ελάχιστο αυτά τα χαρακτηριστικά, κόβοντας μπόλικες σκηνές βίας και γυμνού γι αυτό το σκοπό από το αρχικό σενάριο.
Όμως ακόμα κι έτσι, σε γενικές γραμμές όλα βαίνουν καλώς μέχρι τους τίτλους τέλους όταν και ξανακούγεται η κλασική country μπαλάντα "It's Too Damn Bad" που συνοψίζει μια ευχάριστη και γενικά ακίνδυνη ταινία δράσης των 70s με καλές ερμηνείες από όλους που μάλλον σήμερα θυμάται κάποιος κυρίως λόγω της παρουσίας του Tom Seleck στο ρόλο του κρατούμενου- γιατρού, άντε και για μερικά γυμνόστηθα πλάνα των φυσικών καλλονών Phylis Davies, Marta Kristen και των υπόλοιπων θηλυκών παρουσιών στην ταινία.
Blu Ray Αμερικής (Code Red) Region Free
Blu Ray Αμερικής (Vinegar Syndrome) Region Free - Μαζί με το 4K UHD
4K UHD Αμερικής (Vinegar Syndrome) Region Free
Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη η UHD της Vinegar Syndrome που επισης περιέχει κόπια Blu Ray και τα καλύτερα extras. Η R1 είναι Public Domain κόπια ποιότητας VHS.
Το 
Σε ένα εναλλακτικό σύμπαν, οι ΗΠΑ καταργούν τη θανατική ποινή και η πολιτεία της Καλιφόρνια πλέον στέλνει τους ενόχους φόνων πρώτου βαθμού σε ένα απομακρυσμένο νησί- φυλακή φτιαγμένο ακριβώς για να τους φιλοξενεί ουσιαστικά χωρίς καμία φύλαξη. Η καταδικασμένη για φόνο Carmen (
Εκεί οι γυναίκες βρίσκονται απλώς για βαριά δουλειά και για την ψυχαγωγία των νταήδων κρατούμενων, κάτι που η Carmen και η νέα της φίλη Joy (
Μπορεί ο στόχος της 
Μοιραία, οι ρυθμοί πέφτουν από ένα σημείο και μετά και μέχρι το φινάλε όπου βρίσκεται το κυρίως πιάτο της ταινίας από άποψη δράσης με την τελική μάχη που είναι καλογυρισμένη κατά διαστήματα, με εκρήξεις της παλιάς σχολής, πιστολίδια και μάχες σώμα με σώμα. Ενδιάμεσα, το συγκρατημένο γυμνό επίσης μειώνεται αισθητά και το σενάριο επικεντρώνεται σε χαμηλών τόνων και κατά κανόνα χαμηλού ενδιαφέροντος διαλόγους μεταξύ των πρωταγωνιστών, ακινησία και διεκπεραιωτικό τρόπο εξέλιξης της όποιας πλοκής. Πάντως αυτή η ακινησία ευτυχώς κρατάει λίγο και το 
Προσωπικά δεν κρύβω ότι περίμενα αρκετά περισσότερα από την ταινία στο μέτωπο του exploitation και πιστεύω ότι η έλλειψη αυτών των στοιχείων τελικά έβλαψε το 
Όμως ακόμα κι έτσι, σε γενικές γραμμές όλα βαίνουν καλώς μέχρι τους τίτλους τέλους όταν και ξανακούγεται η κλασική country μπαλάντα "It's Too Damn Bad" που συνοψίζει μια ευχάριστη και γενικά ακίνδυνη ταινία δράσης των 70s με καλές ερμηνείες από όλους που μάλλον σήμερα θυμάται κάποιος κυρίως λόγω της παρουσίας του Tom Seleck στο ρόλο του κρατούμενου- γιατρού, άντε και για μερικά γυμνόστηθα πλάνα των φυσικών καλλονών Phylis Davies, 
