Ένα αρχαίο είδωλο που πιστεύεται ότι έχει υπαρφυσικές δυνάμεις έρχεται στην κατοχή μιας παρέας φοιτητών που αρχίζουν να διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο.
Σχόλια:
Δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω πολύ για τα χαρακτηριστικά των περισσότερων ταινιών τρόμου που βγήκαν από τα μέσα των 80s και μετά, υποθέτω αρκεί η συνεχιζόμενη ρετρό-μανία που έχει κατακτήσει δίκαια ή άδικα ολόκληρο τον πλανήτη. Στην τελική, αυτό το χαβαλετζίδικο μίγμα μουσικής, πολύχρωμων καταστάσεων και χαρακτήρων, γρήγορου ρυθμού και gore και βίας έχει επικρατήσει σήμερα ως το κυρίαρχο στη σκηνή του τρόμου, αν και προσωπικά πάντα προτιμούσα τα 70s και τις αρχές των 80s στις ταινίες τρόμου, ιδίως από τις ΗΠΑ.
Το THE POWER είναι μια ταινία από εκείνη την γωνιά της Γης και τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και πρόκειται για ακόμα μία δουλειά των Jeffrey Obrow και Stephen Carpenter που μαζί σκηνοθέτησαν κλασικές ταινίες τρόμου από τις αρχές των 80s. THE DORM THAT DRIPPED BLOOD (1982), THE KINDRED (1987) μαζί με την υπό σχολιασμό ταινία ήταν οι 3 πριν οι δυο τους χωρίσουν για πιο mainstream παραγωγές. Καλές ταινίες όλες, με ανταμοιβές για το horror κοινό αλλά χωρίς κάτι το σούπερ ουάου, ακριβώς όπως και η συγκεκριμένη ιστορία ενός αρχαίου ειδώλου βουντού που πιστεύεται ότι ελέγχει τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχής και ότι κατέχει κάποιου είδους μυστικιστικής δύναμης που μεταδίδεται στον εκάστοτε κάτοχό του.
Μυστηριωδώς το είδωλο έρχεται στην κατοχή μιας παρέας τριών φοιτητών οι οποίοι μετά από διάφορα παράξενα και ενίοτε αιματηρά γεγονότα γρήγορα καταλαβαίνουν ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα ακόμα κακότεχνο αγαλματάκι αλλά το είδωλο μοιάζει να έχει την δύναμη του τίτλου. Οι τρεις τους επικοινωνούν με ένα ζευγάρι δημοσιογράφων ονόματι Sandy και Jerry (Suzy Stokey, Warren Lincoln), όμως ο Jerry γνωρίζει τη δύναμη του ειδώλου και καταφέρνει να το κρατήσει στην κατοχή του με ολέθρια αποτελέσματα.
Βλέποντας κανείς το έτος κυκλοφορίας και την υπόθεση θα σκεφτεί ότι μάλλον πρόκειται για τυπική 80-ίλα με δυνατές μουσικές και όλα τα σχετικά με κολέγιο κλισέ, όμως το THE POWER είναι γυρισμένο περισσότερο σε στιλ 70s πολύ ατμοσφαιρικό που αφηγείται την ιστορία με νηφαλιότητα και σοβαρότητα χωρίς περιττές φτηνές τρομάρες, φάρσες και τα άλλα τεχνασματα που καταλαμβάνουν την πλειοψηφία του χρόνου σε παραγωγές τρόμου εκείνης της εποχής. Παρ' όλη τη σοβαρότητα με την οποία προσεγγίζει το θέμα της, το ενδιαφέρον παραμένει οριακό στον περισσότερο χρόνο ιδίως στο 1ο μισό. Η εισαγωγή στους χαρακτήρες αργεί χαρακτηριστικά, αλλά τουλάχιστον μέχρι να γίνει οι 2 σκηνοθέτες εμπλουτίζουν την ταινία με μπόλικους φόνους, ορισμένοι από τους οποίους είναι πολύ καλά εκτελεσμένοι.
Γενικά στο THE POWER έχουμε αρκετές καλές σκηνές με καλοστημένο gore και ειδικά εφέ πρώτης γραμμής στις περισσότερες περιπτώσεις, αποδεκτές ερμηνείες από όλους τους πρωταγωνιστές και ιδίως τον Warren Lincoln που κυριολεκτικά μπαίνει στο πετσί του ρόλου περισσότερο από κάθε άλλον. Η ταινία κυλάει με γρήγορους σχετικά ρυθμούς στο δεύτερο μισό της, όπου μετατρέπεται σε καθαρή Monster movie, αν και οι πιο έμπειροι horror fans δεν νομίζω να έχουν κάποιο πρόβλημα να μαντέψουν τι ακριβώς επιφυλάσσει η εξέλιξη ανά πάσα στιγμή. Μέχρι το υπερπροβλέψιμο φινάλε έχουμε αρκετό horror υλικό και όλα επωφελούνται τα μέγιστα από τη φοβερή μουσική του πολύπειρου Christopher Young που ξεκάθαρα μοιάζει προορισμένη για μεγαλύτερες παραγωγές και από μόνη της φτιάχνει την γενικά επιτυχημένη ατμόσφαιρα της ταινίας.
Αυτή η αίσθηση ότι οι σκηνοθέτες και η ομάδα παραγωγής πραγματικά περίμεναν το THE POWER να είναι μια πιο "μεγάλη" ταινία τουλάχιστον από πλευράς εισπράξεων είναι διάχυτη καθ' όλη τη διάρκεια, όμως κακά τα ψέματα, το θέμα του θανατηφόρου ειδώλου με την ακαθόριστη δύναμη μαζί με την επιδερμική εμπλοκή ενός υπόβαθρου πλοκής βουντού και μυστικισμού δεν καταφέρνουν να την ανεβάσουν πάνω από το επίπεδο της b-movie τρόμου.
Τα πράγματα κυλάνε σε προβλέψιμα μονοπάτια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το THE POWER δε είναι μια καλή προσπάθεια που παρασύρει το κοινό που θα την επιλέξει στην ρυθμική εξιστόρηση της πλοκής της. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα, η έλλειψη θορυβωδών 80s ροκ τραγουδιών και των τυπικών σκηνικών σε κολέγια και σχολεία, όπως και η φοβερή μουσική ξεχωρίζουν το THE POWER από το σωρό και το καθιστούν μια καλή επιλογή για να ξαναθυμηθούν οι horror fans.
DVD Notes:
Δεν υπαρχουν γνωστές εκδόσεις στη χώρα μας
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R0 Αμερική (Scorpion Releasing)
Blu Ray Αμερικής (Code Red)
Και οι δύο εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη το Blu Ray που έχει ανώτερη ποιότητα εικόνας και extras.
Δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω πολύ για τα χαρακτηριστικά των περισσότερων ταινιών τρόμου που βγήκαν από τα μέσα των 80s και μετά, υποθέτω αρκεί η συνεχιζόμενη ρετρό-μανία που έχει κατακτήσει δίκαια ή άδικα ολόκληρο τον πλανήτη. Στην τελική, αυτό το χαβαλετζίδικο μίγμα μουσικής, πολύχρωμων καταστάσεων και χαρακτήρων, γρήγορου ρυθμού και gore και βίας έχει επικρατήσει σήμερα ως το κυρίαρχο στη σκηνή του τρόμου, αν και προσωπικά πάντα προτιμούσα τα 70s και τις αρχές των 80s στις ταινίες τρόμου, ιδίως από τις ΗΠΑ.
Το 
Μυστηριωδώς το είδωλο έρχεται στην κατοχή μιας παρέας τριών φοιτητών οι οποίοι μετά από διάφορα παράξενα και ενίοτε αιματηρά γεγονότα γρήγορα καταλαβαίνουν ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα ακόμα κακότεχνο αγαλματάκι αλλά το είδωλο μοιάζει να έχει την δύναμη του τίτλου. Οι τρεις τους επικοινωνούν με ένα ζευγάρι δημοσιογράφων ονόματι Sandy και Jerry (
Βλέποντας κανείς το έτος κυκλοφορίας και την υπόθεση θα σκεφτεί ότι μάλλον πρόκειται για τυπική 80-ίλα με δυνατές μουσικές και όλα τα σχετικά με κολέγιο κλισέ, όμως το 
Γενικά στο 
Αυτή η αίσθηση ότι οι σκηνοθέτες και η ομάδα παραγωγής πραγματικά περίμεναν το 
Τα πράγματα κυλάνε σε προβλέψιμα μονοπάτια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το 
