Ένας ψυχοπαθής επιδίδεται σε σωρεία φόνων χωρίς φανερό κίνητρο.
Σχόλια:
Βρισκόμαστε βαθιά σε περιοχές grindhouse της μαγικής για το σινεμά τρόμου και όχι μόνο δεκαετίας του 70 όπου η διεθνής και ειδικότερα η Αμερικάνικη exploitation σκηνή είχε τα δεκαπέντε δευτερόλεπτα δόξας της με δεκάδες- για να μην πω εκατοντάδες- ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού να κάνουν την εμφάνισή τους στα κακόφημα σινεμά των μεγάλων πόλεων και κάποιες από αυτές να μένουν στην αιωνιότητα μέχρι σήμερα. Το υπό σχολιασμό THE ZODIAC KILLER είναι μια από εκείνες τις παραγωγές που άξιζε να σωθεί από τον σωρό και γι αυτό φρόντισε η αγαπημένη Something Weird Video που κυκλοφόρησε την ταινία σε έκδοση πολυτελείας.
Ελαφρά βασισμένη στην πραγματική ιστορία του διαβόητου Ζωδιακού δολοφόνου που τάραξε τις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του 60, το THE ZODIAC KILLER περιγράφει με το δικό του στιλ τη δράση του διάσημου serial killer στο πρόσωπο του πέρα από κάθε υποψία πολίτη Jerry (Hal Reed). Ο Jerry δουλεύει σαν ταχυδρόμος αλλά στον ελεύθερο χρόνο του τα χόμπι του περιλαμβάνουν την παρακολούθηση και δολοφονία όποιου και όποιας του μπει στο μάτι εκείνη τη στιγμή σε μια συνεχή επίδειξη σαδισμού και δύναμης στον εαυτό του. Ο Jerry γουστάρει τη δουλειά του και το δείχνει, φροντίζοντας να επικοινωνεί σαδιστικά με την αστυνομία σε τακτά χρονικά διαστήματα προειδοποιώντας τους για την επικείμενη δράση του μιας και γνωρίζει ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να τον σταματήσουν.
Πραγματικά, οι βασικές υποψίες τους πέφτουν πάνω στον καταπιεσμένο και αποτυχημένο φορτηγατζή Grover (Bob Jones) που προσπαθεί να τιθασεύσει την οργή του προς την κοινωνία που δεν του φέρεται με τον καλύτερο τρόπο, ενώ ψηλά στη λίστα τους είναι και το ενδεχόμενο ο Zodiac να είναι μπάτσος. Ο Jerry βολεύεται από την αδυναμία τους να αντιδράσουν και αρχίζει να αυξάνει τη συχνότητα των φόνων αλλά και την ποικιλία θυμάτων που περιλαμβάνουν ανήμπορες γριούλες που έμειναν με το αμάξι, γυναίκες κάθε είδους και ηλικίας, συγγενείς, ηλικιωμένους, ασθενείς νοσοκομείων και γενικά ό,τι κάτσει εκείνη την ώρα. Παράλληλα, η παράνοιά του αρχίζει να αυξάνεται καθώς αρχίζει να πιστεύει ότι είναι ο εκλεκτός του θεού και άτρωτος.
Η ταινία έχει τα χαρακτηριστικά που θα περίμενε κανείς γνώριμος με το exploitation σινεμά της εποχής. Ο προϋπολογισμός είναι πενιχρός, οι ηθοποιοί μετά βίας μπορούν να θεωρηθούν επαγγελματίες και σενάριο και στιλ αφήγησης είναι λίγο χαοτικά στα πρώτα λεπτά μέχρι ο θεατής να βρει τα πατήματά του. Τα πράγματα διορθώνουν αρκετά σύντομα μόλις ολοκληρώνονται οι αναγκαίες συστάσεις στους βασικούς χαρακτήρες και από εκεί και πέρα το THE ZODIAC KILLER παίρνει τη μορφή ταξιδιωτικής μπροσούρας στον διαστρεβλωμένο και τρομακτικό εσωτερικό κόσμο του Jerry.
Θα μπορούσε κανείς να δει την ταινία σαν ένα προγενέστερο HENRY: PORTRAIT OF A SERIAL KILLER με τη δράση και τον ψυχισμό του κεντρικού χαρακτήρα να μοιάζει αρκετά με την αντίστοιχη στην ταινία του John McNaughton, αλλά το THE ZODIAC KILLER δεν είναι τόσο μαύρο κι άραχνο αφού οι περιορισμοί του low budget δεν δίνουν στον γενικά άγνωστο σκηνοθέτη Tom Hanson την ευκαιρία να κάνει παιχνίδι όπως θέλει. Ο ερασιτεχνισμός των περισσότερων ηθοποιών έχει ως αποτέλεσμα ξύλινες ερμηνείες που βγάζουν γέλιο σε συνδυασμό με τις grindhouse ατάκες του σεναρίου, κάτι που ελαφραίνει αρκετά τα δρώμενα και δίνει στην ταινία μια πιο ψυχαγωγική οπτική. Στην ίδια λογική, η αστυνομική έρευνα είναι τουλάχιστον παιδική και θυμίζει αντίστοιχες από τη σειρά περιπετειών του Dr. Orloff του Jess Franco. Πάντως ο σκηνοθέτης έκανε τη δική του αστυνομική έρευνα καθώς στην πρεμιέρα της ταινίας είχε καταστρώσει σχέδιο για να συλλάβουν τον αληθινό Zodiac, τεχνάσματα από το οποίο προσωπικά αναγνώρισα και στο πρόσφατο παγερά αδιάφορο TRAP (2024) του M. Night Shyamalan.
Αυτό πάντως δεν ισχύει για τον πρωταγωνιστή Hal Reed που ξεχωρίζει από τους περισσότερους με μια δοσμένη ερμηνεία που καταφέρνει να αποτυπώσει άριστα την τρέλα και το σαδισμό του χαρακτήρα του. Πέρα από αυτό, ο συγκεκριμένος έχει και 2-3 μαγικές σκηνές αφιονισμένων μονολόγων επιπέδου του εναρκτήριου στο I DRINK YOUR BLOOD που δύσκολα δεν θα φέρουν συγκρατημένα χαμόγελα στους υποψιασμένους grindhouse-άδες. Αξίζει επίσης να αναφέρω ότι ένας γνωστός δημοσιγράφος της εποχής που ερευνούσε τους φόνους του Zodiac σε κάποια φάση υποπτεύθηκε τον Hal Reed ως τον πραγματικό δολοφόνο.
Σε άλλα μέτωπα, ο σκηνοθέτης φροντίζει να εμπλουτίζει το THE ZODIAC KILLER με μπόλικη βία και άτσαλα ειδικά εφέ gore, με αποκορύφωμα τις τελικές σκηνές όπου και ο χαρακτήρας του φονικού πρωταγωνιστή έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο θεού και ανθρώπων. Αυτό που περιέργως απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά είναι το γυμνό και οι σεξουαλικές καταστάσεις που θα περίμενε κανείς από μια ταινία αυτής της θεματικής και αυτής της χρονιάς κυκλοφορίας. Όμως ακόμα και χωρίς αυτό, η ταινία λειτουγεί καλά για τα στάνταρντς της και προφέρει μια ολοκληρωμένη και 100% γνήσια εμπειρία grindhouse για τους σημερινούς θεατές που θα θελήσουν να τη δοκιμάσουν.
Εντάξει, το exploitation είναι το ζητούμενο εδώ και όχι οι κουραστικές και βαθιές αναλύσεις χαρακτήρων. Αυτές γίνονται στα γρήγορα από τον σκηνοθέτη που δίνει χρόνο σε αυτό που μετράει περισσότερο σε τέτοιες παραγωγές, αλλά ταυτόχρονα φροντίζει να έχει έστω ένα βασικό υπόβαθρο για τους χαρακτήρες του. Αυτή η απόφαση κάνει το THE ZODIAC KILLER να κυλάει ευχάριστα (;)από την αρχή ως το τελείωμα όντας μια ενδιαφέρουσα, ρυθμική και καλοστημένη low budget-ιά της χρυσής εποχής του Αμερικάνικου exploitation που αξίζει την προσοχή των φίλων του είδους
DVD Notes:
Δεν υπάρχουν εκδόσεις στη χώρα μας.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R1 Αμερική (Something Weird Video) μαζί με τα THE SEX KILLER & ZERO IN AND SCREAM
Blu Ray Ααμερικής (AGFA/ Something Weird/ MVD) Region Free
Blu Ray Μ. Βρετανίας (101 Films) Περιοχής B
Οι δύο εκδόσεις Blu Ray είναι ταυτόσημες και είναι οι κορυφαίες. Η Αμερικάνικη έκδοση έχει και DVD copy. Πάντως και η έκδοση σε DVD αξίζει λόγω των συνοδευτικών ταινιών και extras, αλλά έχει κάπως χειρότερη εικόνα από τις 2 σε Blu Ray.
Βρισκόμαστε βαθιά σε περιοχές grindhouse της μαγικής για το σινεμά τρόμου και όχι μόνο δεκαετίας του 70 όπου η διεθνής και ειδικότερα η Αμερικάνικη exploitation σκηνή είχε τα δεκαπέντε δευτερόλεπτα δόξας της με δεκάδες- για να μην πω εκατοντάδες- ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού να κάνουν την εμφάνισή τους στα κακόφημα σινεμά των μεγάλων πόλεων και κάποιες από αυτές να μένουν στην αιωνιότητα μέχρι σήμερα. Το υπό σχολιασμό 
Ελαφρά βασισμένη στην πραγματική ιστορία του διαβόητου Ζωδιακού δολοφόνου που τάραξε τις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του 60, το 
Πραγματικά, οι βασικές υποψίες τους πέφτουν πάνω στον καταπιεσμένο και αποτυχημένο φορτηγατζή Grover (
Η ταινία έχει τα χαρακτηριστικά που θα περίμενε κανείς γνώριμος με το exploitation σινεμά της εποχής. Ο προϋπολογισμός είναι πενιχρός, οι ηθοποιοί μετά βίας μπορούν να θεωρηθούν επαγγελματίες και σενάριο και στιλ αφήγησης είναι λίγο χαοτικά στα πρώτα λεπτά μέχρι ο θεατής να βρει τα πατήματά του. Τα πράγματα διορθώνουν αρκετά σύντομα μόλις ολοκληρώνονται οι αναγκαίες συστάσεις στους βασικούς χαρακτήρες και από εκεί και πέρα το 
Θα μπορούσε κανείς να δει την ταινία σαν ένα προγενέστερο 
Αυτό πάντως δεν ισχύει για τον πρωταγωνιστή 
Σε άλλα μέτωπα, ο σκηνοθέτης φροντίζει να εμπλουτίζει το 
Εντάξει, το exploitation είναι το ζητούμενο εδώ και όχι οι κουραστικές και βαθιές αναλύσεις χαρακτήρων. Αυτές γίνονται στα γρήγορα από τον σκηνοθέτη που δίνει χρόνο σε αυτό που μετράει περισσότερο σε τέτοιες παραγωγές, αλλά ταυτόχρονα φροντίζει να έχει έστω ένα βασικό υπόβαθρο για τους χαρακτήρες του. Αυτή η απόφαση κάνει το 
