ILSA: THE WICKED WARDEN (1977) (Ελβετία, Γερμανία, Καναδάς) Πρωτότυπος τίτλος: Greta - Haus Ohne Männer A.K.A.: Greta the Mad Butcher, Greta the Sadist, Wanda the Wicked Warden, Ilsa: Absolute Power Ελληνικός τίτλος: Η Σαδίστρια του Στρατοπέδου, Ilsa: Η Λυσσασμένη Δεσμοφύλακας
Η σαδιστική Ίλσα είναι η δεσμοφύλακας σε κέντρο αποκατάστασης για σεξουαλικά αποκλίνουσες γυναίκες στο οποίο κάθε είδους βασανιστήρια και σεξουαλικές διαστροφές είναι στην ημερήσια διάταξη.
Σχόλια:
Τρίτη κινηματογραφική περιπέτεια της Ilsa και της Dyanne Thorne, ένα χρόνο μετά το sequel ILSA: HAREM KEEPER OF THE OIL SHEIKS. Αυτή τη φορά η Ilsa γίνεται Greta τουλάχιστον στον πρωτότυπο τίτλο της ταινίας σε μια ακατανόητη προσπάθεια να ξεχωρίσει κάπως ο χαρακτήρας από την αιμοδιψή γιατρό του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την σαδιστική διευθύντρια του χαρεμιού και μεταφέρεται από τη Μέση Ανατολή στην Ισπανία(;). Η Dyanne Thorne γίνεται κοκκινομάλλα και ο πολύπειρος σε sleaze και softcore, Jess Franco, αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Καναδό Don Edmonds που έθεσε τις βάσεις με τις πρώτες δύο ταινίες. Το αποτέλεσμα ναι μεν απέχει πολύ από το ILSA: SHE WOLF OF THE SS από κάθε άποψη, αλλά και πάλι η δοκιμασμένη exploitation συνταγή είναι εδώ και περίπου στα ίδια επίπεδα με της δεύτερης ταινίας. Περίπου.
Η δράση λαμβάνει χώρο σε ένα μυστηριώδη νοσοκομείο/ σανατόριο στην Ισπανία που διευθύνει η πανέμορφη αλλά βαριά διαταραγμένη Ilsa. Οι τρόφιμες του νοσοκομείου όταν μπαίνουν δύσκολα ξαναβγαίνουν και γίνονται πρώτη ύλη για κάθε είδους σεξουαλική διαστροφή, βιασμούς και όλα τα σχετικά από την μονίμως ξαναμμένη Ilsa και το υπόλοιπο ιατρικό προσωπικό. Το νοσοκομείο έχει την διάταξη (έκπληξη) στρατοπέδου συγκέντρωσης, κομπλέ με οπλισμένους φρουρούς, κελιά και όλα τα σχετικά ενώ υπάρχει και μια μυστική συμφωνία της Ilsa με τις τοπικές χουντικές αρχές που κάνουν τα στραβά μάτια σε ότι γίνεται μέσα εκεί.
Μια μέρα μια τρόφιμος το σκάει και πέφτει στην αγκαλιά του επαναστάτη ψυχιάτρου Δρ. Arcos (Jess Franco) αλλά δεν προλαβαίνει να τη βοηθήσει γιατί σχεδόν αμέσως η Ilsa μαζί με μια επιτροπή υποδοχής ξανακλείνει τη γυναίκα στο νοσοκομείο. Όμως ο καλός γιατρός θα βοηθήσει την αδελφή της να μπει ινκόγκνιτο στο νοσοκομείο σαν τρόφιμη για να ανακαλύψει την τύχη της αδελφής της και ταυτόχρονα να συμβάλλει στην πτώση της σαδιστικής Ilsa και του αμαρτωλού νοσοκομείου της. Όμως όταν καταφθάνει εκεί πέφτει θύμα των εκεί νταήδων και συγκεκριμένα της ευνοούμενης κρατούμενης της Ilsa, Juana (Lina Romay), ενώ η σατανική Ilsa σύντομα ανακαλύπτει την ταυτότητά της και αρχίζει ένα εντατικό πρόγραμμα βασανιστηρίων και διαφθοράς για να τη σταματήσει.
Από άποψη ποιότητας ταινίας, ο θρυλικός Jess Franco είναι μάλλον σε φάση δημιουργικής βαρεμάρας απλώς διεκπεραιώνοντας τη σκηνοθεσία χωρίς τα γνώριμα καλλιτεχνικά στοιχεία που συναντάμε στις πιο περιποιημένες παραγωγές του. Κάτι μου λέει ότι μάλλον συνέβαλλε και η ομάδα παραγωγής σε αυτό που θα ήθελε να τελειώσουν τσακ- μπαμ τα γυρίσματα για να αρχίσει η ταινία να εισπράττει στα γρήγορα πριν κοπάσει η Ilsa-Mania που ξεκίνησε 2 χρόνια πριν με την πρώτη ταινία. Κολλάει λοιπόν άσχετα πλάνα που μοιάζουν να βγήκαν από προωθητικά βίντεο του Ισπανικού Οργανισμού Τουρισμού, κομπλέ με αταίριαστη Ισπανική κιθαριστική μουσική που δεν βοηθάει καθόλου στη δημιουργία ατμόσφαιρας. Γενικά το όλο εγχείρημα μοιάζει εντελώς flat και προχειροφτιαγμένο από κάθε άποψη, με όλα όσα συμβαίνουν απλώς να είναι δικαιολογίες για το κυρίως πιάτο.
Αυτό έρχεται σχεδόν άμεσα με τα πρώτα πλάνα της ταινίας που δείχνουν την κοκκινομάλλα Dyane Thorne να χαϊδεύεται μπροστά στον ηδονοβλεπτικό φακό του Jess Franco παρουσιάζοντας τα πλούσια σωματικά προσόντα με λεπτομέρεια, κάτι που επαναλαμβάνει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της προβολής. ’ξiες συμπαραστάτριες, σύσσωμο το θηλυκό cast κάνει το ίδιο, παρουσιάζοντας ένα ασταμάτητο και αρκετά sleazy κατά διαστήματα κολάζ γύμνιας και ερωτικών περιπτύξεων που δεν αφήνουν και πολλά στην φαντασία. Από εδώ κι από εκεί, τα σήμα- κατατεθέν του Jess Franco πλάνα BDSM ερωτικών περιπτύξεων δίνουν και παίρνουν, όπως και κάθε είδους γυμνά πλάνα στα ντους, στους θαλάμους, στους διαδρόμους κλπ κλπ. Το θέαμα προβλέψιμα γίνεται πιο kinky όσο περνάει η ώρα με μπόλικες σκηνές βιασμών, σεξουαλικής βίας και τα σχετικά, περίπου στην ίδια ένταση με του ILSA: HAREM KEEPER OF THE OIL SHEIKS, αλλά καμία επαφή με το βαθμό μαυρίλας που είδαμε στο ILSA: SHE WOLF OF THE SS.
Όπως και το πρώτο sequel, το ILSA: THE WICKED WARDEN αντικαθιστά σε μεγάλο βαθμό τα βασανιστήρια και τη βία της πρώτης ταινίας με ψιλοπεζά ερωτικά και κυρίως λεσβιακά πλάνα που ναι μεν έχουν έναν αισθησιασμό αλλά από ένα σημείο και μετά κουράζουν και γίνονται τετριμμένα, ίσως λόγω της προαναφερόμενης βιασύνης του Jess Franco να τελειώνει. Το όλο κλίμα μοιάζει πιο εύπεπτο και χαλαρό, περίπου στην ίδια λογική με το sequel, με στόχο την άμυαλη ψυχαγωγία και χωρίς τους διάφορους έστω επιδερμικούς προβληματισμούς που είδαμε στην πρώτη ταινία του Don Edmonds. Αυτή η προσέγγιση δίνει στην ταινία ένα εντελώς "χύμα" πρόσωπο που μοιάζει ευκαιριακό και χωρίς κατεύθυνση, ενώ δεν βοηθάει και καθόλου στη δημιουργία ατμόσφαιρας που είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Όσο για την τελική σεκάνς, μάλλον είναι ό,τι καλύτερο (ή χειρότερο) έχει να επιδείξει η ταινία και ο μοναδικός λόγος που κατατάσσεται και στο είδος του Τρόμου. Δεν έχει καμία σεναριακή λογική αλλά είναι αιματηρή και έχει φαντασία ενώ μάλλον είναι αυτή που θα μείνει στους θεατές περισσότερο, ίσως μετά από την πάντα εντυπωσιασκή παρουσία της Dyanne Thorne.
Πάντως η Dyanne Thorne είναι το πρόσωπο της ταινίας, με τρομερή σκηνική παρουσία που την κάνει να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα από όλους τους υπόλοιπους, κάτι που ίσως να σχεδίασε επίτηδες ο Jess Franco. Η Αμερικανίδα ηθοποιός που ήρθε στην παραγωγή με δεύτερο στόχο να κάνει διακοπούλες με τον σύζυγό της Howard Maurer που έχει κι ένα μικρό ρόλο, σε κάθε πλάνο είναι επιβλητική και χάρμα οφθαλμών και είναι σαν να έχει κάποιου είδους μαγικό φίλτρο που την κάνει να λάμπει συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Από αυτούς ξεχωρίζει με άνεση η μούσα του Jess Franco, Lina Romay, που έχει αρκετό χρόνο σε πρώτο πλάνο ενώ οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους είναι απλώς για το θεαθήναι και για να δίνουν περισσότερο "ψαχνό" στις ασταμάτητες γυμνές σκηνές.
Εν κατακλείδι, πρόκειται γενικά για μια μετριότατη ταινία που απλώς έχει κάποια exploitation στοιχεία να την ξεχωρίζουν από το σωρό αντίστοιχων παραγωγών που βγαίναν στα 70s, που μένει στη μνήμη κυρίως λόγω της Dyanne Thorne, του φινάλε και ορισμένων ανωμαλιάρικων σεξουαλικών σκηνών που ξεχωρίζουν. Το υπόλοιπο είναι μάλλον ένα βαρετό συνοθύλευμα τουριστικών και ερωτικών πλάνων που ξεχνιέται άμεσα και απευθύνεται κυρίως στους φανατικούς fans του Jess Franco και της Dyanne Thorne και στους συλλέκτες που θέλουν όλες τις περιπέτειες της Ilsa στις συλλογές τους.
DVD Notes:
Υπάρχει bootleg έκδοση από την Darkside που περιέχει την uncut έκδοση.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R0 Αμερική (Anchor Bay)
R0 Ελβετία (V.I.P. Entertainment)
R0 Ελβετία (Ascot Elite Home Entertainment) - Masters of Grindhouse: Volume 1
R2 Σκανδιναβία (Another World Entertainment / Njutafilm)
R2 Μ. Βρετανία (Anchor Bay)
Blu Ray Γερμανίας (Ascot Elite Home Entertainment) Region Free
Blu Ray Ελβετίας (Ascot Elite Home Entertainment) Region Free
Οι R2 Μ. Βρετανίας και R0 Ελβετίας της Ascot Elite έχουν περικοπές. Όλες οι υπόλοιπες είναι χωρίς περικοπές και έχουν αποκλειστικά extras. Οι δύο εκδόσεις σε Blu Ray είναι ταυτόσημες.
Τρίτη κινηματογραφική περιπέτεια της Ilsa και της 
Η δράση λαμβάνει χώρο σε ένα μυστηριώδη νοσοκομείο/ σανατόριο στην Ισπανία που διευθύνει η πανέμορφη αλλά βαριά διαταραγμένη Ilsa. Οι τρόφιμες του νοσοκομείου όταν μπαίνουν δύσκολα ξαναβγαίνουν και γίνονται πρώτη ύλη για κάθε είδους σεξουαλική διαστροφή, βιασμούς και όλα τα σχετικά από την μονίμως ξαναμμένη Ilsa και το υπόλοιπο ιατρικό προσωπικό. Το νοσοκομείο έχει την διάταξη (έκπληξη) στρατοπέδου συγκέντρωσης, κομπλέ με οπλισμένους φρουρούς, κελιά και όλα τα σχετικά ενώ υπάρχει και μια μυστική συμφωνία της Ilsa με τις τοπικές χουντικές αρχές που κάνουν τα στραβά μάτια σε ότι γίνεται μέσα εκεί.
Μια μέρα μια τρόφιμος το σκάει και πέφτει στην αγκαλιά του επαναστάτη ψυχιάτρου Δρ. Arcos (
Από άποψη ποιότητας ταινίας, ο θρυλικός 
Αυτό έρχεται σχεδόν άμεσα με τα πρώτα πλάνα της ταινίας που δείχνουν την κοκκινομάλλα Dyane Thorne να χαϊδεύεται μπροστά στον ηδονοβλεπτικό φακό του 
Όπως και το πρώτο sequel, το 
Πάντως η 
Εν κατακλείδι, πρόκειται γενικά για μια μετριότατη ταινία που απλώς έχει κάποια exploitation στοιχεία να την ξεχωρίζουν από το σωρό αντίστοιχων παραγωγών που βγαίναν στα 70s, που μένει στη μνήμη κυρίως λόγω της 
