Ένα ζευγάρι νεαρών κάνοντας βόλτα στην εξοχή καταλήγουν σε ένα εγκαταλελειμμένο Spa στο οποίο ζει μια ηλικιωμένη γυναίκα. Όμως δεν γνωρίζουν ότι το κτίριο έχει σκοτεινό και αμαρτωλό παρελθόν.
Σχόλια:
Ξεχασμένη b-movie τρόμου από την χρυσή δεκαετία του 70 όπου οι μικροί έως ανύπαρκτοι προϋπολογισμοί ήταν ο κανόνας στο ανεξάρτητο σινεμά και οι πειραματισμοί κάθε είδους από όλους τους δημιουργούς δίναν και παίρναν, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις να βγαίνουν μεγάλες ταινίες ιδίως στο είδος του τρόμου. Το κάπως παραπλανητικά τιτλοφορημένο αφού δεν έχει κάποια σχέση με μάγους ή μαγεία, WARLOCK MOON, μάλλον δεν είναι μεγάλη ταινία, αλλά σίγουρα είναι μια άξια αναφοράς παραγωγή της εποχής, η μοναδική ταινία του William Herbert, που ποτέ δεν ξαναγύρισε πίσω ή μπροστά από την κάμερα από τότε.
H φοιτήτρια Jenny (Laurie Walters) γνωρίζει τον φωτογράφο John (Joe Spano) και μαζί πηγαίνουν εκδρομή στην επαρχία. Ένας κρυμμένος από τα μάτια του κόσμου δρόμος τους βγάζει σε ένα φαινομενικά εγκαταλελειμμένο πρώην κέντρο Spa που τώρα βρίσκεται σχεδόν υπό κατάρρευση. Εκεί το ζευγάρι θα ανακαλύψει ότι η ηλικιωμένη Agnes (Edna MacAfee) μένει στο κτίριο, η οποία τους καλεί για τσάι και σύντομα το ζευγάρι φεύγουν. Όμως ο John θέλει να ξαναπάει εκεί για φωτογραφίες και δίνει ραντεβού με την Jenny απέξω. Αυτή όμως όταν φτάνει δεν βρίσκει ούτε τον John, ούτε την ηλικιωμένη, ούτε το σπίτι της, αλλά συναντιέται με έναν ντόπιο που της εξηγεί ότι κανείς δεν μένει εδώ και χρόνια στο Spa αλλά και τον μακάβριο λόγο που το κέντρο είχε κλείσει στο παρελθόν.
Παραξενεμένη η Jenny εξηγεί την κατάσταση στον άρτια αφιχθεί John, λέγοντας του ότι το σπίτι της Agnes έχει εξαφανιστεί, όμως μπαίνοντας μέσα ξαναβλέπει τα πράγματα να έχουν επανέλθει ακριβώς όπως ήταν την προηγούμενή τους επίσκεψη, κάτι που φυσιολογικά την τρομοκρατεί, όπως και κάποιες ακαθόριστες παρουσίες σαν φαντάσματα μέσα στο σπίτι. Η Jenny μοιράζεται τους προβληματισμούς της με τον John και την Agnes, οι οποίοι προβλέψιμα διστάζουν να την πιστέψου, αυτή όμως είναι πεπεισμένη ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το κτίριο και την οικοδέσποινά τους.
Όπως καταλαβαίνει κάποιος έμπειρος από το ανεξάρτητο σινεμά τρόμου των 70s, το WARLOCK MOON γυρίστηκε με ελάχιστα μέσα από τον σκηνοθέτη William Herbert που στέκεται τυχερός καθώς το σκηνικό στο παλιό Spa σε συνδυασμό με τη μουσική αρκούν για να φτιάξουν την επιβλητική κατά διαστήματα ατμόσφαιρα που υπάρχει σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της ταινίας. Η ατμόσφαιρα βοηθάει πολύ στην γενική επιτυχία του εγχειρήματος, που εισάγει στοιχεία proto- slasher με σουρεαλισμό και προσεκτική χρήση ονειρικών πλάνων και του μεταφυσικού στοιχείου με αρκετή επιτυχία.
Όσο προχωράει η προβολή, οι λεπτομέρειες του σεναρίου φανερώνονται με κοντρολαρισμένο τρόπο από τον σκηνοθέτη, που χρησιμοποιεί όλα τα "όπλα" που έχει στα χέρια του. Η δράση έρχεται μελετημένα, όπως και τα Horror καλούδια που είναι αρκετά, ενώ το φινάλε δεν προδίδει το υπόλοιπο, όπως γίνεται πολύ συχνά στο σινεμά τρόμου με ταινίες να δίνουν ρέστα και μετά να τα χαλάνε στο τέλος. Το WARLOCK MOON δεν το παθαίνει αυτό και στέκεται στο ύψος του σε όλη τη διάρκεια, παρουσιάζοντας ένα ολοκληρωμένο κατά τη γνώμη μου θέαμα για τους φίλους του σινεμά τρόμου που έχουν την διάθεση να συγχωρήσουν τις λίγες σεναριακές κακοτοπιές.
H Laurie Walters είχε τα 15 λεπτά δόξας της στα τέλη της δεκαετίας του 70 με πρωταγωνιστικό ρόλο στην πετυχημένη τηλεοπτική σειρά EIGHT IS ENOUGH ενώ ο Joe Spano είχε μεγαλύτερη καριέρα με γνωστές ταινίες όπως AMERICAN GRAFFITI (1973), THE BROTHERHOOD OF JUSTICE (1986) και αρκετά επεισόδια των γνωστών τηλεοπτικών σειρών HILL STREET BLUES και NCIS. Οι δυο τους ήταν πραγματικό ζευγάρι την εποχή που γυρίστηκε η ταινία και δείχνουν και οι δύο το ταλέντο τους με μελετημένες, ρεαλιστικές και χαμηλών τόνων ερμηνείες, συμπεριλαμβανομένης και μιας περίεργης σκηνής στην άδεια πισίνα του Spa την οποία αυτοσχεδίασαν εξ ολοκλήρου στο γύρισμα. Το ζευγάρι έχει ξεκάθαρη χημεία κάτι που βοηθάει το WARLOCK MOON περισσότερο.
Ο Tobe Hooper λογικά θα είδε και ξαναείδε το WARLOCK MOON αρκετές φορές πριν γυρίσει το θρυλικό THE TEXAS CHAINSAW MASSACRE, αν και πηγές λένε ότι ο αγαπημένος σκηνοθέτης είχε ήδη γυρίσει την ιστορική πρώτη του ταινία όταν πήρε χαμπάρι το WARLOCK MOON και πήγε τρέχοντας στην πρώτη προβολή για να δει με τα μάτια του πόσο μοιάζανε οι δύο ταινίες. Λογικά δεν πρέπει να πανικοβλήθηκε ιδιαίτερα καθώς ναι μεν ομοιότητες υπάρχουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται ότι ο Hooper αντέγραψε την ταινία του William Herbert που έχει διαφορετική λογική από το TCM, ποντάροντας αρκετά και στο μεταφυσικό στοιχείο.
Σε γενικές γραμμές όλα βαίνουν καλώς με μια αξιόλογη "τοπική" ταινιούλα τρόμου που λογικά θα ικανοποιήσει τους φίλους του είδους όπως αυτό είχε καθιερωθεί στις αρχές της δεκαετίας του 70. Αν κάποιος δεν είναι σίγουρος ποια είναι τα χαρακτηριστικά του σινεμά τρόμου εκείνης της εποχής, ας δει μια βροχερή βραδιά το WARLOCK MOON που τα περιέχει όλα και σε γενναιόδωρες δόσεις και λογικά θα σκεφτεί- όπως ακριβώς κι εγώ- τι κρίμα που ο William Herbert δεν γύρισε άλλες τέτοιες ταινίες.
DVD Notes:
Δεν υπάρχουν κυκλοφορίες στη χώρα μας
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R0 Αμερική (Media Blasters/Shriek Show)
Blu Ray Αμερικής (Code Red) Region Free
Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Το Blu Ray έχει 2 εκδόσεις της ταινίας και είναι η ενδεδειγμένη επιλογή.
Ξεχασμένη b-movie τρόμου από την χρυσή δεκαετία του 70 όπου οι μικροί έως ανύπαρκτοι προϋπολογισμοί ήταν ο κανόνας στο ανεξάρτητο σινεμά και οι πειραματισμοί κάθε είδους από όλους τους δημιουργούς δίναν και παίρναν, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις να βγαίνουν μεγάλες ταινίες ιδίως στο είδος του τρόμου. Το κάπως παραπλανητικά τιτλοφορημένο αφού δεν έχει κάποια σχέση με μάγους ή μαγεία, 
H φοιτήτρια Jenny (
Παραξενεμένη η Jenny εξηγεί την κατάσταση στον άρτια αφιχθεί John, λέγοντας του ότι το σπίτι της Agnes έχει εξαφανιστεί, όμως μπαίνοντας μέσα ξαναβλέπει τα πράγματα να έχουν επανέλθει ακριβώς όπως ήταν την προηγούμενή τους επίσκεψη, κάτι που φυσιολογικά την τρομοκρατεί, όπως και κάποιες ακαθόριστες παρουσίες σαν φαντάσματα μέσα στο σπίτι. Η Jenny μοιράζεται τους προβληματισμούς της με τον John και την Agnes, οι οποίοι προβλέψιμα διστάζουν να την πιστέψου, αυτή όμως είναι πεπεισμένη ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το κτίριο και την οικοδέσποινά τους.
Όπως καταλαβαίνει κάποιος έμπειρος από το ανεξάρτητο σινεμά τρόμου των 70s, το 
Όσο προχωράει η προβολή, οι λεπτομέρειες του σεναρίου φανερώνονται με κοντρολαρισμένο τρόπο από τον σκηνοθέτη, που χρησιμοποιεί όλα τα "όπλα" που έχει στα χέρια του. Η δράση έρχεται μελετημένα, όπως και τα Horror καλούδια που είναι αρκετά, ενώ το φινάλε δεν προδίδει το υπόλοιπο, όπως γίνεται πολύ συχνά στο σινεμά τρόμου με ταινίες να δίνουν ρέστα και μετά να τα χαλάνε στο τέλος. Το 
H 
Ο 
Σε γενικές γραμμές όλα βαίνουν καλώς με μια αξιόλογη "τοπική" ταινιούλα τρόμου που λογικά θα ικανοποιήσει τους φίλους του είδους όπως αυτό είχε καθιερωθεί στις αρχές της δεκαετίας του 70. Αν κάποιος δεν είναι σίγουρος ποια είναι τα χαρακτηριστικά του σινεμά τρόμου εκείνης της εποχής, ας δει μια βροχερή βραδιά το 
