Ο Δρ. Jekyll, μαθητής του σατανικού Δρ. Ορλώφ, συνεχίζει την έρευνα του τελευταίου κατασκευάζοντας ένα φονικό πλάσμα που απαγάγει ελευθερίων ηθών γυναίκες προς χρήση στα πειράματα του καλού γιατρού.

Ο Jess Franco επιστρέφει στον Φρικαλέο Δρ, Ορλώφ δύο χρόνια μετά το κλασικό THE AWFUL DR. ORLOF που έβαλε τον Ισπανό δημιουργό στα σαλόνια του παγκόσμιου τρόμου. Αυτή τη φορά ο Tio Jess μπλέκει την κλασική υπόθεση της πρώτης ταινίας με ολίγο από Frankenstein και κάτι από Dr. Jekyll & Mr. Hyde, τοποθετώντας στον ρόλο του βασικού του ήρωα τον Δρ. Conrad Jekyll (Marcelo Arroita-Jauregui) που κληρονομεί την έρευνα του ετοιμοθάνατου Dr. Orloff και μαζί της και το πλάσμα που προσπαθούσε να φτιάξει για να εκτελεί τις πιο μακάβριες εργασίες της έρευνάς του. Όμως η άφιξη της όμορφης ανιψιάς Melissa (Agnes Spaak) στο κάστρο του χαλάει τα σχέδια καθώς η νεαρή γυναίκα θέλει να μάθει τι απέγινε ο πατέρας της, Andros (Hugo Blanco), που πέθανε μυστηριωδώς στο κάστρο πριν λίγο καιρό.

Η υποδοχή που της επιφυλάσσουν τόσο ο θείος της όσο και το υπηρετικού προσωπικού του κάστρου δείχνει ότι δεν μπορεί να υπολογίζει ιδιαίτερα στη βοήθειά τους, την οποία βρίσκεται στο πρόσωπο του Juan Manuel (Pepe Rubio), ενός νεαρού Ισπανού ταξιδιώτη με τον οποίο αναπτύσσουν ρομαντική σχέση. Όμως, μια σειρά εξαφανίσεων και φόνων ελευθερίων ηθών γυναικών της περιοχής στρέφει το βλέμμα της αστυνομίας στον Δρ. Jekyll, ο οποίος έχει τελειοποιήσει το έργο του μέντορά του και έχει φτιάξει το φονικό πλάσμα που κάνει τις βρομοδουλειές του γι αυτόν. Το πρόβλημα είναι ότι το πλάσμα είναι ο αδελφός του, Andros, τον οποίο σκότωσε ο Δρ. Jekyll σε μια στιγμή πάθους όταν τον έπιασε να ερωτοτροπεί με την γυναίκα του και χρησιμοποίησε το σώμα του για τους δικούς του σκοτεινούς σκοπούς.

Ουσιαστικά το "DR. ORLOFF'S MONSTER" μπορεί να χαρακτηριστεί σαν remake της πρωτότυπης ταινίας, με την οποία έχουν αρκετές ομοιότητες αλλά και ουσιαστικές διαφορές. Πρώτα απ’ όλα απουσιάζει ο αγαπημένος και τακτικός σε ταινίες του Franco, Howard Vernon, που τόσο καλά είχε ενσαρκώσει τον Dr. Orloff στην πρώτη ταινία. Το σενάριο αυτή τη φορά είναι πιο περίπλοκο από του THE AWFUL DR. ORLOF και παρουσιάζεται με ολίγον τι χαοτικό τρόπο από τον Tio Jess που εδώ δίνει τα ρέστα του όσον αφορά τα αντισυμβατικά πλάνα και φρενήρη τρόπο κινηματογράφησης που θα γινόταν σήμα- κατατεθέν του τα επόμενα χρόνια.

Ο προϋπολογισμός της ταινίας επίσης μοιάζει πιο περιορισμένος απ’ ότι της πρώτης, κάτι που φαίνεται από τις πρώτες σκηνές. Αυτό που όχι μόνο δεν απουσιάζει αλλά προσφέρεται σε αρκετά μεγαλύτερες δόσεις από την πρώτη ταινία είναι το αναίτιο γυμνό, με πλήθος γυμνών πλάνων των περισσότερων θηλυκών παρουσιών να δίνουν και να παίρνουν σε τακτά χρονικά σημεία κατά τη διάρκεια της προβολής. Επίσης δεν λείπουν και κάποιες σκηνές φόνων παρόμοιας ποιότητας με τις αντίστοιχες του THE AWFUL DR. ORLOF, όσο και πανέμορφα πλάνα τρομερής γοτθικής ατμόσφαιρας που τονίζονται ακόμα περισσότερο από την «ζωντανή» ασπρόμαυρη φωτογραφία.

Το βασικό στοιχείο που λείπει από το "DR. ORLOFF'S MONSTER" είναι το στοιχείο της έκπληξης που υπήρχε στην πρώτη ταινία. Όσοι από τους θεατές την έχουν δει, πολύ δύσκολα δεν θα μαντεύουν τι ακολουθεί σχεδόν σε κάθε στιγμή της προβολής που πάντως στο πρώτο μισό κυλάει νεράκι, με αρκετό ενδιαφέρον, ωραία μουσική και την προαναφερόμενη ατμόσφαιρα να κυριαρχεί και να εμπλουτίζεται από πανταχού παρόντα τραγουδάκια στα τοπικά καμπαρέ.

Τα προβλήματα αρχίζουν στο 2^ο μισό, όπου ο Tio Jess αποφασίζει να βάλει και λίγη από αστυνομική έρευνα που δυστυχώς παραμένει αφελής και απλοϊκή, ίσως σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι η αντίστοιχη του THE AWFUL DR. ORLOF. Προσθέστε εδώ και το love story που ναι μεν βοηθάει στο να γίνουν πιο συμπαθείς οι νεαροί πρωταγωνιστές, αλλά χαλάει κάπως το ρυθμό που μέχρι τότε ήταν αρκετά γρήγορος, ενώ δεν λείπουν και οι αταίριαστες στιγμές γενικά κρύου χιούμορ τύπου ελληνικής ταινίας των 50s, τις οποίες ακόμα δεν είχε καταφέρει να αποβάλλει από τη δουλειά του ο Jess Franco.      

Στα αρνητικά δεν θα μπορούσε να μην συμπεριληφθεί και ο Marcelo Arroita-Jauregui που έχει τον νευραλγικό και κρίσιμο ρόλο του Δρ. Jekyll, ο οποίος απέχει έτη φωτός από τον Howard Vernon τόσο σε ηθοποιία όσο και σε φυσική παρουσία και άθελά του υποβαθμίζει τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα. Με μια ολίγον τι κοιμισμένη ερμηνεία δεν καταφέρνει να κάνει τον ρόλο του τρελού επιστήμονα να ξεχωρίσει και μάλλον ήταν ατυχής επιλογή της ομάδας παραγωγής.

Αυτό δεν ισχύει πάντως για την όμορφη Agnes Spaak ούτε για τον Hugo Blanco που τα δίνουν όλα ώστε να κάνουν τους χαρακτήρες τους να ξεχωρίσουν, κάτι που φέρνει μια σχετική ισορροπία στο θέαμα, το οποίο πάντως κερδίζει πόντους από την τρομερά στιλιζαρισμένη και παραισθησιακά ατμοσφαιρική δουλειά του Tio Jess, που δείχνει για άλλη μια φορά ότι μπορούσε να κάνει θαύματα με πενιχρούς προϋπολογισμούς, ένα θείο δώρο το οποίο αξιοποίησε στο έπακρο στις δουλειές του της δεκαετίας του 70, αλλά σαν να λησμόνησε από τη δεκαετία του 80 και μετά.

Από εκεί και πέρα, τα πράγματα κινούνται σε γνώριμα θεματικά μοτίβα, με τη δράση του ζόμπι- Andros να ξεχωρίζει, όπως και κάποιοι αφιονισμένοι μονόλογοι του Δρ. Jekyll, ενώ η γενικά αδιάφορη αστυνομική έρευνα είναι- ευτυχώς- σε δεύτερη μοίρα πίσω από τη σχέση Melissa- Juan Manuel και Jekyll- Andros που γενικά μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Στο τέλος της προβολής, οι φίλοι του παλιού καλού γοτθικού τρόμου λογικά θα μείνουν ικανοποιημένοι από το θέαμα που τους προσέφερε ο Tio Jess, όπως και οι fans του πρωτοπόρου Ισπανού exploit-ά.

Όσον αφορά την κατάταξη του "DR. ORLOFF'S MONSTER" ανάμεσα στις υπόλοιπες ταινίες από το σύμπαν του Dr. Orloff, το THE DIABOLICAL DR. Z συνεχίζει να είναι το σημείο αναφοράς του franchise, αλλά οι fans του THE AWFUL DR. ORLOF δύσκολα θα χάσουν με αυτό το καθ’ όλα άξιο sequel που καταφέρνει να επαναλάβει και σε ορισμένες στιγμές να ξεπεράσει το πρωτότυπο σε ατμόσφαιρα και επί μέρους στοιχεία.

Δεν υπάρχουν εκδόσεις στη χώρα μας.

R1 Αμερική (Image Entertainment)
R2 Μ. Βρετανία (Arrow Films)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και περιέχουν την Γαλλική έκδοση της ταινίας 85 περίπου λεπτών. Από πλευράς extras, η Αμερικάνικη έκδοση έχει αρκετό υλικό σε αντίθεση με την Βρετανική που πάντως είναι κατά μερικά δευτερόλεπτα μεγαλύτερη σε διάρκεια.