Υπόθεση: Η ανθρωπότητα μετά από τον Μεγάλο Πόλεμο των Ρομπότ που άφησε ραδιενεργά κατάλοιπα στη Γη έχει αναγκαστεί να αποικίσει το Φεγγάρι. Εκεί όμως, ο κακός Omus καταστρέφει κάποιες βάσεις και με τη βοήθεια των ρομπότ του θέλει να γίνει ο απόλυτος αυτοκράτορας της Σελήνης. Μόνο ο Dr Cabal μπορεί να τον σταματήσει, και ξεκινάει ένα επικίνδυνο ταξίδι με πειραματικό διαστημόπλοιο προς εκεί, μαζί με το γιο του, την κόρη ενός Γερουσιαστή και ένα ρομπότ. |
Σχόλια: Μια ματιά να ρίξει κανείς στα credits αυτής της ξεχασμένης ταινίας θα καταλάβει γρήγορα περί τίνος πρόκειται. Harry Alan Towers στην παραγωγή, Jack Palance στον πρωταγωνιστικό ρόλο, Carol Lynley.....μμμμμ, φρέσκο exploitation μου μυρίζει!
Έχοντας δανειστεί τον τίτλο (άλλα πολύ λίγα άλλα στοιχεία) από το ομώνυμο διήγημα του H.G Wells, το THE SHAPE OF THINGS TO COME είναι καθαρά και απλά μία πολύ μεγάλη απογοήτευση.
Τίποτα δεν πηγαίνει καλά στην ταινία. Από τα ειδικά εφέ κατευθείαν από το πανέρι στη λαϊκή, μέχρι την αδιάφορη πλοκή, την έλλειψη δράσης που περιμένει κανείς να υπάρχει σε ταινία Επιστημονικής Φαντασίας....η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Ας τα πάρουμε όμως καλύτερα απ’ την αρχή τα πράγματα. Η πλοκή είναι τόσο κλασσική και χιλιοειδωμένη σε ταινίες του είδους, οπότε υποθέτει κανείς ότι για να γεμίσουν 98 λεπτά που διαρκεί η ταινία, όλο και κάποιες καλές σκηνές δράσης θα παίζουν, με εξωγήινους, ρομπότ κλπ. Στο κάτω- κάτω τι διάβολο, ταινία παραγωγής του Harry Alan Towers είναι! Το πολύ πολύ, αν δεν αξίζει και πολύ απ’ αυτήν την άποψη, τουλάχιστον θα απολαύσουμε γνωστές φάτσες στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, όπως Barry Morse, John Ireland κλπ.
Και πραγματικά, το “THE SHAPE OF THINGS TO COME” ξεκινάει ελπιδοφόρα, με όμορφα διαστημικά πλάνα, ενώ οι μινιατούρες- διαστημόπλοια φαίνονται λεπτομερείς και καλοσχεδιασμένες. Ο Jack Palance όπως πάντα στο ρόλο του κακού είναι πολύ καλός το λίγο που εμφανίζεται στην πρώτη μισή ώρα, και γενικά όλα πηγαίνουν καλά.
Η εικόνα χαλάει απότομα και ολοκληρωτικά από τη στιγμή που οι ήρωες μας ξεκινάν για τη Σελήνη. Η παρουσία του Palance είναι ελάχιστη ως ανύπαρκτη για τα επόμενα 50 λεπτά, τα «διαστημικά» τοπία είναι ξεκάθαρα κάποια Αμερικάνικη βραχώδης έκταση που δεν θυμίζει σε τίποτα ότι βλέπουμε ταινία Επιστημονικής Φαντασίας, δεν υπάρχουν εξωγήινοι εκτός από κάτι υποτίθεται «εξωγήινα» παιδιά που κάνουν την εμφάνισή τους προς το τέλος, που βέβαια δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από το καλοαναθρεμμένο γειτονόπουλό μου!
Το κλου όμως του THE SHAPE OF THINGS TO COME είναι τα ρομπότ, και ειδικά το ρομπότ των ηρώων μας, που είναι από τα χειρότερα που έχω δει σε ταινία Επιστημονικής Φαντασίας και σαν εμφάνιση, αλλά και σαν χαρακτήρας. Σχεδιασμένο ως ο κωμικός χαρακτήρας της ταινίας, μάλλον φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα με την εκνευριστική ομιλία του, και τις ανεκδιήγητες τηλεμεταφορές του. Όσο για τα ρομπότ του κακού Jack Palance, είναι εξίσου λυπηρά, με μοναδικό όπλο εναντίον των ανθρώπων τα χέρια τους! Τα ρομπότ αυτά είναι δυσκίνητα σαν ζόμπι από το ZOMBIE 2, και γενικά παγερά αδιάφορα τόσο στο θεατή όσο και στους ήρωες, που τα αποφεύγουν περνώντας ανάμεσά τους!
Και για να μην το ξεχάσω, όταν επιτέλους βλέπουμε κάποιες μάχες μεταξύ ρομπότ και των αποίκων την Σελήνης, δεν υπάρχει το βασικότερο συστατικό που κάνει τις διαστημικές μάχες άξιες λόγου ή όχι: τα όπλα! Τα μόνα όπλα που βλέπουμε στο THE SHAPE OF THINGS TO COME είναι κάτι ηλεκτροφόρα ακόντια, που ναι μεν μπορεί στην ταινία να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά από πλευράς θεάματος προς το θεατή είναι εξίσου τραγελαφικά με το οτιδήποτε σε αυτή την αφελέστατη και μη εμπνευσμένη παραγωγή.
Όσο για το φινάλε, το πως δηλαδή ξεφορτώνονται οι ήρωες τον κακό Jack Palance, πρέπει να το δείτε για να το πιστέψετε!
Ίσως τα μόνα στοιχεία ου αξίζουν από το THE SHAPE OF THINGS TO COME, εκτός από την προβλέψιμα υπερβολική ερμηνεία του Jack Palance που όμως χορταίνουμε μόνο στο τελευταίο 20λεπτο, είναι κάποιες όμορφα φωτογραφημένες σκηνές στο διάστημα, όπως εκείνη προς το τέλος που πετούν σε έλλειψη βαρύτητας, ενώ για τους πολύ υπομονετικούς φίλους του gore έχει κάτι ψιλά προς το τέλος στις μάχες με τα ρομπότ. Αλλά έχετε υπ’ όψη ότι πρέπει να είσαστε πάαααααρα πολύ υπομονετικοί και καλοδιάθετοι για να αντέξετε να δείτε το “THE SHAPE OF THINGS TO COME” σερί χωρίς διαλείμματα.
Γενικά ρουτινιάρικο, βαρετό και άκρως προβλέψιμο, το THE SHAPE OF THINGS TO COME αξίζει την ανυπαρξία στην οποία βρισκόταν χρόνια τώρα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το DVD της Blue Underground είναι η πρώτη κυκλοφορία του σε βίντεο στην Αμερική. |
