Ένας μπάτσος επανέρχεται σαν ζόμπι λόγω κατάρας που του έριξε πριν τον εκτελέσει ο μανιακός δολοφόνος και ιερέας βουντού Dr Death και αποφασίζει να σταματήσει τα όνειρα του τελευταίου για παγκόσμια κυριαρχία μια για πάντα.

"Your rights are hereby waived!"

Τι πιο ταιριαστός τίτλος για να ακολουθήσει το ROBOT NINJA ο J.R. Bookwalter που επιστρέφει 2 χρόνια μετά το έπος εκδίκησης του 89 με ακόμα μικρότερο budget. Στις προηγούμενες δύο του ταινίες αυτό δεν τον εμπόδισε να τις κάνει ψυχαγωγικές και γεμάτες ωραίες ιδέες, αλλά αυτή τη φορά δεν τα καταφέρνει, με το ZOMBIE COP να μένει στην καλύτερη περίπτωση στη μετριότητα όντας ερασιτεχνικό και γενικά ανέμπνευστο στην περισσότερη διάρκειά του.

Ο μπάτσος Gill (Michael Kemper) μαζί με το συνέταιρο του (Ken Jarosz) κυνηγούν τον σατανικό κατ’ εξακολούθηση δολοφόνο Dr. Death (James Black) που όταν δεν σκοτώνει κόσμο ασχολείται με βουντού. Ο ήρωας μας τον στριμώχνει, αλλά ο καλός γιατρός προλαβαίνει να τον ταΐσει με σπιτική πίτα αίματος φτιαγμένη με το μεράκι των παλιών καλών μάγων βουντού πριν πυροβολήσει θανάσιμα ο ένας τον άλλο. Όμως η πίτα περιείχε κατάρα που κάνει τον Gill να σηκωθεί από τον τάφο σαν ζόμπι.

Ο Gill καταφεύγει στον συνάδελφό του που δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του, αλλά τον βοηθάει να εντοπίσει τον Dr Death που εντωμεταξύ είχε επίσης αναστηθεί με τη χρήση βουντού.  Έτσι οι δυο τους ετοιμάζονται για την τελική μονομαχία με έπαθλο την άρση της κατάρας που κάνει τον Gill ζωντανό νεκρό και το τέλος της βασιλείας του τρόμου του Dr Death.

Η μικρή ανεξάρτητη εταιρία Tempe στην οποία γύριζε την πλειοψηφία των ταινιών του ο J.R. Bookwalter ειδικευόταν σε πάμφθηνες παραγωγές που έδιναν έμφαση σε horror/ exploitation στοιχεία και κυρίως πολύ βία και gore, ενώ οι περισσότερες είχαν ρυθμό, δράση και αρκετό χαβαλέ για τους fans τους. Το ZOMBIE COP είναι παραγωγή της συγκεκριμένης εταιρίας, αλλά περισσότερο μοιάζει σαν φάρσα, μια εντελώς σπιτική παραγωγή γυρισμένη κατευθείαν στο βίντεο που απευθύνεται στους κολλητούς του σκηνοθέτη που συμμετείχαν και όχι στο ευρύ κοινό.

Δεν υπάρχουν σκηνικά, κουστούμια, τοποθεσίες, ούτε καν το ύφος και η ατμόσφαιρα που ήταν πανταχού παρούσα στο ROBOT NINJA και σίγουρα δεν υπάρχει η διάθεση για να ξεπεραστούν τα εμπόδια του ερασιτεχνισμού και του μηδενικού budget που κατά την προσωπική μου άποψη έκαναν την προηγούμενη ταινία του Bookwalter να επιτύχει. Το ZOMBIE COP ξεκάθαρα στοίχησε πολύ λιγότερα από τα 15.000 δολάρια του ROBOT NINJA, και βλέποντάς το πραγματικά απορώ αν όντως κόστισε κάτι πέρα από τα ποσά των άγραφων βιντεοκασετών και το κόστος των διάφορων όπλων που χρησιμοποιήθηκαν.

Έτσι, στα μόλις 61 λεπτά διάρκειας, η ταινία κυλάει γενικά ευχάριστα για τους fans του σκουπιδοσινεμά από τον πάτο του βαρελιού, χωρίς πολλές αξιώσεις και εκρήξεις, κυριολεκτικές ή μεταφορικές. Από πλευράς στοιχείων με τα οποία ταυτίστηκε ο Bookwalter στις προηγούμενες του ταινίες επίσης έχουμε έλλειψη, με πιο προφανή αυτή του gore, που τόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε στα THE DEAD NEXT DOOR και ROBOT NINJA. Οι σκηνές gore είναι ελάχιστες και χωρίς μεγάλες φιλοδοξίες και γενικά περνούν απαρατήρητες.

Αυτό που υπάρχει στο ZOMBIE COP είναι ωραία ρυθμική 80s- style μουσική την οποία επιμελήθηκε ο σεναριογράφος, η οποία θυμίζει λιγάκι Cannon και είναι γενικά ταιριαστή με τα δρώμενα. Επίσης υπάρχουν αρκετές αναφορές τόσο σε παλιότερες προσπάθειες των συντελεστών όσο και σε πιο γνωστές ταινίες, όπως το DEAD HEAT που ξεκάθαρα ενέπνευσε τον J.R. Bookwalter τουλάχιστον για το στόρι, ενώ έχουμε και μικρές εμφανίσεις των τακτικών σε ταινίες του σκηνοθέτη όπως ο David DeCoteau που είχε και συμμετοχή στην παραγωγή, James L. Edwards, Bogdan Pecic, Bill Morrison που εμφανίστηκαν στο ROBOT NINJA και άλλων.

Πάντως κάποιες σκηνές έχουν τρελό γέλιο, αλλά όπως μαντεύει κανείς, οι περισσότερες είναι ανεπιτήδευτες και το γέλιο πηγάζει κυρίως από τη γελοιότητά τους παρά από κάποια συντονισμένη κίνηση του σκηνοθέτη. Πέρα από αυτό, οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά στο ZOMBIE COP και συγκεκριμένα το φάσκιωμα α λα αόρατου ανθρώπου του πρωταγωνιστή, η φρενήρης ερμηνεία και ντύσιμο του James Black στο ρόλο του Dr Death αλλά και οι ερμηνείες των περισσότερων χαρακτήρων, οι πέρα από κάθε εξήγηση σκηνές δράσης που είναι εντελώς κλισέ και σχεδιασμένες (;) με όση περισσότερη προχειρότητα μπορούσαν οι συντελεστές.

Η λίστα συνεχίζεται, αλλά όσοι γνωρίζουν τον J.R. Bookwalter και το έργο του ξέρουν ότι ο άνθρωπος είναι αν μη τι άλλο άξιος θαυμασμού, φτιάχνοντας γενικά διασκεδαστικές ταινίες με μηδενικό budget. Μερικές φορές το πετυχαίνει, όπως στην περίπτωση των THE DEAD NEXT DOOR και ROBOT NINJA και μερικές φορές όχι. Το ZOMBIE COP είναι μια τέτοια περίπτωση ταινίας, που ο Bookwalter και ο σεναριογράφος αποκηρύξαν λέγοντας ότι ήταν απλώς μια κακογυρισμένη σπιτική βιντεοπαραγωγή που δεν θα έπρεπε να είχε κυκλοφορήσει.

Σκεπτόμενος ότι ο Bookwalter είχε δηλώσει περίπου τα ίδια για το ROBOT NINJA θεωρώ ότι καλά έκανε και το κυκλοφόρησε και το μόνο που έχω για το σκηνοθέτη είναι σεβασμός στην επιμονή του. Και ο σεβασμός αξίζει σε έναν γνήσιο ρομαντικό της σκηνής μόνο και μόνο για τις εκπληκτικές ατάκες στο φινάλε και όχι μόνο.

- Hey, what’s your name?
- Call me… Zombie Cop!

Δεν υπάρχουν εκδόσεις στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Tempe Video) – Bad Movie Police double feature, μαζί με το MAXIMUM IMPACT

Η μοναδική αυτή γνωστή έκδοση είναι χωρίς περικοπές και με 4:3 fullscreen μεταφορά.