Μια οικογένεια παγιδεύεται σε επαρχιακή πόλη η οποία ελέγχεται από μια αίρεση σατανιστών που θέλουν να θυσιάσουν τα παιδιά της πόλης στο διάβολο για να κερδίσουν αιώνια ζωή.

Ενδιαφέρουσα και ξεχασμένη ταινία από το μαγικό κόσμο του satansploitation όπως αυτό το υποείδος καθιερώθηκε τη δεκαετία του 70, με δεκάδες «σατανικές» ταινίες να κάνουν την εμφάνισή τους στις αίθουσες δίνοντας μπόλικο υλικό για τους εκκολαπτόμενους fans. Το THE BROTHERHOOD OF SATAN είναι μια τέτοια ταινία που έχει αρκετά θετικά όσο και αρνητικά στοιχεία τα οποία όμως στο τέλος της προβολής δένουν όμορφα σε ένα ενιαίο και αρκετά ατμοσφαιρικό σύνολο που ξεχωρίζει με ευκολία από το σωρό αντίστοιχων ταινιών.

Μια τριμελής οικογένεια παθαίνει ατύχημα με το αμάξι τους καθώς ταξιδεύουν στην Αμερικάνικη επαρχία και αναγκάζονται να καταφύγουν σε μια μυστηριώδη επαρχιακή πόλη για βοήθεια. Όμως για κακή τους τύχη, στην πόλη υπάρχει ένα κύμα ανεξήγητων θανάτων των κατοίκων και κυρίως οικογενειών με παιδιά, τα οποία εξαφανίζονται. Το ζευγάρι με την κορούλα τους προσφέρεται να βοηθήσει τον σερίφη, ιερέα και άλλους ντόπιους που προσπαθούν να ανακαλύψουν τι συμβαίνει.

Όμως δεν γνωρίζουν ότι στην πόλη δρα μια αίρεση σατανιστών που προσδοκούν αιώνια ζωή μέσω ανθρωποθυσιών στον σατανά και στην οποία μέλη είναι οι περισσότεροι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι της πόλης. Ο τοπικός ιερέας θεωρεί δεδομένο ότι υπάρχουν σκοτεινές δυνάμεις σε δράση, αλλά οι υπόλοιποι είναι επιφυλακτικοί, ακόμα και όταν οι εξαφανίσεις συνεχίζονται με επόμενο θύμα την μικρή κόρη των άτυχων ταξιδιωτών που προηγουμένως είχαν χωρίς επιτυχία εξαντλήσει κάθε πιθανό τρόπο για να φύγουν από την πόλη.

Τρομερή σκοτεινή ατμόσφαιρα, σουρεαλισμός και ψυχεδελική κινηματογράφηση δίνουν το στίγμα σε αυτήν την άδικα ξεχασμένη ταινιούλα που άξιζε σίγουρα κάτι καλύτερο από την ανυπαρξία στην οποία βρίσκεται σήμερα. Από τα πρώτα κι όλας πλάνα ο σκηνοθέτης με κυρίως τηλεοπτική δραστηριότητα Bernard McEveety ορίζει τον τόνο της ταινίας και με έναν παράξενο αλλά αρκετά επιτυχημένο τρόπο κινηματογράφησης κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο στην περισσότερη διάρκεια της προβολής.

Οι αποκαλύψεις παρουσιάζονται σταδιακά, μελετημένα και με επίτηδες μπερδεμένο τρόπο ώστε να είναι δύσκολο για τους θεατές να βγάλουν κάποιο σίγουρο συμπέρασμα για το τι ακριβώς συμβαίνει, κάτι που βοηθάει τα μέγιστα στην διατήρηση της εκπληκτικής κατά διαστήματα ατμόσφαιρας μυστηρίου.

Ακόμα και όταν η φύση της αίρεσης αλλά και οι διάφοροι μέχρι τότε κρυμμένοι πρωταγωνιστές κάνουν την εμφάνισή τους, αναλαμβάνουν καλογυρισμένες σκηνές τελετών δαιμονολατρίας που είναι από τις κορυφαίες που έχω δει. Ερωτηματικά σχετικά με τις δυνάμεις του σατανικού ιερέα και των πιστών του υπάρχουν πολλά, όπως και για το πώς καταφέρνουν οι αιρετικοί να παρασύρουν τα παιδιά, αλλά ο σκηνοθέτης αποφεύγει τις άμεσες απαντήσεις, κάτι που διατηρεί την αγωνία στο κατακόρυφο.

Το φινάλε όχι μόνο δεν απαντάει αυτά τα ερωτήματα για το τι είχε συμβεί, αλλά αντίθετα μάλλον δημιουργεί καινούργια, με πολλές και διαφορετικές θεωρίες να μπορούν να σχηματιστούν.  Προσωπικά το βρήκα εξαιρετικό, με τρομερή ένταση, απόλυτα ταιριαστό με τα προηγούμενα και γενικά τίμιο αφού δεν προδίδει την ατμόσφαιρα που με τόση μαεστρία κατάφερε να δημιουργήσει ο σκηνοθέτης, ενώ εκτίμησα την πάσα προς το θεατή για να βάλει σε τάξη τα γεγονότα στο μυαλό του.

Κατά τα άλλα, έχουμε καλές ερμηνείες απ’ όλους τους πρωταγωνιστές, ωραία μουσική, αρκετή αγωνία και σασπένς, πανέμορφα πολύχρωμα πλάνα που δίνουν μια ποιότητα από Mario Bava και μεταγενέστερου Dario Argento στην ταινία, η οποία εκμεταλλεύεται στο έπακρο τον περιορισμένο προϋπολογισμό της. Ιδίως μια ονειρική σεκάνς είναι οπτικά εντυπωσιακή και γενικά από τις κορυφαίες που έχω δει σε ταινία τρόμου. Επίσης έχουμε αποδεκτά ειδικά εφέ που χρησιμοποιούνται πάντως συγκρατημένα, ενώ μόνες μου ενστάσεις είναι πρώτα απ’ όλα η τάση της παραγωγής να συγκρατείται στις σκηνές gore και η παντελής έλλειψη γυμνού.

Δεν είναι υπερβολή να πω ότι πρόκειται για πολύ ανώτερη ταινία από άλλες γνωστότερες με αυτό το θέμα, που κερδίζει με κάτω τα χέρια κλασικά έπη του είδους όπως το THE DEVIL'S RAIN και στέκεται μπροστά στο RACE WITH THE DEVIL. Η διαφορά είναι ότι ενώ οι προαναφερόμενες επικεντρώνονται στη δράση, το THE BROTHERHOOD OF SATAN δίνει το βάρος στην ατμόσφαιρα και το ξεδίπλωμα της υπόθεσης σταδιακά, χωρίς εκρήξεις και μεγαλώνοντας παράλληλα το κλίμα αβεβαιότητας και, προς το φινάλε, πανικού.

Προσωπικά εκτίμησα ιδιαίτερα αυτή την προσέγγιση, όπως και το σύνολο της ταινίας που σίγουρα δεν είναι τέλεια, αλλά κατ’ εμέ είναι ξεκάθαρα μια από τις καλές «σατανικές» προσπάθειες των 70s και τη συστήνω ανεπιφύλακτα στους fans του είδους.   

Δεν υπάρχουν εκδόσεις στη χώρα μας.

R1 Αμερική (Columbia Tri Star Home Entertainment)

Blu Ray Αμερικής (Mill Creek) – Μαζί με το MR SARDONICUS

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και με αναμορφική widescreen μεταφορά. Η έκδοση σε Blu Ray έχει ανώτερη εικόνα, αλλά όπως και το DVD δεν έχει καθόλου extras.