Δύο ζευγάρια που ταξιδεύουν σε ορεινή περιοχή σε αναζήτηση του καθηγητή τους βρίσκονται αντιμέτωποι με τις δυνάμεις του κακού όταν πέφτει στα χέρια τους ένα αρχαίο αποκρυφιστικό βιβλίο.
Σχόλια:
Διασκεδαστική b-movie από τις αρχές της δεκαετίας του 70 με εμφανή τα περισσότερα στοιχεία αντίστοιχων ταινιών των τελών των 60s. Η ταινία ξεκίνησε σαν η φοιτητική εργασία του συν-σκηνοθέτη Dennis Muren και της παρέας του και η μοίρα την έφερε να βρίσκει κυκλοφορία από την σεβάσμια Criterion Collection (!) η οποία και έκανε την ταινία περισσότερο γνωστή και έξω από τους cult- horror κύκλους.
Το γιατί η εταιρία που συνήθως ασχολείται με «ποιοτικό» παγκόσμιο κινηματογράφο αποφάσισε να ασχοληθεί με μια b-μουβιά που απευθύνεται αυστηρά στο cult horror κοινό μου διαφεύγει, αλλά στο τέλος της ημέρας το EQUINOX είναι σίγουρα μια προσπάθεια που απαιτεί το σεβασμό του κοινού αφού καταφέρνει να ξεπεράσει τα προβλήματα της και να μείνει στην ιστορία της σκηνής 40 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία της.
Το σενάριο είναι εξεζητημένο και προσπαθεί να χωρέσει όσα περισσότερα στοιχεία μπορεί από διαφορετικές θεματικές σχολές και σε αρκετά σημεία δεν καταφέρνει να κρύψει τον ερασιτεχνισμό των ιθυνόντων, αλλά ούτε και το υγειές συναίσθημά τους που βρίσκεται διάχυτο κατά τη διάρκεια της προβολής.
Αφηγείται την περιπέτεια 2 νεαρών ζευγαριών που ταξιδεύουν σε ερημική ορεινή τοποθεσία σε αναζήτηση του καθηγητή Waterman ο οποίος εξαφανίστηκε λίγο μετά που τους κάλεσε. Εκεί εκτός από ακαθόριστα σημάδια καταστροφής στην κατοικία του καθηγητή βρίσκουν και έναν ηλικιωμένο ερημίτη που μένει στην παρακείμενη σπηλιά, ο οποίος τους δίνει ένα αρχαίο αποκρυφιστικό βιβλίο και τους προτρέπει να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τα κακά πνεύματα που- σύμφωνα με τα λεγόμενά του- λυμαίνονται την περιοχή χρησιμοποιώντας τα σύμβολα του καλού όπως σταυρούς και αντίστοιχα άλλων θρησκειών.
Η παρέα είναι δύσπιστη στην αρχή, αλλά κάτι τα πελώρια αποτυπώματα αγνώστων πλασμάτων, κάτι ο μυστηριώδης τοπικός σερίφης ονόματι Asmodeus (Jack Woods) ο οποίος αν και συνεχώς εμφανίζεται εκεί που δεν τον περιμένουν αγνοεί τόσο τον καθηγητή Waterman όσο και τον ερημίτη και το βιβλίο που έδωσε στην παρέα, τους κάνουν να αρχίσουν να κοιτούν την υπόθεση με περισσότερη σοβαρότητα. Έτσι διαβάζουν το αρχαίο κείμενο του βιβλίου και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο καθηγητής πειραματίστηκε με τα κείμενα κάνοντας πειράματα με αρχαίες αποκρυφιστικές φόρμουλες τα οποία δεν μπόρεσε νε ελέγξει και που ευθύνονται για την εξαφάνισή του. Αυτό γίνεται ακόμα περισσότερο αντιληπτό όταν μάχονται ένα γιγάντιο ανθρωπόμορφο τέρας που σκότωσε τον ηλικιωμένο ερημίτη αλλά και όταν ο μυστηριώδης Asmodeus τους την πέφτει για να τους πάρει το βιβλίο.
Τα αρκετά στοιχεία από τη λογοτεχνία του H.P. Lovecraft γίνονται φανερά από τη στιγμή που περνάει το ερασιτεχνικό πρώτο μισάωρο στο οποίο το σενάριο προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τι παίζεται. Στο σημείο αυτό έχουμε την τυπική συνταγή της παρέας νέων στην ερημιά που θα καταλήξει σε καταδίωξη για την επιβίωση χωρίς κάτι το ξεχωριστό πέρα από το ότι η συγκεκριμένη θεματική κοπιαρίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στο ιστορικό THE EVIL DEAD που χρωστάει πολλά στο EQUINOX. Από τη στιγμή που η υπόθεση κάπως ξεκαθαρίζει, ο ρυθμός γίνεται αρκετά γρήγορος και η εξέλιξη της πλοκής αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον για το πώς θα εξελιχθεί το όλο θέαμα.
Τελικά όλα καταλήγουν στην τυπική μάχη του καλού με το κακό, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση υποστηρίζεται από αφελέστατα stop- motion τέρατα και «φοιτητικά» ειδικά εφέ που πάντως κάνουν τη δουλειά τους και με το παραπάνω. Η πρόσθετη προστιθέμενη αξία έρχεται από τις επιμέρους λεπτομέρειες, όπως το θεματικό σεναριακό υπόβαθρο που δείχνει ότι τουλάχιστον προσέχθηκε αρκετά από τους συντελεστές που δεν ήθελαν να κάνουν απλώς άλλη μία monster movie. Έτσι η ομάδα παραγωγής φροντίζει να υπάρχουν ενδιαφέροντα γυρίσματα στην πλοκή, κάποια από τα οποία δύσκολα μπορεί να προβλεφθούν όσο έμπειρο και να είναι το κοινό και να εισάγουν στοιχεία μαύρης μαγείας δίπλα στα αντίστοιχα της λογοτεχνίας του Lovecraft που δίνουν σκοτεινή ατμόσφαιρα εκεί που δεν υπάρχει, τουλάχιστον οπτικά.
Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών κυμαίνονται από το απλά ξύλινο στην περίπτωση των αρσενικών μέχρι το απόλυτα φιλότιμο στην περίπτωση των θηλυκών. Αρκετούς πόντους παίρνει σίγουρα ο σκηνοθέτης/ σεναριογράφος και ηθοποιός Jack Woods που στον ρόλο του Asmodeus έχει τουλάχιστον μία σκηνή b-movie ανθολογίας με γκριμάτσες που δεν θα αφήσουν ασυγκίνητο ούτε τον πιο σκληραγωγημένο και ανελέητο στην κριτική φίλο του σινεμά και κάνουν Jim Carrey και William Shatner να μοιάζουν αρχάριοι στον συγκεκριμένο τομέα. Οι υπόλοιποι επίσης παίρνουν τα πάνω τους όταν το γενικά ορεξάτο σενάριο εμφανίζει τις κρυφές πτυχές των χαρακτήρων τους και τους δένει ακόμα περισσότερο στην απολαυστικά ψυχεδελική υπόθεση.
Το φινάλε είναι εντυπωσιακό τηρουμένων των αναλογιών, όπως και ολόκληρο το κυρίως μέρος του EQUINOX, που αποζημιώνει για το αρχικό μπέρδεμα και δείχνει ότι οι συντελεστές του θα μπορούσαν να είχαν λαμπρό μέλλον στην cult horror σκηνή. Προβλέψιμα, αυτό το μέλλον δεν ήρθε ποτέ για τους 3 συν- σκηνοθέτες, οι οποίοι ακολούθησαν καριέρες βοηθητικού προσωπικού στο Χόλιγουντ και ποτέ δεν ξανακάθισαν στην καρέκλα του σκηνοθέτη, αλλά υπάρχουν εκατοντάδες αντίστοιχες περιπτώσεις στο Χόλιγουντ που ποτέ δεν έμαθε από τα λάθη του και καταδίκασε άπειρους νέους σκηνοθέτες των 60s και 70s σε ανυπαρξία.
Τουλάχιστον για τους δημιουργούς του EQUINOX η έκδοση της Criterion Collection και η αδιάκοπη με το πέρασμα των χρόνων αγάπη των cult horror οπαδών για την ταινία δεν την άφησαν να ξεχαστεί εντελώς και αυτό είναι τουλάχιστον μια παρηγοριά. Σε κάθε περίπτωση, η ψυχαγωγία για το cult horror κοινό που ξέρει να ξεχωρίζει τις καλές b–movies είναι εξασφαλισμένη, όπως και το συνεχιζόμενο cult status για μια ταινία που το αξίζει και με το παραπάνω.
Η έκδοση της Criterion είναι ανώτερη από κάθε άποψη, με δύο εκδοχές της ταινίας, συλλεκτικό βιβλιαράκι και του κόσμου τα extras. H Γερμανική έκδοση είναι κόπια αυτής της Criterion προσαρμοσμένη για την Γερμανική αγορά.
Διασκεδαστική b-movie από τις αρχές της δεκαετίας του 70 με εμφανή τα περισσότερα στοιχεία αντίστοιχων ταινιών των τελών των 60s. Η ταινία ξεκίνησε σαν η φοιτητική εργασία του συν-σκηνοθέτη 
Το γιατί η εταιρία που συνήθως ασχολείται με «ποιοτικό» παγκόσμιο κινηματογράφο αποφάσισε να ασχοληθεί με μια b-μουβιά που απευθύνεται αυστηρά στο cult horror κοινό μου διαφεύγει, αλλά στο τέλος της ημέρας το 
Το σενάριο είναι εξεζητημένο και προσπαθεί να χωρέσει όσα περισσότερα στοιχεία μπορεί από διαφορετικές θεματικές σχολές και σε αρκετά σημεία δεν καταφέρνει να κρύψει τον ερασιτεχνισμό των ιθυνόντων, αλλά ούτε και το υγειές συναίσθημά τους που βρίσκεται διάχυτο κατά τη διάρκεια της προβολής. 
Αφηγείται την περιπέτεια 2 νεαρών ζευγαριών που ταξιδεύουν σε ερημική ορεινή τοποθεσία σε αναζήτηση του καθηγητή Waterman ο οποίος εξαφανίστηκε λίγο μετά που τους κάλεσε. Εκεί εκτός από ακαθόριστα σημάδια καταστροφής στην κατοικία του καθηγητή βρίσκουν και έναν ηλικιωμένο ερημίτη που μένει στην παρακείμενη σπηλιά, ο οποίος τους δίνει ένα αρχαίο αποκρυφιστικό βιβλίο και τους προτρέπει να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τα κακά πνεύματα που- σύμφωνα με τα λεγόμενά του- λυμαίνονται την περιοχή χρησιμοποιώντας τα σύμβολα του καλού όπως σταυρούς και αντίστοιχα άλλων θρησκειών.
Η παρέα είναι δύσπιστη στην αρχή, αλλά κάτι τα πελώρια αποτυπώματα αγνώστων πλασμάτων, κάτι ο μυστηριώδης τοπικός σερίφης ονόματι Asmodeus (
Τα αρκετά στοιχεία από τη λογοτεχνία του H.P. Lovecraft γίνονται φανερά από τη στιγμή που περνάει το ερασιτεχνικό πρώτο μισάωρο στο οποίο το σενάριο προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τι παίζεται. Στο σημείο αυτό έχουμε την τυπική συνταγή της παρέας νέων στην ερημιά που θα καταλήξει σε καταδίωξη για την επιβίωση χωρίς κάτι το ξεχωριστό πέρα από το ότι η συγκεκριμένη θεματική κοπιαρίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στο ιστορικό 
Τελικά όλα καταλήγουν στην τυπική μάχη του καλού με το κακό, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση υποστηρίζεται από αφελέστατα stop- motion τέρατα και «φοιτητικά» ειδικά εφέ που πάντως κάνουν τη δουλειά τους και με το παραπάνω. Η πρόσθετη προστιθέμενη αξία έρχεται από τις επιμέρους λεπτομέρειες, όπως το θεματικό σεναριακό υπόβαθρο που δείχνει ότι τουλάχιστον προσέχθηκε αρκετά από τους συντελεστές που δεν ήθελαν να κάνουν απλώς άλλη μία monster movie. Έτσι η ομάδα παραγωγής φροντίζει να υπάρχουν ενδιαφέροντα γυρίσματα στην πλοκή, κάποια από τα οποία δύσκολα μπορεί να προβλεφθούν όσο έμπειρο και να είναι το κοινό και να εισάγουν στοιχεία μαύρης μαγείας δίπλα στα αντίστοιχα της λογοτεχνίας του Lovecraft που δίνουν σκοτεινή ατμόσφαιρα εκεί που δεν υπάρχει, τουλάχιστον οπτικά.
Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών κυμαίνονται από το απλά ξύλινο στην περίπτωση των αρσενικών μέχρι το απόλυτα φιλότιμο στην περίπτωση των θηλυκών. Αρκετούς πόντους παίρνει σίγουρα ο σκηνοθέτης/ σεναριογράφος και ηθοποιός 
Το φινάλε είναι εντυπωσιακό τηρουμένων των αναλογιών, όπως και ολόκληρο το κυρίως μέρος του 
Τουλάχιστον για τους δημιουργούς του 
