Σχόλια:  Να μια κλασσική ταινία της ανεξάρτητης Αμερικανικής trash σκηνής της δεκαετίας του ’70 σε παραγωγή του θρύλου των b- movies Roger Corman. Το DEATH RACE 2000 είναι ένα δυνατό, θρασύτατο και πολιτικά μη ορθό έργο, που στους διεθνείς cult κύκλους έχει αποκτήσει θρυλική φήμη και δικαίως, αφού είναι μία από τις πιο χαβελεδιάρικες και ντελιριακές b- movies όλων των εποχών.
Κατ’ αρχάς το cast από μόνο του φτάνει. David Carradine στο ρόλο του Frankenstein, δυο φορές πρωταθλητή του βάρβαρου Διαπολιτειακού Ράλι που λαμβάνει χώρο μια φορά το χρόνο και συγκεντρώνει πάνω του όλα τα βλέμματα του κοινού, Sylvester Stallone στα πρώτα βήματα της καριέρας του στο ρόλο του Machine Gun Joe, αντιπάλου και ορκισμένου εχθρού του Frankenstein, Martin Kove στο ρόλο του Nero the Hero, και τέλος Mary Woronov, η ιέρεια των Αμερικάνικων b-movies στο ρόλο της συνοδηγού. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Σε μια κοινωνία όπου με τη βοήθεια των διεφθαρμένων πολιτικών το κοινό έχει αποκτήσει μια ακόρεστη δίψα για αίμα, υπό την καθοδήγηση του «Mr President», εμπνευστή του αγώνα και απόλυτου κυρίαρχου της χώρας. Όμως δεν είναι όλοι οι κάτοικοι έτσι, και κάποιοι ετοιμάζουν επανάσταση, που πρώτο μέλημά της είναι η απομάκρυνση του Mr President από την εξουσία και η κατάργηση του Διαπολιτειακού Ράλι.
Όσο για τους κανονισμούς του Ράλι; Απλοί: όποιος τερματίσει πρώτος και ζωντανός και με τους περισσότερους πόντους είναι ο νικητής. Θύματα οι περισσότεροι πεζοί που βρίσκονται στο δρόμο των αδίστακτων πιλότων, με τα νεογέννητα και τους ηλικιωμένους να είναι στην κορυφή της λίστας των οδηγών λόγω των πολλών πόντων που θα κερδίσει τυχόν θανατηφόρο δυστύχημά τους! Σε κάθε περίπτωση οι γυναίκες κερδίζουν 10 πόντους παραπάνω από τους άνδρες, ανεξαρτήτου ηλικίας, εννοείτε οι γυναίκες που θα πατηθούν από τα αυτοκίνητα των ηρώων αυτού του αγώνα!
Μια σεναριακή ιδέα που ακούγεται απίστευτα κακόβουλη και θρασύτατη, ειδικά για την εποχή που βγήκε, ενώ τόσο ο Roger Corman όσο ο μακαρίτης σκηνοθέτης Paul Bartel και ο εμπνευστής της ιστορίας Ib Melchior κατηγορήθηκαν από κριτικούς και μερίδα του κοινού για έλλειψη ευαισθησίας, και κακόγουστο χιούμορ. Ήθελα να ήξερα τι θα έλεγαν την εποχή αν κάποιος τους έλεγε ότι τα ανήλικα παιδιά του πραγματικού 2000 θα ξημεροβραδιαζόντουσαν μπροστά στην οθόνη του Playstation παίζοντας το Grand Theft Auto!
Όμως, παρ’ όλο το μακάβριο και μη πολιτικά ορθό θέμα του, το DEATH RACE 2000 είναι καθαρή ψυχαγωγία, με πολύ και καλό μαύρο χιούμορ και τσαμπουκαλίδικη στάση που είναι άξια θαυμασμού. Με ήρωες- καρικατούρες, όπως είναι οι περισσότεροι αντίπαλοι του αγώνα με πρώτο και καλύτερο τον αργό στο μυαλό αλλά γρήγορο πίσω απ’ το τιμόνι Machine Gun Joe, που είναι τόοοσο μοχθηρός που δεν μπορεί κανείς να τον πάρει στα σοβαρά. Βέβαια σ’ αυτό βοηθάει και λίγο η τυπικά κακή ερμηνεία του Stallone, που όμως συγχωρείται γιατί ακόμα δεν είχε κάνει το Rocky εκείνη την εποχή, οπότε ήταν άπειρος! Όχι, εντάξει, ας είμαστε δίκαιοι. Ο Sly παίζει συγχρονισμένος 100%με την όλη ατμόσφαιρα της ταινίας, που είναι ακραία, υπερβολική και ελάχιστα πιστευτή, οπότε είναι κι αυτός μια χαρά στο όλο κλίμα χαβαλέ.
Ο David Carradine είναι ο τυχερός του σεναρίου, μιας και ο χαρακτήρας του Frankenstein που υποδύεται είναι ίσως ο συμπαθητικότερος σε ολόκληρη την ταινία, με εξαίρεση ίσως την αρχηγό του επαναστατικού κινήματος, μια συμπαθέστατη 45άρα με εμφάνιση θεούσας δασκάλας του κατηχητικού. Ειδικά στη σκηνή που προτιμάει να αγνοήσει τους καθηλωμένους σε αναπηρικά καροτσάκια υπερήλικες έξω από την κλινική ευθανασίας και τους 700 πόντους που θα κέρδιζε αν τους χτύπαγε, και χτυπάει τους προσεκτικά κρυμμένους γιατρούς, εμένα προσωπικά με κέρδισε, όπως και τον εκφωνητή του αγώνα που κατέληξε μετά απ’ αυτή την πράξη ανθρωπισμού ότι «ακόμα και ο τρομακτικός Frankenstein έχει 100% από την αιματοβαμμένη Αμερικανική αίσθηση του χιούμορ»!!!
Πάντως η ερμηνεία του David Carradine είναι τουλάχιστον παράξενη, και με στοιχεία αυτοσαρκασμού, ιδίως στην απίθανη τελική μονομαχία του με τον Machine Gun Joe, που κάνει μερικές εντελώς γελοίες κινήσεις kung fu που θα σας κάνουν να κρατάτε το στομάχι σας από τα γέλια.
Άλλη εκπληκτική έμπνευση είναι όταν μια φανατική θαυμάστρια του Frankenstein τον συναντάει στα παρασκήνια και υπόσχεται αιώνια αγάπη και ότι θα τον βοηθήσει να κερδίσει τον αγώνα. Ο Frank αποκρίνεται «Άστα αυτά, απλά θέλεις να κάνουμε έρωτα επειδή φοράω το κοστούμι και τρέχω στους αγώνες», για να πάρει την αποστομωτική απάντηση «δεν θα ήθελα να στερήσω την τιμή από τη βοηθό σου, που δουλεύει σκληρά τόσα χρόνια για να αποκτήσει αυτό το προνόμιο». Φοβερά σκηνικά, χωρίς αμφιβολία!
Φυσικά μετά από λίγο περιπλέκει το πράγμα από πλευράς υπόθεσης μιας και η συνοδηγός του Frank αποδεικνύεται ότι δουλεύει για την αντίσταση, αλλά όχι τόσο πολύ και καταφέρνει να συντηρεί τον γρήγορο ρυθμό του DEATH RACE 2000 και τις αρκετά καλές σκηνές δράσης, που εμπλουτίζονται και με λίγες αλλά καλές σκηνές gore.
 Τα διάφορα κοινωνικά μηνύματα του DEATH RACE 2000 όπως η χρήση αλόγιστης βίας στα αθλητικά γεγονότα με στόχο να απομακρυνθεί η κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου, που δημιουργήθηκαν κυρίως από την κυβέρνηση και τον Mr President, παρουσιάζονται με «χαλαρό» τρόπο, έτσι ώστε να μην δώσουν σοβαροφάνεια στα γεγονότα, που έχουν μια καταπληκτική αισθητική comics πράγμα που κάνει τη θεματολογία του DEATH RACE 2000 αρκετά ευκολοχώνευτη (αν μπορεί να πει κανείς κάτι τέτοιο για έναν αγώνα που ο στόχος είναι ο φόνος όσων περισσότερων πεζών γίνεται). Επίσης κάποια μηνύματα σχετικά με την ελίτ που κυριαρχεί στην Αμερική του DEATH RACE 2000 σερβίρονται ως είναι, και χωρίς περιττές φλυαρίες.
Σε γενικές γραμμές το DEATH RACE 2000 είναι ο ορισμός της cult ταινίας, και αποδεικνύει για άλλη μια φορά την κυριαρχία και το όραμα του Roger Corman στο συγκεκριμένο χώρο εκείνη την εποχή. Αναμφίβολα ένα διαμάντι της παγκόσμιας exploitation σκηνής και μάθημα για τους νέους δημιουργούς για το πώς μπορείς να φτιάξεις και εξαιρετικά αστείο και διασκεδαστικό ακόμα κι αν το υλικό που έχεις στα χέρια σου είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενο.
Κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και αποκτήστε το DEATH RACE 2000. Αν όμως μετά που το δείτε δεν το ευχαριστηθείτε ή σας προσβάλει, θα πρέπει να σκεφτείτε μάλλον σοβαρά το μέλλον σας ως φίλος της cult/ exploitation σκηνής! |
