Η σατανική Sumuru και ο στρατός αμαζόνων της θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο εξοντώνοντας όλους τους άνδρες και βάζουν στον στόχο έναν γοητευτικό ληστή με λεία 10 εκατομμύρια δολάρια την ώρα που ο τοπικός μαφιόζος επίσης θέλει τα χρήματα.

Jess Franco και Harry Alan Towers επιστρέφουν στη λογοτεχνία του Sax Rohmer με το sequel του THE MILLION EYES OF SU-MURU (1967), επίσης παραγωγής του διαβόητου Harry Alan Towers, που μέχρι τότε είχε την σχετική εμπειρία λόγω των περιπετειών του Fu Manchu, 2 εκ των οποίων σε σκηνοθεσία Jess Franco. Οι δυο τους έγιναν αχώριστοι στα τέλη των 60s όταν και έκαναν την πρώτη τους συνεργασία στο THE BLOOD OF FU MANCHU με τον «γάτο» Towers να δίνει το ελεύθερο στον Franco να χρησιμοποιήσει κατά βούληση το ερωτικό στοιχείο, κάτι που οδήγησε σε θρυλικές ταινίες όπως VENUS IN FURS, EUGENIE και τουλάχιστον άλλες 5.

Το THE GIRL FROM RIO ανήκει στην κατηγορία κάπως πιο ανάλαφρων περιπετειών στιλ Fu Manchu, αλλά σίγουρα είναι πολύ ανώτερο και από τις δύο απογοητευτικές γενικά ταινίες του Franco με τον μεγαλομανή Κινέζο τρομοκράτη. Τρομοκράτης υπάρχει και εδώ, στο πρόσωπο της γνωστής από την θρυλική εμφάνισή της στην περιπέτεια του James Bond GOLDFINGER και όχι μόνο, Shirley Eaton, που υποδύεται τη σατανική Sumuru, την βασίλισσα της Femina, πρωτεύουσας σε ένα σύμπαν όπου οι γυναίκες κάνουν κουμάντο και οι άντρες είναι σκλάβοι και πρώτοι υποψήφιοι για βίαιο θάνατο, αφού πρώτα δωρίσουν τα πολύτιμα λεφτά τους στην Sumuru που στοχεύει να κατακτήσει τον κόσμο απαλλάσσοντάς τον από τη μάστιγα των αντρών.

Η Sumuru (Shirley Eaton) και ο στρατός αμαζόνων της έχουν εντοπίσει νέο θύμα στο πρόσωπο του Jeff Sutton (Richard Wyler), ενός μυστηριώδη ανθρώπου της περιπέτειας που ακούγεται ότι έκλεψε 10 εκατομμύρια δολαρια και φυσιολογικά η Sumuru τα θέλει για την αυτοκρατορία της. Όμως τα θέλει εξίσου και ο πολέμιος της Sumuru, αδίστακτος μαφιόζος Sir Masius (George Sanders) και φροντίζει να την πέσει στον Jeff και στην νέα του φίλη, την σέξι Leslye (Maria Rohm).

Όμως ο Masius λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο μιας και η Leslye δουλεύει για την Sumuru η οποία απαγάγει τον Jeff και με τη χρήση βασανιστηρίων και ναρκωτικών ουσιών θέλει να τον υποτάξει και να τσεπώσει τα φράγκα, λίγο πριν εξαπολύσει την τελική επίθεση του στρατού της στο Ρίο απ’ όπου θα ξεκινήσει η κατάκτηση του πλανήτη από τις κατοίκους της Femina.

Η ταινία αρχίζει με τις νότες του υπέροχου ομολογουμένως ομώνυμου τραγουδιού και από τα πρώτα λεπτά βάζει τον θεατή σε ένα κόσμο διεθνούς κατασκοπείας, συνωμοσιών και όλων των σχετικών που βρίσκαμε στις περιπέτειες του Fu Manchu. Αυτό που δίνει την προστιθέμενη αξία και ξεχωρίζει το THE GIRL FROM RIO από τις προαναφερόμενες είναι προβλέψιμα οι εντυπωσιακές θηλυκές παρουσίες και η μεγάλη στροφή προς euro- sleaze και sexploitation φόρμουλες, στις οποίες τόσο ο Jess Franco όσο και ο Harry Alan Towers είχαν αρχίσει να αριστεύουν εκείνη την εποχή.

Η Shirley Eaton είναι υλικό φαντασιώσεων όποτε βρίσκεται στο πλάνο, παρόλο που είναι από τις λίγες στην ταινία που κρατάει τα ρούχα της και σίγουρα κατέχει το άτυπο ρεκόρ αλλαγών κόμμωσης, ενώ τόσο η μόνιμη μούσα και σύζυγος του Towers, Maria Rohm, όσο και η εξίσου καυτή Marta Reves ακολουθούν κατά πόδας. Όλες είναι εντυπωσιακές τόσο στις ερμηνείες τους (πάντα για τα στάνταρντς της ταινίας) όσο και στα πλούσια φυσικά τους προσόντα, τα οποία επιδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία, όσο και οι υπόλοιπες εξίσου φλογερές θηλυκές παρουσίες που απαρτίζουν τον πολύxρωμο στρατό της Sumuru.

Πίσω από την κάμερα, o θείος Jess βγάζει τα απωθημένα του με συνεχόμενα ηδονοβλεπτικά πλάνα, πότε καλλιτεχνικά και άρτια και πότε super- sleazy, εμπλουτίζοντας συνεχώς την ιστορία με πικάντικο υλικό που καταφέρνει να κάνει τον θεατή να μην δίνει τόσο σημασία στην γενικά συμβατική και χωρίς κάτι ιδιαίτερο δράση. Από αυτή την άποψη, έχουμε μια από τις πιο ρυθμικές ταινίες στη φιλμογραφία του Franco, με απειροελάχιστα νεκρά σημεία και σεναριακές αμηχανίες που τόσο έβλαπταν πολλές από τις ταινίες του. Το θέαμα κυλάει νεράκι και προσωπικά σε κάποια φάση έπιασα τον εαυτό μου να στενοχωριέμαι που τελικά τελείωσε μετά 95 λεπτά.

Πέρα από τις θηλυκές παρουσίες που είναι το βασικό ατού του THE GIRL FROM RIO, έχουμε μια υπέροχα διασκεδαστική ερμηνεία από τον πάλιουρα George Sanders,  ενώ ο γκομενιάρης και εξίσου έμπειρος σε κατασκοπευτικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές Richard Wyler στον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι επίσης στο κλίμα της ταινίας, αν και με κάπως πιο ξύλινη ερμηνεία από τους υπόλοιπους. Γενικά όλες και όλοι βρίσκονται 100% εντός κλίματος με χαβαλετζίδικες ερμηνείες και φαίνεται ότι το διασκεδάζουν όσο και ο Franco παρέα με τους θεατές.

Φυσικά, σαν ταινία του Jess Franco, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και κάποιες επιτηδευμένες αλλά φανερά αταίριαστες στο κλίμα της ταινίας σκηνές βίας που πάντως είναι αρκετά συγκρατημένες. Υπάρχουν επίσης αρκετές σκηνές δράσης, στην πλειοψηφία τους αρκετά αδέξιες και αφελείς, που πάντως έχουν πλάκα και δένουν άψογα με το υπόλοιπο θεάμα, ιδίως από τη στιγμή που έχουμε αρκετά καρατερίστικα χτυπήματα τύπου Captain Kirk/ William Shatner από το STAR TREK: THE ORIGINAL SERIES.

Επίσης δεν λείπουν και οι σεναριακές ανατροπές, όσο και η κατά κάποιο τρόπο μπηχτή του σεναρίου σε ένα σεξιστικό πρότυπο γυναικών το οποίο δυστυχώς μοιάζει διαχρονικό ιδίως στην χώρα μας, κάτι που φαίνεται στην σκηνή όπου η Sumuru εξηγεί με αρκετή περηφάνια στον Jeff πώς καταφέρνει να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες των αιχμαλώτων της για να τους σκλαβώσει και να φάει την περιουσία τους.

Τα λίγα προβλήματα αρχίζουν καθώς πλησιάζει το φινάλε, όπου κάποιος από την ομάδα παραγωγής έκρινε ότι έπρεπε να επιμηκυνθεί η διάρκεια, εισάγοντας εντελώς αδιάφορα stock πλάνα του Καρναβαλιού του Ρίο παγώνοντας τον ρυθμό και μειώνοντας την επίδραση της ταινίας σε ένα σημείο που θα έπρεπε να γίνει ακριβώς το αντίθετο. Το όλο θέαμα στα τελευταία λεπτά μοιάζει λες και τελείωσαν τα λεφτά της παραγωγής και κάπως έπρεπε να ολοκληρωθεί η ταινία με τα υπάρχοντα μέσα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μετριότατες σκηνές δράσης και ένα τρόπο κινηματογράφησης που μοιάζει λες και ο Franco έδωσε διά της βίας την σκυτάλη σε κάποιον άλλο, αλλά τουλάχιστον το φινάλε είναι αρκετά καλό και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για ακόμα μια περιπέτεια της Sumuru, που πάντως δεν έγινε ποτέ.

Συνοψίζοντας, ακόμα και με τις κακοτοπιές της, το THE GIRL FROM RIO είναι μια καθ’ όλα επτυχημένη και άμυαλα ψυχαγωγική προσπάθεια του Jess Franco, που απευθύνεται εξίσου στους φανατικούς φίλους του όσο και στους fans της εξωτικής περιπέτειας, euro-sleaze style. Απλώς οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να φροντίσουν να αποφύγουν τις διάφορες φτηνιάρικες εκδόσεις που κυκλοφορούν στο εμπόριο με τίτλο FUTURE WOMEN και να εντοπίσουν την full uncut έκδοση που είναι πλέον διαθέσιμη και παρουσιάζει την ταινία όπως πρέπει και όπως θα ήθελαν οι Jess Franco και Harry Alan Towers.  

Δεν υπάρχουν γνωστές εκδοσεις στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Blue Underground)

Η μοναδική αυτή γνωστή έκδοση είναι χωρίς περικοπές, με αναμορφική widescreen μεταφορά και έχει αρκετά ενδιαφέροντα extras. Η ταινία κυκλοφορεί και σε διάφορες budget εκδόσεις με ποιότητα εικόνας VHS με τον τίτλο FUTURE WOMAN ή FUTURE WOMEN αλλά αυτές οι εκδόσεις είναι πετσοκομμένες (τουλάχιστον 12 λεπτά περικοπών) και πρέπει να αποφεύγονται.