Ένα διαστημόπλοιο σε τροχιά κάνει αναγκαστική προσγείωση λόγω βλάβης στην Γη που πριν λίγο καιρό ισοπεδώθηκε από πυρηνικό ολοκαύτωμα και οπλισμένες ομάδες επιζώντων προσπαθούν να ελέγξουν ότι έχει απομείνει.

Δυσκολεύομαι να χωρέσω στο μυαλό μου ότι χρειάστηκαν τρεις (!) σκηνοθέτες για να γίνει η συγκεκριμένη διασκεδαστική αλλά χωρίς μεγάλες απαιτήσεις Καναδέζικη post apocalyptic παραγωγή από τα μέσα της δεκαετίας του 80. Βασικός φαίνεται να ήταν ο γενικά άγνωστος Paul Donovan ο οποίος αναφέρεται κανονικά στα credits με βοήθειες από τον γνωστότερο Tony Randel (HELLBOUND: HELLRAISER 2) αλλά και τον Αμερικανό δημοσιογράφο Digby Cook που σκηνοθέτησε τα πλάνα ειδήσεων της εποχής που προφανώς σχεδιάστηκαν για περισσότερο ρεαλισμό στην post apocalyptic λογική του σεναρίου.

Αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι το DEF-CON 4 είναι μια από αυτές τις απαισιόδοξες και πιο ψαγμένες ταινίες που προκαλούν προβληματισμό από την πλευρά του θεατή, όσο κι αν στην αρχή φαίνεται ότι οι συντελεστές το πάνε προς τα εκεί το πράγμα. Πιο πολύ παίζει σαν τυπική Ιταλική post apocalyptic περιπετειούλα των μέσων των 80s ή σαν άλλη μια φτηνή παραγωγή του Roger Corman σαν τις δεκάδες που έβγαζε εκείνη την περίοδο.

Η ταινία ξεκινάει στο διάστημα και συγκεκριμένα σε ένα διαστημόπλοιο σε τροχιά γύρω από τη Γη, όπου μια αποστολή 3 ατόμων γίνεται μάρτυρας της έναρξης καταστροφικού πυρηνικού πολέμου στον πλανήτη. Η αποστολή παραμένει στη θέση της, αλλά μια άγνωστη βλάβη τους αναγκάζει να προσγειωθούν. Για κακή τους τύχη, οι επιζώντες του διαστημοπλοίου θα ανακαλύψουν ότι ο πολιτισμός όπως τον γνώριζαν έχει καταστραφεί και οι κατά κανόνα προσβεβλημένοι από τη ραδιενέργεια άνθρωποι  ζουν σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου για να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαΐ ή για να αποφύγουν τους επιθετικούς μεταλλαγμένους που λυμαίνονται την περιοχή αλλά και το το στρατό του Gedeon (Kevin King), ενός αδίστακτου νεαρού δικτάτορα που έχει εκμεταλλευτεί την κατάσταση προς όφελός του.

Ο Howe (Tim Choate) ο οποίος καταφέρνει να γλιτώσει το θάνατο μέσα στο σκάφος σε αντίθεση με τον κυβερνήτη του διαστημοπλοίου πιάνεται αιχμάλωτος από έναν ντόπιο επαναστάτη που μάχεται τον Gedeon και το στρατό του, αλλά κι αυτοί με τη σειρά τους πέφτουν στα χέρια των κακών αφού ανακαλύπτουν ότι η αναγκαστική προσγείωση δεν ήταν τυχαία αλλά προκλήθηκε από τον Gedeon σε μια προσπάθεια να χρησιμοποιήσει το διαστημόπλοιο και τους κωδικούς του για να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τον ίδιο στις λεγόμενες «Ασφαλείς Ζώνες» του πλανήτη, σε βάρος φυσικά όλων των υπολοίπων.

Ο ρυθμός είναι σταθερά γρήγορος και διατηρείται από την αρχή μέχρι το τέλος της προβολής, ενώ θεματικά η ταινία μοιάζει να χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο αφορά την αντιμετώπιση των νέων της πυρηνικής καταστροφής από το πλήρωμα της αποστολής το οποίο και περιέχει τον όποιο (επιδερμικό και αφελή) προβληματισμό για την πορείας της ανθρωπότητας αλλά και το συναισθηματικό υπόβαθρο των χαρακτήρων. Το δεύτερο μέρος ξεχνάει τα πραπάνω και κινείται στα τυπικά πλαίσια περιπέτειας δράσης, με τον βασικό πρωταγωνιστή και την παρέα του να μάχονται το στρατό των κακών με τη χρήση όλων των σχετικών κλισέ και τεχνασμάτων.

Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει κάτι χτυπητά κακό στην ταινία που λειτουργεί αρκετά καλά στις περισσότερες γραμμές, αλλά ποτέ δεν απογειώνεται όπως ίσως θα μπορούσε και σ’ αυτό πέρα από το ρηχό σενάριο, βασικό ρόλο έχει και η επιλογή των πρωταγωνιστών. Προσωπικά η ταινία μου έδωσε την εντύπωση ότι ο υπεύθυνος του casting έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του ώστε να εξασφαλίσει ότι όλοι οι ηθοποιοί τοποθετήθηκαν σε αταίριαστους ρόλους. Ίσως είναι πρώτη φορά που κάτι τέτοιο μου μοιάζει ενοχλητικό σε μια φτηνή b-movie όπως το DEF-CON 4, αλλά ειλικρινά, με πιθανές εξαιρέσεις τον έμπειρο Maury Chaykin στο ρόλο του ντόπιου επαναστάτη/ τυχοδιώκτη και την κάπως πιο αναγνωρίσιμη Lenore Zann, όλοι οι υπόλοιποι μοιάζουν εντελώς εκτός κλίματος με αποκορύφωμα τους βασικούς Tim Choate και Kevin King στο ρόλο του Gedeon.

Φυσικά αυτά προκαλούν αρκετές σκηνές ανεπιτήδευτου χιούμορ και όλα διορθώνονται με μια απλή προσαρμογή της διάθεσης του θεατή, που ξεπερνώντας σενάριο και ερμηνείες έχει αρκετά στοιχεία τα οποία μπορεί να απολαύσει. Αυτά περιλαμβάνουν το σχετικό b-μυστήριο και σασπένς στην αρχή, το οποίο μεταλλάσσεται σε μπαμ- μπουμ δράσης προς το φινάλε. Ένα φινάλε το οποίο είναι αρκετά αισιόδοξο για το θέμα της ταινίας και συμπληρώνει με ικανοποιητικό τρόπο μια ταινία που με το καλημέρα προκάλεσε αρκετά αρνητικά σχόλια την εποχή που βγήκε λόγω του εντυπωσιακού αλλά εντελώς άσχετου με το περιεχόμενο πόστερ της.

Από εκεί και πέρα έχουμε κάποιες ομολογουμένως καλογυρισμένες σκηνές δράσης, δυο- τρεις σκηνές gore που αν και must σε τέτοιες παραγωγές μοιάζουν ολίγον τι αταίριαστες, και μπόλικες υπερβολικές σε βαθμό που ενίοτε γίνονται κωμικές ερμηνείες από τους περισσότερους πρωταγωνιστές. Τα επίπεδα παραγωγής είναι αρκετά καλά με τον προϋπολογισμό να φτάνει περίπου τα 1,6 εκατομμύρια δολάρια τα οποία πάντως μοιάζουν να ξοδεύτηκαν πιο πολύ στις σκηνές μάχης, στα διαστημικά πλάνα και τα διάφορα οχήματα, γιατί από πλευράς τοπίων πυρηνικής καταστροφής, όλα μοιάζουν σαν μια τυπική μέρα στην πανέμορφη Καναδική εξοχή και τίποτα δεν θυμίζει ότι πριν λίγους μήνες υπήρξε πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Λεπτομέρειες φυσικά για τους fans της φτηνής post apocalyptic περιπέτειας, στους οποίους και απευθύνεται το DEF-CON 4, που λογικά θα περάσουν ένα άμυαλα διασκεδαστικό 90λεπτο χωρίς πολλές απαιτήσεις και προβληματισμούς. Κάτι που φαίνεται να ήταν και ο απώτερος σκοπός μιας παραγωγής που θα μπορούσε να είναι και καλύτερη, αλλά πάντως όχι πολύ. 

Η ταινία έχει κυκλοφορήσει στη χώρα μας στο αναπόφευκτο bootleg της Silver Media το οποίο πάντως έχει αναμορφική widescreen μεταφορά.

R0 Μ. Βρετανία (Hollywood DVD)
R1 Αμερική (Starz/ Anchor Bay)
R1 Αμερική (Image Entertainment) – Μαζί με το HELL COMES TO FROGTOWN
R2 Γερμανία (Laser Paradise)
R2 Μ. Βρετανία (Boulevard Entertainment)
R2 Μ. Βρετανία (Boulevard Entertainment) – 10 SciFi Movies collection
R4 Αυστραλία (Flashback Entertainment)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Οι R1 και R2 Γερμανίας έχουν αναμορφική widescreen μεταφορά.