Σε ένα εναλλακτικό μέλλον ένας τυχοδιώκτης απαγάγει το ανδροειδές κρατούμενο δύο κυνηγών κεφαλών για να εισπράξει ο ίδιος την αμοιβή. Στην πορεία η δύο αναπτύσσουν φιλία την ώρα που οι κυνηγοί κεφαλών τους καταδιώκουν στην κατεστραμμένη από τη μόλυνση Γη.

Μια από τις πολλές σχεδόν ολοκληρωτικά ξεχασμένες ταινίες που συναντάει κανείς στο υπέροχο public domain είναι και το υπό σχολιασμό SLIPSTREAM. Πρόκειται για μια φιλόδοξη προσπάθεια επιστημονικής φαντασίας που συνδυάζει στοιχεία από BLADE RUNNER, MAD MAX και αντίστοιχες μετα-αποκαλυπτικές ταινίες και βάζει και λίγο από STAR TREK: THE NEXT GENERATION στο μπλέντερ. Το αποτέλεσμα είναι σίγουρα άνισο αλλά εξίσου σίγουρα δεν αξίζει την καταδίκη και την αφάνεια στην οποία έχει ξεπέσει η ταινία στις μέρες μας.

Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα post apocalyptic μέλλον, όπου η Γη έχει ισοπεδωθεί από τη μόλυνση του περιβάλλοντος και τις παρεμβάσεις του ανθρώπου στη φύση και έχει μετατραπεί σε  αφιλόξενη έρημος απίστευτα δυνατών ανέμων. Ο πληθυσμός ζει νομαδικά προσπαθώντας να επιβιώσει, όπως κάνει και ένας τυχοδιώκτης ονόματι Matt Owens (Bill Paxton). Απαγάγει τον κρατούμενο ενός ζευγαριού κυνηγών επικηρυγμένων ονόματι Byron (Bob Peck), ο οποίος είναι ένα ανδροειδές που κατηγορείται για φόνο, με στόχο να τον παραδώσει ο ίδιος στις αρχές παίρνοντας την χρηματική αμοιβή.

Στην πορεία το ζευγάρι αναπτύσσει μια παράξενη φιλία, που προκύπτει τόσο από την τάση του ανδροειδούς Byron να ανακαλύψει την ανθρωπιά του βοηθώντας τους άλλους, όσο και από το ακατάπαυστο κυνήγι των δύο κυνηγών κεφαλών (Mark Hamill, Kitty Aldridge) στα ανεμοδαρμένα ύψη. Οι δυο δραπέτες συναντούν διάφορες τοπικές νομαδικές κοινωνίες σε μια από τις οποίες ο Byron βρίσκει τον έρωτα της ζωής του στο πρόσωπο της Ariel (Eleanor David), αλλά οι ντόπιοι του επιφυλάσσουν μια δυσάρεστη έκπληξη.

Το SLIPSTREAM βασίζεται σε μια πολύ φιλόδοξη θεματική βάση, αλλά δυστυχώς το σενάριο δεν καταφέρνει να διατηρεί το ρυθμό του και μετατοπίζει το ενδιαφέρον της ταινίας ανά τακτά χρονικά διαστήματα, κάνοντας την ολίγον τι κουραστική και χωρίς ομογενοποιημένη κατεύθυνση. Στην αρχή εστιάζει στην περιπέτεια, με τους δύο βασικούς πρωταγωνιστές να  προσπαθούν να ξεφύγουν από τους διώκτες τους στα αφιλόξενα και επικίνδυνα βουνά της περιοχής, με τους ανέμους να τους χτυπούν ανελέητα. Η συγκεκριμένη θεματική ενότητα υποστηρίζεται από πολύ καλή σκηνοθεσία και επιβλητικά πλάνα των ανεμοδαρμένων τοπίων που σε ορισμένα σημεία κόβουν την ανάσα.

Στο δεύτερο μισό, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην πνευματική αναζήτηση του ανδροειδούς Byron της πραγματικής του ταυτότητας και ρόλου στην συγκεκριμένη κοινωνία, με πάρα πολλά κοινά σημεία με την αντίστοιχη αναζήτηση του κατά πολύ διασημότερου Data του STAR TREK: THE NEXT GENERATION. Το SLIPSTREAM από εκείνο το σημείο και μετά υποβαθμίζει το στοιχείο της περιπέτειας δίνοντας την σκυτάλη σε κοινωνικά και ηθικά ζητήματα, τη φιλία μεταξύ Paxton και Peck και τις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ αυτών και των διαφόρων χαρακτήρων που συναντούν στο ταξίδι τους.

Οι χαρακτήρες και ιδίως αυτός του Byron αναλύονται διεξοδικά, αλλά δυστυχώς κόβουν απότομα το ρυθμό που με τόση μαεστρία είχε καταφέρει να πετύχει στο πρώτο μισό ο σκηνοθέτης Steven Lisberger (TRON). Αυτό είναι και το βασικό πρόβλημα στην ταινία, δηλαδή ο κατακερματισμός της σε ανόμοια θεματικά μέρη που βλάπτει τη συνοχή και κάνει την εξέλιξη της πλοκής αρκετά πιο αργή απ’ όσο θα μπορούσε.

Πάντως πρόκειται για μια εγκεφαλική ταινία που πετυχαίνει να δώσει τροφή για σκέψη στο θεατή. Όταν δεν το κάνει αυτό, αναλαμβάνουν οι εντυπωσιακά φωτογραφημένες σκηνές δράσης, επιτυχημένα ειδικά εφέ και η εμπειρία του επιτελείου ηθοποιών που δίνει γενικά καλές ερμηνείες. Ο Mark Hamill φαίνεται να διασκεδάζει τον- σπάνιο στη φιλμογραφία του- ρόλο του κακού με μια ειλικρινή αν όχι ολίγον υπερβολική ερμηνεία, ο Bob Peck είναι πολύ καλός στο ρόλο του αληθινού πρωταγωνιστή αν και απέχει πολύ από τον χωρίς συναισθήματα χαρακτήρα του Data, ενώ ο Bill Paxton είναι ο γνωστός συμπαθέστατος φωνακλάς που ξέραμε πάντα.

Ακόμα περισσότερη προστιθέμενη αξία έρχεται επίσης από τα γνωστά ονόματα που εμφανίζονται σε μικρούς ρόλους (F. Murray Abraham, Ben Kinglsey, Robbie Coltrane), ενώ έχουμε και τουλάχιστον μία σκηνή ανθολογίας προς το φινάλε, όταν οι Paxton, Hamill και Aldridge προσπαθούν να απεγκλωβίσουν τον Peck που είναι σταυρωμένος πάνω σε έναν τεράστιο χαρταετό με τους μανιασμένους αέρηδες να τον χτυπούν με δύναμη.

Τα αρνητικά στοιχεία που δυστυχώς δεν καταφέρνει να ξεπεράσει η ταινία παρά μόνο σε ελάχιστες στιγμές περιλαμβάνουν ακινησία, αμηχανία για το ποια κατεύθυνση θέλει να ακολουθήσει το σενάριο και αρκετά αργά σημεία ανάλυσης χαρακτήρων που θα μπορούσαν να συντομευθούν. Ακόμα κι έτσι όμως, το SLIPSTREAM απέχει έτη φωτός από το να χαρακτηριστεί «κακό». Είναι μια διαχρονικά αδικημένη ταινία που εκτιμάται καλύτερα μετά από επαναλαμβανόμενες προβολές, έχει προσωπικότητα, όραμα και αρκετό ενδιαφέρον τουλάχιστον για να μην ξεχαστεί εντελώς από τους fans της ψαγμένης επιστημονικής φαντασίας.

Δεν υπάρχουν γνωστές κυκλοφορίες στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Mill Creek Entertainment) – Alien Inasion 50 movie pack
R0 Αμερική (Brentwood) – Space Odyssey 10 movie pack
R1 Καναδάς (Front Row)
R2 Μ. Βρετανία (Entertainment In Video)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και με ποιότητα εικόνας VHS. Κυκλοφορεί και σε πολλές άλλες budget εκδόσεις παρόμοιας ποιότητας.