Ένας κακοποιός μετά την προδοσία των συνεταίρων του καταλήγει σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στην οποία κάθε κρατούμενος φοράει ένα κολιέ που εκρήγνυται όταν απομακρυνθεί από το ζευγάρι του.

Ο Rutger Hauer μπήκε για τα καλά στις καρδιές των cult- horror- sci fi fans κυρίως από το ιστορικό THE HITCHER, το οποίο επιβεβαίωσε το στάτους του ως ηθοποιού που ξεχωρίζει από το σωρό. Πριν από αυτό είχε φυσικά τον αξέχαστο ρόλο του ανδροειδούς στο κλασικό BLADE RUNNER και μια επίσης αξιομνημόνευτη εμφάνιση στο θρίλερ NIGHT HAWKS μαζί με τον Sylvester Stallone.

Από εκεί και πέρα η δραστηριότητά του υπήρξε σχεδόν ασταμάτητη από το 1985 μέχρι περίπου τα τέλη των 90s όπου και ψιλοεξαφανίστηκε, αλλά η μεγάλη επιστροφή του στο υπέροχα βέβηλο HOBO WITH A SHOTGUN του 2011 με έκανε να νιώσω την ανάγκη να ξαναθυμηθώ τις διάφορες 90-ίλες που γύρισε και που έχουν αρχίσει κάπως να ξεχνιούνται στις μέρες μας.

Μια από αυτές είναι το εν λόγω WEDLOCK, μια ταινία επηρεασμένη θεματικά ως ένα βαθμό από το THE RUNNING MAN.  Πρόκειται για μια ταινία με αρκετό «φαΐ», τουλάχιστον στα χαρτιά, που όμως δεν καταφέρνει να φτάσει στο επίπεδο που θα ήθελε ο έμπειρος Lewis Teague (ALLIGATOR, CUJO). Αυτό προκύπτει κυρίως από την απόφαση του σεναρίου να μην ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα καινοτόμα στοιχεία που εισάγει, αλλά την κρίσιμη στιγμή προτιμάει να κινηθεί σε γνώριμα και βαριά κλισαρισμένα μονοπάτια περιπετειώδους δράσης.

Η όλη ιστορία κινείται γύρω από τη «ληστεία του αιώνα» με λεία 25 εκατομμύρια δολάρια σε διαμάντια που γίνεται από τρεις κακοποιούς. Ο Frank (Rutger Hauer) είναι ειδικός στα ηλεκτρονικά, η καυτή Noelle (Joan Chen) η αδίστακτη σύντροφος του και ο τρελαμένος Sam (James Remar) μονίμως με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Όμως η ληστεία δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς η Noelle και ο Sam έχουν άλλα σχέδια στο μυαλό τους και μετά το πέρας της προδίδουν τον Frank ο οποίος καταλήγει σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στην οποία ο διευθυντής (Stephen Tobolowski) έχει φορέσει εκρηκτικά κολιέ στον κάθε κρατούμενο με στόχο να αποτρέψει τις αποδράσεις. Και τα έχει καταφέρει, καθώς το κάθε κολιέ (wedlock) έχει το ζευγάρι του και με το που οι δύο κρατούμενοι απομακρυνθούν ο ένας από τον άλλο για περισσότερα από 300 μέτρα τότε μπουμ!

Ο Frank όμως πριν την προδοσία είχε προλάβει να κρύψει τη λεία της ληστείας και έτσι όλοι με πρώτο και καλύτερο τον διεφθαρμένο διευθυντή της φυλακής θέλουν να μάθουν την κρυψώνα. Ο Frank με τα πολλά μαθαίνει ότι το ζευγάρι του είναι η όμορφη κρατούμενη Tracy (Mimi Rogers) και μαζί αρχίζουν να σχεδιάζουν την απόδρασή τους, την ώρα που ο διευθυντής και οι πρώην συνεργάτες του τους την έχουν στημένη με την ελπίδα να τους οδηγήσει στα διαμάντια.

Τα θετικά της ταινίας, εκτός από την παρουσία του Hauer και των υπολοίπων γνωστών πρωταγωνιστών περιλαμβάνουν έναν σχεδόν εξαντλητικό ρυθμό, άφθονη δράση και αρκετές στιγμές χιούμορ. Σίγουρα πρόκειται για μια άκρως διασκεδαστική ταινία, αλλά γνώμη μου είναι ότι αν είχε επικεντρωθεί στη φυλακή και είχε στηριχτεί περισσότερο στην καινοτομία των εκρηκτικών wedlock και των συνεπειών τους τότε ίσως μιλούσαμε για μια ακόμα πιο απολαυστική κλασική ταινία.

Πάντως υπάρχουν αρκετές χαβαλετζίδικες σκηνές που η δύναμη των wedlock βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, όπως διάφορα κυνηγητά στα οποία Hauer και Rogers χάνονται ο ένας από τον άλλο. Από εκεί και πέρα το θέαμα κινείται σε προβλέψιμα επίπεδα περιπετειών προδοσίας και  εκδίκησης σαν τις δεκάδες που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή, κάτι που μέχρι ενός σημείου προδίδει τη διάθεση για καινοτομίες του σεναρίου και του Lewis Teague.

Από πλευράς ερμηνειών, όλοι είναι ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς, με τον χαρακτήρα του Rutger Hauer να είναι αρκετά χαμηλών τόνων, την Mimi Rogers να δίνει την απαραίτητη φινέτσα, τον James Remar στα χάι του και την υπέρ- διάσημη εκείνη την εποχή Joan Chen να ενσαρκώνει την τυπική «κακιά» των 90s. Το στοιχείο sci fi είναι καθαρά ευκαιριακό και περιορίζεται στα wedlocks και στους επεξηγηματικούς τίτλους έναρξης που τοποθετούν την ιστορία σε ένα «κοντινό μέλλον». Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται σχεδόν σε κανένα σημείο, ούτε είδα  κάποια πρακτική ανάγκη για αυτή την επεξήγηση πέρα από την ιδέα των ιδιωτικών φυλακών που όμως έχουμε ξαναδεί σε πολλές ακόμα ταινίες.

Σε γενικές γραμμές δεν έχουμε κάτι το ιδιαίτερο, αλλά όλα βαίνουν καλώς σε μια τυπικά  διασκεδαστική περιπέτεια δράσης, με κανά- δυο πολύ καλές εκρήξεις κεφαλών, ασταμάτητα κυνηγητά, πολύ πιστολίδι και συχνό κλισαρισμένο χιούμορ που δύσκολα δεν θα ικανοποιήσει τους φίλους του είδους, τουλάχιστον για μια προβολή.    

Δεν υπάρχουν κυκλοφορίες στη χώρα μας. Η ταινία είχε δοθεί πάντως το 2003 με το περιοδικό Cine Fan σε έκδοση με αναμορφική μεταφορά.

R1 Αμερική (Xenon)
R2 Γαλλία (Elephant Films/ Seven7)
R2 Γερμανία (Concorde) – FSK 18
R2 Ολλανδία (Video/ Film Express)
R2 Μ. Βρετανία (ITV DVD)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Οι R1 και R2 Ολλανδίας είναι οι μόνες που δεν έχουν αναμορφική μεταφορά. Υπάρχει και μια Γερμανική FSK 16 αλλά έχει περικοπές.