Σχόλια: Σίγουρα η δεκαετία του 70 ήταν μια πολύ καλή για ταινίες επιστημονικής φαντασίας, και το αδίκως ξεχασμένο σήμερα COLOSSUS δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Πρόκειται για ταινία στα πρότυπα του DEMON SEED, WESTWORLD και πολλών άλλων με θέμα την επανάσταση των μηχανών, μια τάση που ξεκίνησε με το 2001: A SPACE ODDYSEY και έθεσε νέα στάνταντς στο σινεμά επιστημονικής φαντασίας των 70’s. Το COLOSSUS είναι αυτό που οι φίλοι του σινεμά θα χαρακτήριζαν ως «sleeper», δηλαδή μια πολύ καλή ταινία που διατηρεί το ενδιαφέρον της χωρίς να καταφεύγει σε κινήσεις εντυπωσιασμού, καταιγισμό ειδικών εφέ και άλλων τεχνασμάτων. Είναι μια τίμια ταινία που καταφέρνει να εξιστορεί το σενάριο της χωρίς μεγάλες εκρήξεις. Το «Colossus» είναι ένα πανίσχυρο σύστημα υπολογιστών που ανέπτυξε ο καθηγητής Forbin (Eric Braeden – ESCAPE FROM THE PLANET OF THE APES) με στόχο να διαχειριστεί την άμυνα τόσο των ΗΠΑ όσο και του υπόλοιπου πλανήτη. Με έμφυτες ρουτίνες τεχνητής νοημοσύνης και αδιαπέραστους αμυντικούς μηχανισμούς, το Colossus είναι ένα αυτάρκες σύστημα που μπορεί να λειτουργεί προς την κατεύθυνση για την οποία φτιάχτηκε με ελάχιστη παρέμβαση από τον άνθρωπο, που περιορίζεται σε τεχνικές εργασίες συντήρησης. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν το Colossus αντιλαμβάνεται την παρουσία ενός αντίστοιχου συστήματος το οποίο αναπτύχθηκε κρυφά από τη Σοβιετική ένωση και απαιτεί επικοινωνία μαζί του. Αυτό ανοίγει το κουτί της Πανδώρας , μιας και τα δύο συνεργαζόμενα συστήματα αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να λειτουργήσουν πολύ καλύτερα από μόνα τους, χωρίς οργανικούς μεσάζοντες, κάτι που μπορεί να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο και πιθανότατα μοιραίο για την ανθρωπότητα. Μάλιστα, όταν τα δύο συστήματα αποφασίζουν ότι είναι ανώτεροι οργανισμοί από τους ανθρώπους και ότι πρέπει να φτιάξουν την κοινωνία στα δικά τους πρότυπα, ο προαναφερόμενος κίνδυνος γίνεται κάτι παραπάνω από ορατός. Σταθερός ρυθμός, απρόβλεπτη εξέλιξη, μια ολοένα αυξανόμενη ατμόσφαιρα απειλής και πολύ καλές μετρημένες ερμηνείες είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του COLOSSUS που σίγουρα είναι μια από τις πολλές καλές προσπάθειες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 70. Η σκηνοθεσία του Joseph Sargent, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο καταφέρνει να μεταδώσει το κλίμα απειλής και κατόπιν πανικού που στοιχειοθετείται από την υπόθεση, και είναι να απορεί κανείς γιατί ο συγκεκριμένος έμπειρος δημιουργός περιορίστηκε κατά κανόνα στην TV, με τη συντριπτική πλειοψηφία των 85 δουλειών του από το 1960 να αποτελούνται από τηλεταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Από πλευράς ηθοποιών και ερμηνειών, ξεχωρίζει ο γλυκομίλητος και πάντα συγκρατημένος Eric Braeden, που έγινε super star με την πασίγνωστη σαπουνόπερα THE YOUNG AND THE RESTLESS, που σίγουρα ήταν και είναι η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του. Πάντως ενώ στα 70’s είχε παρουσία και στο σινεμά αυτό δεν συνεχίστηκε και στα 80’s πέρα από ένα σχετικά μικρό ρόλο στο TITANIC του James Cameron και κάποιες άλλες γενικά αδιάφορες ταινίες. Επίσης πολύ καλή στο ρόλο της είναι και η Susan Clark στο ρόλο της βοηθού και από το πουθενά ερωμένης του Δρ. Forbin. Γενικά πρόκειται για μια απόλυτα πιστευτή ταινία δοσμένη με το ρεαλιστικό στυλ- σήμα κατατεθέν των 70’s που αποφεύγει υπερβολές και αναληθοφάνειες, αλλά έχει κάπως γεράσει στις μέρες μας, και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που λίγοι την θυμούνται. Έχει επηρεάσει αρκετά το Αμερικάνικο σινεμά αυτό είναι ξεκάθαρο, με τις επιρροές να φαίνονται σε ταινίες όπως όλα τα TERMINATOR, I, ROBOT, FUTUREWORLD και άλλα αντίστοιχης θεματολογίας. Ίσως ένα μοντέρνο remake να την ξαναφέρει στην επικαιρότητα, αλλά αν κρίνω από τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών μάλλον θα καταφέρει ακριβώς το αντίθετο, κάτι που είναι σίγουρα άδικο μιας και το COLOSSUS είναι μια πολύ καλή ταινία που αξίζει την προσοχή αν μη τι άλλο τουλάχιστον των fans της κλασικής επιστημονικής φαντασίας των 70’s. |