Τρεις άνθρωποι πηγαίνουν στις ζούγκλες του Αμαζονίου προς αναζήτηση αποδείξεων για την μη ύπαρξη του κανιβαλισμού. Εκεί θα συναντήσουν δύο άλλους που σύμφωνα με τα λεγόμενά τους ξέφυγαν από μια φυλή κανίβαλων αφού βασανίστηκαν. Όμως όταν η ομάδα συναντά τη φυλή, με τρόμο μαθαίνουν ότι δεν έγιναν έτσι ακριβώς τα πράγματα.
Σχόλια:
Ο Umberto Lenzi, αν και είναι ο άνθρωπος που ουσιαστικά ανακάλυψε (για καλό ή για κακό) το υποείδος του Κανιβαλικού Ιταλικού τρόμου, μάλλον το πήρε κατάκαρδα όταν ο Ruggero Deodato κυκλοφόρησε το μνημειώδες CANNIBAL HOLOCAUST, αλλά και το προγενέστερο JUNGLE HOLOCAUST. Ο Lenzi είχε να αντιπαραθέσει την πρώτη ταινία με κανίβαλους γυρισμένη στη ζούγκλα του Αμαζονίου, το αδιάφορο MAN FROM DEEP RIVER και το εξίσου αδιάφορο EATEN ALIVE! του 1980. Η Ιταλική κινηματογραφική βιομηχανία μόλις που είχε αρχίσει να συνέρχεται από το θόρυβο που προκάλεσε το CANNIBAL HOLOCAUST, θόρυβος που δημιουργήθηκε από την διαβόητη φήμη και θεματολογία του, αλλά και από το μεγάλο εμπορικό ενδιαφέρον που προκάλεσε παγκοσμίως.
Ο Lenzi δεν θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος μπροστά σ’ αυτά, οπότε κάθισε να σχεδιάσει το δικό του CANNIBAL HOLOCAUST. Πήρε λοιπόν κάποια βασικά στοιχεία του επικού αριστουργήματος του Deaodato και άρχισε να τα αναμιγνύει στο τελικό αποτέλεσμα που «Απαγορεύτηκε σε 31 χώρες». Ποια στοιχεία είναι αυτά; Πρώτα- πρώτα για πρώτη φορά «μπερδεύει» τους καλούς και τους κακούς. Σε αντίθεση με το MAN FROM DEEP RIVER και σε μικρότερο βαθμό το EATEN ALIVE!, οι κακοί του CANNIBAL FEROX είναι οι λευκοί, ακριβώς όπως και στο CANNIBAL HOLOCAUST. Δεύτερον, μάλλον γνωρίζοντας ότι δεν είναι ικανός να αποδώσει την περίπλοκη διπλή αφήγηση που με τόση μαεστρία χρησιμοποίησε ο Deodato, αποφάσισε ότι έπρεπε να κάνει το CANNIBAL FEROX όσο πιο βίαιο και αιματηρό γίνεται για να μπορέσει να κοντράρει την ολοένα αυξανόμενη φήμη του CANNIBAL HOLOCAUST. Να σου και ο πρωταγωνιστής του CANNIBAL HOLOCAUSTRobert Kerman σε ένα μικρό ρόλο, να και το ίνδαλμα των σπλατεράδων John Morghen (HOUSE ON THE EDGE OF THE PARK), μέσα και η κλασσική στα Ιταλικά σπλάτερ της εποχής Zora Kerova (ANTROPOPHAGUS, THE NEW YORK RIPPER), και η συνταγή της επιτυχίας είναι έτοιμη!
Και πραγματικά, ο τετραπέρατος κ. Lenzi πέτυχε το στόχο του με μια ταινία που είναι αρκετά ασφαλές να χαρακτηρίσουμε ως εξωτική περιπέτεια στη ζούγκλα, με πολύ περισσότερα κοινά στοιχεία με το JUNGLE HOLOCAUST, παρά με την ταινία που θέλησε στην τελική ανάλυση να μιμηθεί. Σίγουρα το CANNIBAL FEROX δείχνει μεγάλη βελτίωση από το EATEN ALIVE!, που πάντως του «δάνεισε» τη μουσική του. Η πλοκή της ταινίας έχει να κάνει με μια ομάδα τριών ανθρώπων, δύο γυναικών και ενός άντρα που πηγαίνουν στην αφιλόξενη ζούγκλα του Αμαζονίου για να βρουν στοιχεία που καταρρίπτουν τη θεωρία ότι ο κανιβαλισμός υπάρχει σαν κοινωνική πρακτική, στα πλαίσια της διδακτορικής διατριβής της μιας από τις δύο (Lorraine De Selle). Δε χρειάζεται να είναι κανείς σπάνια μεγαλοφυΐα για να μαντέψει ότι το μεταφορικό τους μέσο τους προδίδει καταμεσής της ζούγκλας, αναγκάζοντάς τους να προσπαθούν να ξεφύγουν με τα πόδια.
Μετά από μια μικρή βολτούλα στη ζούγκλα και αφού παρακολούθησαν έναν ιθαγενή να τρώει κάμπιες, έναν άλλο να τρώγεται από αυτές, και ένα ιγουάνα να κατασπαράζει ένα φίδι, συναντούν τον Mike (John Morghen) και ένα συνεργάτη του που εντωμεταξύ είχαν καταφύγει στην ζούγκλα σε μια προσπάθεια να αποφύγει τους μαφιόζους τους οποίους είχε ρίξει σε μια αγοραπωλησία ναρκωτικών. Ο Mike τους περιγράφει ότι με το ζόρι αυτός και ο φίλος του ξέφυγαν από τη μανία των κανίβαλων, που τους αιχμαλώτισαν και βασάνισαν στο χωριό τους, αφήνοντας τον φίλο του βαριά τραυματισμένο.
Με τα πολλά, αποδεικνύεται ότι τελικά ο Mike ήταν αυτός που βιαιοπράγησε κατά των Ιθαγενών όταν ήταν τίγκα στην κοκαΐνη, και μάλιστα συνέχισε το ίδιο τροπάριο και μετά την καταπληκτική σκηνή όπου αποπλανεί την Pat (Zora Kerova) με καμακιάρικες ατάκες στυλ «σε είχα καταλάβει από την αρχή. Μια καυτή μικρή τσούλα που ήρθε εδώ αναζητώντας την ελευθερία, ένα θύμα πουριτανικού μεγαλώματος σε αναζήτηση περίεργων νέων συναισθημάτων»!!
Όπως είναι φυσιολογικό, η... μικρή τσούλα ενέδωσε αμέσως στην ακαταμάχητη γοητεία του Mike, και δεν πονηρεύτηκε ακόμα κι όταν αυτός της πρότεινε να βασανίσουν ένα νεαρό ζευγάρι ιθαγενών, έτσι για το χαβαλέ. Η άρνησή της δεν πτόησε τον Mike που προχώρησε στην εν ψυχρώ εκτέλεση της νεαρής ιθαγενούς.
Μετά απ’ αυτό, δεν άργησαν και πολύ οι Ιθαγενείς για να αιχμαλωτίσουν τους 4 φίλους μας και να αρχίσει το κυρίως πιάτο του CANNIBAL FEROX με το ένα απάνθρωπο βασανιστήριο να διαδέχεται το άλλο. Ο Mike ευνουχίζεται με χαντζάρα και το πέος του χρησιμοποιείται σαν μακάβριο ορεκτικό από τους ιθαγενείς, ενώ οι υπόλοιποι πετιούνται σε ένα κλουβί μέσα στο νερό που βρίθει από αιμοδιψείς βδέλλες για να απολαύσουν το σόου. Και τι σόου τους επιφυλάσσει ο Umberto Lenzi! Η Pat κρεμιέται από γάντζους στον αέρα από τα στήθη σε μια αρρωστημένη παρωδία της αντίστοιχης σκηνής στο κλασσικό γουέστερν A Man Called Horse όπου ο Richard Harris κρεμιέται στον αέρα στηριζόμενος από γάντζους καρφωμένος στη μέση του, ενώ ο Mike αφού πρώτα προσπάθησε ανεπιτυχώς να το ξανασκάσει ακρωτηριάζεται και τελικά γίνεται η ημερήσια επιλογή του ντόπιου Σεφ!
Τα ειδικά εφέ του μυστηριώδη Gino De Rossi είναι ανατριχιαστικά και αρκετά ρεαλιστικά, αλλά για άλλη μια φορά την παράσταση κλέβουν με δυσάρεστο τρόπο οι εν ψυχρώ δολοφονίες ζώων και συγκεκριμένα ακόμα μιας γιγάντιας χελώνας (το πιάσατε το υπονοούμενο;), ενός κροκόδειλου και ενός μικρού αγριόχοιρου.
Γι αυτή τη συγκεκριμένη σκηνή με τον αγριόχοιρο ο John Morghen είχε δηλώσει κάποτε ότι ο ίδιος αρνήθηκε να σφάξει το ζωάκι, όπως ήθελε το σενάριο, και τελικά το έκανε ένα μέλος της ομάδας ειδικών εφέ. Ο Morghen εξοργίστηκε τόσο πολύ, που στη συνέχεια των γυρισμάτων την είχε στημένη στο συγκεκριμένο μέλος του συνεργείου, και όταν βρήκε την ευκαιρία πήρε εκδίκηση για λογαριασμό του μικρού ζώου καρφώνοντας ένα μαχαίρι στο χέρι του τύπου!
Πάντως αν εξαιρέσει κανείς κάποια ψιλοβαρετά σημεία, ιδίως στο πρώτο μισό της ταινίας, το CANNIBAL FEROX έχει ρυθμό και διατηρεί το ενδιαφέρον του. Ο John Morghen είναι απολαυστικός στο ρόλο του σαδιστή Mike και παρόλο που ο ίδιος θεωρεί την ταινία ως μια άτυχη στιγμή της καριέρας του, μοιάζει απόλυτα δοσμένος στον ρόλο του. Το φινάλε έχει κι αυτό τη περίεργη γοητεία του, με την Lorraine De Selle στο Πανεπιστήμιο και αφού γλίτωσε στα τσακ από τα δόντια των κανίβαλων, να παρουσιάζει την διατριβή της που αποδεικνύει ότι ο κανιβαλισμός είναι πράγματι ένας μύθος!!
Συγκρίσεις με το CANNIBAL HOLOCAUST είναι αναπόφευκτες, αλλά γνώμη μου είναι ότι το CANNIBAL FEROX είναι πολύ πιο «ανάλαφρο» συγκριτικά, μακριά από την δύναμη του έργου του Deodato. Και εκλαμβάνοντάς το ως άμυαλη ψυχαγωγία είναι αρκετά επιτυχημένο μέσα στις ακρότητές του.
Σε κάθε περίπτωση, το CANNIBAL FEROX έχει την δική του περίοπτη θέση στο πάνθεον του Ιταλικού τρόμου και συστήνεται ανεπιφύλακτα στους φίλους του gore χωρίς υπεκφυγές και χωρίς αναστολές. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι έχει και μια φήμη πίσω του, που το θέλει να έχει απαγορευτεί σε 31 χώρες, και να έχει πετσοκοφτεί σε άλλες τόσες. Και ακόμα και σήμερα ανταποκρίνεται στη φήμη του αυτή και με το παραπάνω.
DVD Notes:
To CANNIBAL FEROX δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD στην Ελλάδα.
Αποφύγετε την R2 Μ. Βρετανίας που είναι βαριά λογοκριμένη. Οι υπόλοιπες εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές με καλύτερη από πλευράς extras την R0 Αμερικής, που έχει ηχητικό σχολιασμό από τον Umberto Lenzi και John Morghen και συνέντευξη του Lenzi, ενώ την καλύτερη μεταφορά έχει η R0 Ultrabit έκδοση Αυστρίας, με αναμορφική 1,74:1 μεταφορά που έρχεται σε συλλεκτικό τσίγκινο κουτί.
