Μια νεαρή καλλιτέχνης κυριεύεται από τον σατανά και ένας ερημίτης ιερέας καλείται να τελέσει  εξορκισμό.

Μεταφερόμαστε Ιταλία μεριά την περίοδο που το THE EXORCIST είχε αρχίσει να παράγει διάφορες απομιμήσεις από τη γειτονική χώρα. Κάποιες από αυτές πέτυχαν και έγιναν γνωστές στους cult horror κύκλους και κάποιες όχι. Το THE EERIE MIDNIGHT HORROR SHOW που είναι γνωστό και με πληθώρα μάλλον καλύτερων εναλλακτικών τίτλων ανήκει στη δεύτερη κατηγορία και έχει παραμείνει ξεχασμένο στις μέρες μας σε αντίθεση με τα BEYOND THE DOOR και THE ANTICHRIST. Πάντως μεγάλες διαφορές σε ποιότητα από τα προαναφερόμενα δεν υπάρχουν, οπότε η ταινία του Mario Gariazzo μάλλον στάθηκε άτυχη παρόλο που γενικά περιέχει αυτά που θα περίμενε κανείς να δει από μια ταινία δαιμονισμού.

Μια φοιτήτρια τέχνης (Stella Carnacina) αποκτάει ένα παράξενο θρησκευτικό γλυπτό φυσικού μεγέθους που απεικονίζει έναν αγνώστων στοιχείων άνθρωπο πάνω στον εσταυρωμένο. Αποδυκνύεται ότι ο κύριος αυτός ειναι ο ίδιος ο σατανάς που ζωντανεύει και αφού την βιάζει αρχίζει σιγά σιγά να την κυριεύει ξεκινώντας από τις σεξουαλικές της ορέξεις τις οποίες και τονώνει με αρκετά αφύσικο τρόπο.

Σύντομα, αρχίζουν να εμφανίζονται πληγές στα χέρια και τα πόδια της καθώς και βίαιοι εφιάλτες, κάτι που κάνει τους γονείς της να την θέσουν υπό ιατρική παρακολούθηση στο απομακρυσμένο από την πόλη εξοχικό τους. Αυτό όχι μόνο δεν βοηθάει, αλλά αντίθετα κάνει τα οράματα της ακόμα πιο βίαια, ενώ οι ιθύνοντες γιατροί σηκώνουν τα χέρια ψηλα παραπέμποντάς την στον πλησιέστερο ιερέα. Ο τελευταίος δεν αργεί να αντιληφθεί ότι η νεαρή έχει μάλλον διαμονιστεί και επιστρατεύει έναν ερημίτη ιερέα για να τελέσει εξορκισμό.

Από πλευράς υπόθεσης τα πράγματα φαίνονται μάλλον τυπικά και προβλέψιμα, αλλά στην εκτέλεση ο Mario Gariazzo εισάγει διάφορες πικάντικες λεπτομέρειες που διαφοροποιούν το THE EERIE MIDNIGHT HORROR SHOW από τις περισσότερες παρόμοιες θεματολογικά ταινίες της εποχής, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του THE EXORCIST.

Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει ένα συνεχόμενο κλίμα σεξουαλικής διαστροφής που ξεκινάει από την οικογένεια της πρωταγωνίστριας, η μητέρα της οποίας επιδίδεται σε σαδομαζοχιστικές πράξεις με τους εραστές της εν γνώση του συζύγου. Το κλίμα αυτό συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια και μεταδίδεται και στην νεαρά όταν κάνει την εμφάνιση του ένας ιδιαίτερα κεφάτος Ivan Rassimov στο ρόλο του σατανά. Αυτό είναι και η δεύτερη πρωτοτυπία του σεναρίου, που ίσως για πρώτη φορά σε τέτοιου είδους ταινίες προσωποποιεί τον δαίμονα που κυριεύει το κορίτσι και δεν τον αφήνει να είναι απλώς μια ακαθόριστη υπερφυσική ύπαρξη.

Από εκεί και πέρα έχουμε τα γνωστά και μάλλον σε κατώτερα επίπεδα τουλάχιστον από το THE ANTICHRIST. Αρκετές βλάσφημες σκηνές, μπόλικο και συχνά εκνευριστικό ουρλιαχτο από την Stella Carnacina, σταδιακό «διαβολικό» μακιγιάζ στο πρόσωπό της, διάφορα ακαθόριστα υγρά να τρέχουν από το στόμα κλπ κλπ. Αντίθετα, οι 3- 4 ονειρικές σεκάνς με το σατανά σε πρώτο πλάνο είναι εντυπωσιακές και ξεκολάν το θέαμα από τη μετριότητα έχοντας συμπυκνωμένο όλο το ζουμί και την πρωτοτυπία της ταινίας. Η τελική σκηνή του εξορκισμού καταλαμβάνει περίπου 20 λεπτά από τα 85 της ταινίας είναι εντελώς ρουτίνας και χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, ενώ γενικά η δράση κάνει αρκετές κοιλιές και δυσκολεύεται να κρατήσει έναν ικανοποιητικό ρυθμό παρόλο που γενικά η ατμόσφαιρα είναι καλή.

Πέρα από τον αγαπημένο Ivan Rassimov έχουμε αρκετές κλασικές φάτσες Ιταλικού σινεμά της εποχής, με τον γνωστό μας από τα A BAY OF BLOOD, THE GOOD THE BAD AND THE UGLY και FOR A FEW DOLLARS MORE Luigi Pistilli να είναι στο ρόλο του εξορκιστή, τον Chris Avram επίσης από το A BAY OF BLOOD στο ρόλο του πατέρα, την Lucretia Love (THE ARENA) στο ρόλο της βιτσιόζας μητέρας και πολλούς άλλους σε μικρότερους ρόλους. Ατμόσφαιρα υπάρχει σε ένα αποδεκτό σημείο και γενικά η ταινία κουτσά –στραβά λειτουργεί. Σίγουρα όχι άψογα και δεν φτάνει τα επίπεδα του THE ANTICHRIST, αλλά προσωπικά δεν την θεωρώ κατώτερη ούτε αυτού ούτε και του βαρετού και υπέρ προβλέψιμου BEYOND THE DOOR, που είναι  περισσότερο γνωστά στους cult horror κύκλους.

Όχι ότι θα χάσει κανείς κάτι αν δεν την δει, αλλά αν τύχει και πέσει στα χέρια σας, μάλλον δεν βλάπτει να την δοκιμάσετε, αρκεί να μην υπάρχουν ιδιαίτερα ψηλές απαιτήσεις. Η ταινιούλα έχει ατμόσφαιρα, έχει αρκετό γυμνό και διαστροφικές σκηνές σεξ, έχει ψιλοκαλά εφέ και γενικά καταφέρνει να έχει την δική της προσωπικότητα, κι αυτό και μόνο φτάνει να την ξεχωρίσει από το σωρό.

Δεν υπάρχουν γνωστές κυκλοφορίες στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Mill Creek)- Pure Terror 50 movie pack
R0 Αμερική (Alpha Video)
R0 Αμερική (Eclectic)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές αλλά με ποιότητα εικόνας VHS. Πιθανότατα να κυκλοφορεί και σε άλλες budget εκδόσεις παρόμοιας ποιότητας.