Μια παρέα νεαρών σε μια απομακρυσμένη καλύβα στο δάσος ξυπνάει αιμοδιψείς δαίμονες διαβάζοντας ένα απόσπασμα από το Βιβλίο των Νεκρών που έτυχε να βρίσκεται εκεί.
Σχόλια:
Τι να γράψει κανείς για το «Νονό» του σινεμά τρόμου, για την ταινία που ουσιαστικά ίδρυσε την σχολή του υπέρ- gory- splatter-slapstick- party που συνεχίστηκε την υπόλοιπη δεκαετία του ’80;
Μιλάμε για την ταινία για την οποία ο πολύς Stephen King είχε εντοπιστεί να κουλουριάζεται στο κάθισμά του κατά τη διάρκεια της προβολής της στο Φεστιβάλ Καννών το 1982, και μετά δήλωσε ότι μόλις έγινε μάρτυρας «της πιο τρομακτικά έντονης και πρωτότυπης ταινίας τρόμου της χρονιάς». Ίσως ο κος King να υπερέβαλε λίγο με τη χρήση της λέξης «τρομακτικά», αφού το THE EVIL DEAD είναι τελικά μια μίξη γοτθικού τρόμου στην παράδοση του H.P. Lovecraft και σε μικρότερο βαθμό η slapstick τρέλα στην παράδοση του Τρίο Stooges (μια από τις μεγαλύτερες επιρροές του Raimi τόσο εδώ, όσο και στα δύο sequels).
Οι κριτικοί της εποχής επικεντρώθηκαν, μάλλον άστοχα στα κωμικά στοιχεία του και αυτό φαίνεται σε πομπώδεις αλλά διασκεδαστικούς τίτλους- αφορισμούς όπως «Το THE EVIL DEAD είναι για τις ταινίες τρόμου ότι το AIRPLANE! για τις ταινίες καταστροφής» και «τα εντόσθια και το gore σερβίρονται με τόσο μεγάλο βαθμό υπερβολής, που πρέπει να είναι κανείς χωρίς χιούμορ για να μην βρει το THE EVIL DEAD συχνά- πυκνά αστείο».
Ο Sam Raimi συμφώνησε, τελικά, με όλα αυτά κι αυτό φάνηκε από τα συνεχή χιουμοριστικά σχόλιά του σε συνεντεύξεις και περιοδικά, λέγοντας ότι για το THE EVIL DEAD είναι τόσο πολύ αποκομμένο απ’ ότι έχει συνηθίσει να βλέπει ο κόσμος στην καθημερινή του ζωή, που καταντάει κάτι σαν φάρσα.
Έλα όμως που πολλοί δεν είδαν το αστείο, και θεώρησαν το THE EVIL DEAD αυτό που όχι και τόσο εύστοχα αναφέρει η φράση κλειδί της ταινίας: "the ultimate experience in gruelling horror". Οπότε και άρχισαν τα προβλήματα του THE EVIL DEAD με τη λογοκρισία, που αλλού; Στη Μ. Βρετανία φυσικά, όπου το THE EVIL DEAD κάθισε στη θέση του κατηγορούμενο στα δικαστήρια το Μάιο 1984 μαζί με ταινίες όπως το ZOMBIE 2, BLOODY MOON και NIGHT OF THE DEMON, όλες στην κορυφή της διαβόητης λίστας των "Video Nasties" . Τελικά, κάποια μέλη του δικαστηρίου αποφάνθηκαν ότι το THE EVIL DEAD κινείται περισσότερο στο χώρο του φανταστικού απ’ ότι οι υπόλοιπες ταινίες, οπότε και άρχισαν οι κινήσεις για να διαγραφεί η ταινία από την τρομακτική αυτή λίστα.
Με τα πολλά, και μετά από διάφορα κωμικοτραγικά σκηνικά, το THE EVIL DEAD τελικά επανακυκλοφόρησε στη Βρετανία το 1987, λογοκριμένο κατά 1 περίπου λεπτό, κάτι που έκανε τον Raimi έξαλλο, αλλά που τελικά στο EVIL DEAD 2 φρόντισε να αποφύγει τυχόν ίδια μεταχείριση με το να συγκεντρωθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στα κωμικά slapstick στοιχεία του.
Περιττό, βέβαια, να αναφέρω ότι όλες αυτές οι περιπέτειες με τη λογοκρισία ήταν και ένας από τους λόγους της ασύλληπτης για τα δεδομένα ταινιών τρόμου επιτυχίας του THE EVIL DEAD τόσο στις αίθουσες, όσο και σε Video.
Πέρα όμως απ’ όλα αυτά, το THE EVIL DEAD ξεχώρισε αμέσως και χωρίς τη βοήθεια τέτοιων τεχνασμάτων για να γίνει cult hit. Και όταν λέμε ότι ξεχωρίζει, το εννοούμε.
Ποτέ άλλοτε πριν το THE EVIL DEAD δεν είχαμε δει τόσα πολλά στοιχεία που κάνουν επιτυχημένη μια ταινία τρόμου να βρίσκονται μαζί και σε αρμονία, προκαλώντας το μάξιμουμ από την επίδραση που πρέπει να έχει μια ταινία τρόμου στο κοινό της.
Το THE EVIL DEAD είναι σκοτεινό, πολύ ατμοσφαιρικό, ευρηματικό, αστείο και τρομακτικό μαζί από την αρχή ως το τέλος του. Ακόμα και οι τόσο κλισσαρισμένες σήμερα φάρσες μεταξύ της παρέας μέσα στην καλύβα στο δάσος δουλεύουν απόλυτα και προσθέτουν στο κλίμα, που γίνεται ακόμα καλύτερο με τη σκηνή του βιασμού από τα δέντρα- φύλακες και τη σκηνή του πρώτου δαιμονισμού. Δύο από τις πολλές σκηνές ανθολογίας αυτού του μαθήματος κινηματογραφίας μικρού προϋπολογισμού από τον σπλατερά Raimi.
Από εκεί και μετά το THE EVIL DEAD δεν κατεβάζει καθόλου στροφές, και γίνεται όλο και πιο έντονο, με πανταχού παρούσα την ατμόσφαιρα κλειστοφοβίας λόγω των γεγονότων μέσα στην καλύβα στο δάσος, ενώ οι τρομάρες που χαρίζει στο κοινό δεν είναι και λίγες.
Πραγματικά νιώθω λίγο αμήχανος να γράφω για μια ταινία που είμαι σίγουρος ότι ο καθένας από εσάς έχει δει πολλές φορές, και πολύ πιθανό να έχει απομυθοποιήσει με το πέρασμα των χρόνων.
Πάντως μην κάνετε λάθος. Το THE EVIL DEAD δεν έχει «γεράσει» σχεδόν καθόλου 20 και βάλε χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, και φαίνεται φρέσκο και τρομακτικό όπως και τότε, ιδίως στις διάφορες καταπληκτικές DVD εκδόσεις που κυκλοφορεί, που καμία επαφή δεν έχουν με τη μίζερη σκονισμένη VHS έκδοση που εγώ τουλάχιστον αγάπησα όλα αυτά τα χρόνια. Το DVD ξαναέδωσε το «χρώμα» του στο THE EVIL DEAD, που παραμένει το απόλυτο cult αριστούργημα της σκηνής του τρόμου, και σίγουρα μια από τις σημαντικότερες ανεξάρτητες ταινίες που βγήκαν ποτέ από τις ΗΠΑ.
DVD Notes:
Η ταινία κυκλοφορεί σε DVD από την Audio Visual. Παλιότερα υπήρχε και μια bootleg έκδοση από την Silver Media ενώ έχει δοθεί και με διάφορα περιοδικά κατά καιρούς.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R0 Collectors Edition Αμερική (Elite Entertainment) R0 Special Edition('Book Of The Dead') Αμερική (Anchor Bay) R0 Αυστραλία (Big Sky Video) R1 Special Edition Αμερική (Anchor Bay) R2 Γαλλία (TF1 Video) R2 Γερμανία (Astro) R2 Γερμανία (CMV Laservision) R2 Ηνωμένο Βασίλειο (Anchor Bay) R2 Ηνωμένο Βασίλειο 'The Evil Dead Trilogy' Box Set (Anchor Bay) R2 Limited Edition ('Book Of The Dead') Ηνωμένο Βασίλειο (Anchor Bay) R2 Ιαπωνία (JVD 20th Anniversary Collection 2-Disc) R2 Ισπανία (Manga Films) R2 Ολλανδία (A-film)
Από όλες τις γενικά καλές εκδόσεις, καλύτερη φαίνεται το 'The Evil Dead Trilogy' Box Set, που περιέχει και τις τρεις ταινίες της σειράς και 4ο DVD γεμάτο extras, ενώ από μονές εκδόσεις ξεχωρίζουν οι εκδόσεις 'Book Of The Dead' που εκτός από τα αρκετά extras περιέχουν συλλεκτικό βιβλιαράκι και πολλές επιλογές ήχου.