Σχόλια:  Ε, νομίζω δεν χρειάζεται να κρύψω την αδυναμία μου σε κάποιους μεγάλους ηθοποιούς των δεκαετιών του 70 και 80 και βέβαια ο Klaus Kinski είναι αρκετά ψηλά στη σχετική λίστα. Εξυπακούεται, λοιπόν, ότι πολλά χρόνια μετά που πρωτοείδα τη συγκεκριμένη ταινιούλα σε κακοτυπωμένο Ελληνικό VHS, την αναζήτησα με πάθος σε DVD, μια κίνηση που με έκανε να την ξανανακαλύψω και να την επανεκτιμήσω με την λογική ενός μεγαλύτερου και ωριμότερου (;) b-μουβά.
 Το CRAWLSPACE είναι μια ταινία που φέρει τη σφραγίδα της διαβόητης Empire Pictures (που κατόπιν μετονομάστηκε σε Full Moon) του ιστορικού αν μη τι άλλο Charles Band. Ευτυχώς για τους horror fans, η ποιότητα είναι κατά πολύ παραπάνω απ’ ότι μας έχει συνηθίσει η συγκεκριμένη εταιρία, κι αυτό δικαιολογείται κυρίως από τους συντελεστές της. David Schmoeller στην σκηνοθεσία, που είχε γίνει γνωστός στις αρχές της δεκαετίας του 80 με το παράξενο slasherάκι TOURIST TRAP, και βέβαια ο μέγας Klaus Kinski στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Και ναι, σε αντίθεση με τις περισσότερες δουλειές του της δεκαετίας του 80, ο Kinski ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πρωταγωνιστεί στο CRAWLSPACE και δεν έχει 2ο ή 3ο ρόλο που απλώς η εμπορικότητα του ονόματος του έκανε την εταιρία να τον γράψει πρώτο στα credits.
 Ο Klaus υποδύεται τον Δρ Gunther, τον μεσήλικα γιο πρώην βασανιστή των ναζί που τώρα είναι ιδιοκτήτης κτιρίου των ΗΠΑ και νοικιάζει τα διαμερίσματα του αποκλειστικά και μόνο σε όμορφες νεαρές φοιτητριούλες. Αυτό είναι λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι ο καλός Δρ Gunther στον ελεύθερο χρόνο του αρέσκεται στο να παρακολουθεί τις νοικάρισσες του βρισκόμενος στις ειδικά διαμορφωμένες μεσοτοιχίες του κτιρίου που είναι σχεδιασμένες για να χωρούν μόνο τον ίδιο. Πέρα από αυτό, έχει γεμίσει το σπίτι του με θανατηφόρες παγίδες και όργανα βασανιστηρίων ώστε να συνεχίζει το έργο του ανενόχλητος από ανεπιθύμητους επισκέπτες.
 Το μπανιστήρι πέφτει, λοιπόν, σύννεφο από τον Gunther που όταν δεν παρενοχλεί τις νοικάρισσες του αμολώντας αρουραίους μέσα στα διαμερίσματα τους ή κάνοντας παράξενους θορύβους όταν αυτές προσπαθούν να κάνουν έρωτα, ασχολείται με το να καταγράφει τα άπαντά του και να αποφασίζει κάθε μέρα αν θα ζήσει ή θα πεθάνει χρησιμοποιώντας την ρωσική ρουλέτα σαν το αποφασιστικό εργαλείο.
 Μια μέρα δέχεται επίσκεψη από έναν εβραίο ντετέκτιβ που τον κυνηγάει χρόνια και θέλει να τον κλείσει μέσα αφού πιστεύει ότι ο καλός γιατρός δολοφόνησε τον αδελφό του όταν βρισκόταν σε νοσοκομείο του Μπουένος Άϊρες στα τέλη του Β' Παγκοσμίου. Αυτό ξυπνάει ακόμα περισσότερο τα δολοφονικά ένστικτα του Gunther που αρχίζει να ασπάζεται ανοιχτά το ναζισμό και να γίνεται ακόμα πιο δυσάρεστος στις νοικάρισσες του, με αποκορύφωμα μια έκρηξη βίας και παράνοιας πάνω στους «εχθρούς» του.
 Γενικά, θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το CRAWLSPACE πιο εύκολα ως μια σκοτεινή ματιά στο μυαλό ενός ψυχοπαθή παρά ως τυπικό slasher των 80’s, στο οποίο υποείδος αναγκαστικά κατατάσσεται. Το ενδιαφέρον του Schmoeller μοιάζει περισσότερο να είναι το γιατί παρά το πώς, εξ’ ου και η μεγάλη συμμετοχή του Kinski στα δρώμενα. Έχοντας πει αυτό, πρέπει επίσης να τονίσω ότι στοιχεία slasher και exploitation υπάρχουν πολλά, αλλά μοιάζουν να μην είναι το κύριο ενδιαφέρον της ταινίας. Στο τέλος, βέβαια, της προβολής το αποτέλεσμα μοιάζει να βρίσκεται κάπου ενδιάμεσα, κάτι που προσωπικά δεν με πείραξε.
 Ο Klaus Kinski είναι το κύριο ενδιαφέρον, με μια τρομερή αν και υπολογισμένα υπερβολική ερμηνεία που προσωπικά κατατάσσω μέσα στις κορυφαίες του. Έχει μπει φανερά στο πετσί του ρόλου του ενσαρκώνοντας με απόλυτη επιτυχία έναν κάκιστο, ψυχοπαθή και γενικά δυσάρεστο χαρακτήρα. Είναι τόσο creepy ο τύπος που ειλικρινά είναι να απορεί κανείς πώς είναι δυνατόν να θέλουν όμορφες κοπέλες να μένουν στο κτίριο του μετά από την πρώτη τους συζήτηση.
 Πέρα από τον Kinski, υπάρχουν γενικά καλές ερμηνείες από όλους τους πρωταγωνιστές, αρκετό σασπένς κατά διαστήματα και ιδίως στο φινάλε και μια «άρρωστη» περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δεν ελαφραίνει σχεδόν ποτέ. Από gore και γυμνό πάμε επίσης αρκετά καλά, ενώ η μικρή διάρκεια της ταινίας (μόλις ξεπερνάει τα 75 λεπτά) δεν αφήνει να γίνονται κοιλιές και νεκρά σημεία στην αφήγηση.
 Ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως έχει το παρασκήνιο της ταινίας, με τους θρύλους να λένε ότι ο Kinski είχε πρόβλημα σχεδόν με όλους στην ομάδα παραγωγής λόγω του γνωστού ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του, κάτι που έγινε περισσότερο γνωστό όταν ο David Schmoeller γύρισε το 1999 το ντοκιμαντέρ PLEASE KILL MR. KINSKI. Το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ αναφέρεται κυρίως στα γυρίσματα του CRAWLSPACE και ο τίτλος του πηγάζει από τις απαιτήσεις του συνεργείου στον σκηνοθέτη να κάνει ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος! Προσωπικά δεν έχω καταφέρει να το δω ακόμα, αλλά πολύ θα το ήθελα ως αμετανόητος fan του Kinski και βέβαια, είναι παγκοσμίως γνωστό το μίσος του για όλους τους σκηνοθέτες!
 Cult horror fans και φίλοι του Klaus Kinski, φροντίστε να δείτε το CRAWLSPACE, το αξίζει όπως αξίζει και μια καινούργια special edition σε DVD, μιας και οι περισσότερες εκδόσεις που κυκλοφόρησε έχουν πλέον εξαντληθεί και είναι εξαιρετικά δυσεύρετες
| 
