Ένας βετεράνος του Βιετνάμ ερωτεύεται μια μυστηριώδη γυναίκα που όμως ανήκει στην τοπική σύναξη μαγισσών και για να κερδίσει την αγάπη της πρέπει να πουλήσει τη ψυχή του στο σατανά.

Δεν συζητάμε για το πόσο υπέροχα ήταν τα 70s από κινηματογραφική πλευράς για ολόκληρο το φάσμα του exploitation που τότε γνώρισε μεγάλες στιγμές, με την παγκόσμια low budget κινηματογραφική βιομηχανία να πέφτει με τα μούτρα σε οποιαδήποτε σχετική θεματολογία. Μια αντιπροσωπευτική ταινία από την παραγωγικότατη εκείνη την εποχή grindhouse/ exploitation σκηνή των ΗΠΑ είναι σίγουρα το ατυχώς τιτλοφορημένο BLOOD SABBATH, που αν κρίνει κανείς αυστηρά από το περιεχόμενο, μάλλον θα έπρεπε να λεγόταν NUDE SABBATH ή ακόμα καλύτερα PSYCHEDELIC NUDE SABBATH. Η ταινία είναι η πρώτη από τις συνολικά 2 σκηνοθετικές απόπειρες της Βρετανίδας, διευθύντριας φωτογραφίας κυρίως σε τηλεοπτικές σειρές, Brianne Murphy.  

Πρόκειται ουσιαστικά για την ιστορία αγάπης μεταξύ του βετεράνου του Βιετνάμ David (Anthony Geary- αργότερα γνωστός από την σαπουνόπερα GENERAL HOSPITAL) και της όμορφης νεαρής μάγισσας Yyalah (Susan Damante). Το ζευγαράκι γνωρίζεται για πρώτη φορά στην όχθη του ποταμού που βρέθηκε αναίσθητος ο David στην προσπάθεια να ξεφύγει από μια ομάδα ολόγυμνων λυσσασμένων γυναικών που θέλησαν να τον βιάσουν στον ύπνο του. Η ασπροφορούσα Yyalah έπαιρνε το μπανάκι της εκεί παραπέρα και όταν ο David συνήλθε και την είδε από πάνω του, μεμιάς τον χτύπησε κεραυνοβόλος έρωτας. Όμως αν και τα αισθήματα ήταν αμοιβαία, η όμορφη Yyalah δεν μπορούσε να συνάψει σχέση με τον David γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενα της δεν είχε ψυχή και έτσι θα έπρεπε και ο David να χάσει τη δική του για να μπορέσουν να είναι μαζί.

Περίλυπος ο David φιλοξενείται από έναν ηλικιωμένο ερημίτη του δάσους (Sam Gilman) που με τα πολλά τον καθοδηγεί απρόθυμα στην τοπική ομάδα μαγισσών υπό την αρχηγία της αρχιμάγισσας Alotta (Dyanne Thorne). Εκεί ο απελπισμένος David βρίσκει τη λύση που έψαχνε και παίρνει τη θέση ενός παιδιού που ήταν έτοιμος να παραδώσει στην διαβολική Alotta ο ερημίτης σαν μέρος μιας συμφωνίας χρόνων μεταξύ των μαγισσών και του χωριού. Ο David προσφέρεται να δώσει την δική του ψυχή αντί για του μικρού παιδιού για να μπορέσει να είναι με την όμορφη Yyalah, χωρίς όμως να λογαριάζει τα άλλα σχέδια της διαβολικής αρχιμάγισσας.

Η υπόθεση μοιάζει λίγο μπερδεμένη, αλλά πιστέψτε με, δεν έχει καμία σημασία μιας και ο μοναδικός της στόχος επί της ουσίας είναι να δικαιολογεί συνεχόμενα και ασταμάτητα γυμνά πλάνα καλλίγραμμων μαγισσών που χορεύουν αισθησιακά με υπόκρουση ψυχεδελικής ροκ μουσικής των 70s. Και από αυτή την άποψη, το BLOOD SABBATH παραδίδει τα αγαθά και με το παραπάνω. Όλες οι θηλυκές παρουσίες στην ταινία είναι εντυπωσιακές, έστω και με αυτή την υπέροχη 70s αισθητική και οι χοροί τους είναι σέξι και απολύτως επιτυχημένοι, με αποκορύφωμα αυτόν της καυτής Dyanne Thorne (ILSA: SHE WOLF OF THE SS) που ναι μεν έχει το λιγότερο χρόνο χωρίς ρούχα, αλλά όταν το κάνει αποζημιώνει πλήρως τους (άνδρες κατά κανόνα) fans του καλού sexploitation.

Προβλέψιμα, το γυμνό είναι και το μοναδικό στοιχείο που λειτουργεί στην ταινία, με όλα τα άλλα να βυθίζονται σε ένα απόλυτο και ολοκληρωτικό ναυάγιο. Ατμόσφαιρα δεν υπάρχει ούτε για δείγμα, πόσο μάλλον αγωνία, σασπένς και τρόμος, είδος στο οποίο αναγκαστικά κατατάσσεται η ταινία λόγω της σποραδικής εμφάνισης κάποιων χονδροκομμένων σκηνών gore αλλά και του θέματος του αποκρυφισμού με το οποίο ασχολείται έστω και επιφανειακά.

Η πλοκή και η χωρίς καμία λογική εξέλιξή της μάλλον προκαλεί το γέλιο, όσο και οι περισσότεροι διάλογοι από όλους τους πρωταγωνιστές που μοιάζουν γενικά να το διασκεδάζουν τόσο όσο και το κοινό. Αλλά ακόμα και έτσι έχουμε αρκετά «τόσο κακά που είναι καλά» σκηνικά, που δύσκολα θα αφήσουν ασυγκίνητους τους σκληραγωγημένους fans των b-movies. Επίσης το φινάλε αν και υπέρ-προβλέψιμο είναι αρκετά αισιόδοξο και συνοψίζει τέλεια τα 85 ψυχεδελικά λεπτά που προηγήθηκαν, επαναλαμβάνοντας εύστοχα την πέρα από κάθε εξήγηση country μπαλάντα των τίτλων έναρξης.

Συνοψίζοντας, οι προϋποθέσεις για να γουστάρει κάποιος το “BLOOD SABBATH” είναι οι εξής:

1) Να είναι άντρας και straight
2) Να έχει εξασκηθεί πολύ σε «τόσο κακές που είναι καλές» ταινίες
3) Να μην έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις για λογική και συνοχή στα δρώμενα
4) Να μην περιμένει να δει ταινία τρόμου
5) Να είναι fans του exploitation σινεμά μηδενικού προϋπολογισμού των 70s
6) Να έχει κάτι άλλο με το οποίο να ασχολείται όταν δεν υπάρχει γυμνό στο πλάνο

Άπαξ και αυτές οι προϋποθέσεις πληρούνται, μιλάμε για μια ακόμα άχαστη ταινία, που ευτυχώς μπορεί άνετα να βρεθεί στις μέρες μας στο μαγικό public domain.      

Δεν υπάρχουν κυκλοφορίες στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Mill Creek) – Pure Terror 50 movie pack
R0 Αμερική (Desert Island Films)
R0 Μ. Βρετανία (Pegasus)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και ποιότητας VHS. Πιθανότατα να κυκλοφορεί και σε άλλες budget εκδόσεις παρόμοιας ποιότητας