Σχόλια:  Το κεφάλαιο William Castle είναι αναμφίβολα τεράστιο για το Αμερικάνικο σινεμά χαμηλού προϋπολογισμού από τις αρχές της δεκαετίας του 40 αλλά με την πιο αναγνωρισμένη δραστηριότητα να είναι κυρίως τη δεκαετία του 50, με ταινίες όπως HOUSE ON HAUNTED HILL, 13 GHOSTS, MR. SARDONICUS και πολλές άλλες όπως το υπό σχολιασμό THE TINGLER που από πολλούς θεωρείται η μεγαλύτερη του στιγμή. Ο Castle χρησιμοποίησε διάφορα τεχνάσματα (gimmicks) για να προωθεί τις εκάστοτε ταινίες του και πολλές φορές τα τεχνάσματα αυτά ήταν περισσότερο στο προσκήνιο από τις ίδιες τις ταινίες. Ως εκ τούτου, απέκτησε διαβόητη φήμη από τη μια πλευρά, από την άλλη όμως το αγοραστικό κοινό ήταν πάντα πρόθυμο και τιμούσε τις ταινίες του κυρίως λόγω των προαναφερόμενων τεχνασμάτων.
 Το THE TINGLER είναι μάλλον μια από τις ταινίες που διαχρονικά αδικήθηκαν από την υπερβολική χρήση τέτοιων τεχνασμάτων και θεατρινισμών του William Castle, μιας και πρόκειται για μια ταινία με πρωτότυπο- αν όχι μοναδικό στα χρονικά- σενάριο από τον Rob White, που θα μπορούσε κάλλιστα να σταθεί μόνη της εμπορικά χωρίς πολλά κόλπα. Και από τέτοια έχουμε αρκετά, με τον Castle να εμφανίζεται και να προλογίζει την ταινία α λα Alfred Hitchcock, με εντυπωσιακές σκηνές όπου το αίμα δίνεται έγχρωμο σε ασπρόμαυρό φόντο, ενώ στην πρεμιέρα της ο πανούργος παραγωγός είχε προσαρμόσει συσκευές δόνησης πάνω στα καθίσματα των αιθουσών στις οποίες προβλήθηκε η ταινία.
 Η ταινία ακολουθεί τον Δρ. Warren Chapin (Vincent Price), έναν παθολόγο και ιατροδικαστή ο οποίος παρατηρεί αφύσικα σπασίματα στα κόκαλα της σπονδυλικής στήλης σε θύματα εκτελέσεων που πέθαναν από το φόβο, και φτάνει στο αναπόδεικτο συμπέρασμα ότι ο φόβος ενσαρκώνει ένα παράξενο πλάσμα που ο ίδιος βαφτίζει «Tingler», το οποίο βρίσκεται μέσα σε κάθε ανθρώπινο σώμα και εμφανίζεται μόνο όταν τα επίπεδα τρόμου του καθενός φτάνουν στο απόγειό τους. Ο λόγος, σύμφωνα με τον καλό γιατρό, που το πλάσμα δεν έχει εντοπιστεί από τους επιστήμονες, είναι ότι τα θύματα όταν φοβούνται έχουν την τάση να εξωτερικεύουν τον τρόμο τους ουρλιάζοντας, κάτι που αδρανοποιεί τον Tingler.
 Μαζί με έναν φίλο του γιατρό, προσπαθεί μέσω τεχνητής πρόκλησης τρόμου σε διάφορα πρόθυμα και μη πειραματόζωα να εντοπίσει και να πιάσει το πλάσμα, με πρώτο και καλύτερο τον εαυτό του και την γυναίκα του, με την οποία δεν διατηρεί και τις καλύτερες σχέσεις (όπως ακριβώς και στο HOUSE ON HAUNTED HILL), όμως η φυσική τάση του να ουρλιάζουν από τρόμο κάνουν τον Tingler σχεδόν άπιαστο τη στιγμή που πάει να εμφανιστεί. Μια μέρα, όμως γνωρίζει τον υπεύθυνο του γειτονικού σινεμά και τη κωφάλαλη γυναίκα του, και στο πρόσωπό της βλέπει την ευκαιρία που ψάχνει να απομονώσει τον Tingler, μιας και η φτωχή γυναίκα δεν μπορεί να ουρλιάξει όταν ο τρόμος της φτάνει σε ανυπόφορα σημεία.
 Δεν μπορεί να πει κανείς, η υπόθεση σίγουρα είναι εντυπωσιακή και θα μπορούσε να γίνει υλικό για ένα πολύ καλό μοντέρνο remake. Όμως ακόμα και στην συγκεκριμένη ταινία που, κακά τα ψέματα, έχει τους περιορισμούς των τελών της δεκαετίας του 50 στην οποία γυρίστηκε, λειτουργεί μια χαρά μέχρι ένα ορισμένο σημείο, και σίγουρα βοηθιέται από την πάντα επιβλητική παρουσία του τεράστιου Vincent Price. Γενικά η ταινία παρακολουθείται με ενδιαφέρον σχεδόν σε όλη της την διάρκεια, αλλά δυστυχώς στο φινάλε μπαίνουν μπρος τα κολπάκια του William Castle και κάπως χαλάνε την μέχρι τότε πολύ καλή εικόνα. Σίγουρα το σημερινό κοινό που δεν γνωρίζει τον σκηνοθέτη/ παραγωγό Castle δεν νομίζω να εκτιμήσει η να καταλάβει ιδιαίτερα τα συγκεκριμένα τεχνάσματα και αυτό είναι γενικά άδικο για μια από τις καλύτερες του ταινίες.
 Προσωπικά, αγαπημένη μου ταινία του Castle είναι το αριστουργηματικό HOUSE ON HAUNTED HILL, αλλά το THE TINGLER το ακολουθεί κατά πόδας, ενώ έχει και αρκετά κοινά σημεία τόσο από πλευράς υπόθεσης όσο και χαρακτήρων. Ο χαρακτήρας του Price είναι γενικά πιο ήπιος και όχι τόσο φλεγματικός και πονηρός όσο στο HOUSE αλλά η σχέση του με τη γυναίκα του είναι εντελώς καρμπόν, ενώ δεν λέει όχι στο να εκμεταλλευτεί τις καταστάσεις προς όφελος της έρευνας του, όσο κι ανήθικες να είναι αυτές.
 Γενικά δεν μπορώ παρά να συστήσω το THE TINGLER κατ’ αρχάς στους φίλους του Vincent Price και κατά δεύτερον στους fans του παλιού καλού Αμερικάνικου classic horror όπως αυτό το είδος καθιερώθηκε από του Roger Corman, William Castle και άλλους πολύ μεγάλους δημιουργούς της εποχής. Λογικά οι περισσότεροι θα διασκεδάσουν με την ψυχή τους τόσο με την τρομερή υπόθεση, όσο και με τα παράξενα τεχνάσματα του William Castle, που όσο και ξεπερασμένα να μοιάζουν στις μέρες μας, αναμφίβολα έχουν την ιστορική τους γοητεία.
|
