Σχόλια: 
 Ο Βρετανός Norman J. Warren μάλλον είχε τα 15 λεπτά δόξας του το 1980 όταν και κυκλοφόρησε το παρεξηγημένο INSEMINOID στο περιθώριο του παγκόσμιου φαινομένου ονόματι ALIEN που είχε αρχίσει τότε να επηρεάζει το σινεμά τρόμου και επιστημονικής φαντασίας όσο καμία άλλη ταινία. Πριν από αυτό όμως είχε στο ενεργητικό του αρκετές καλτίλες exploitation και τρόμου με μάλλον γνωστότερες το TERROR και το συγκεκριμένο άψογα τιτλοφορημένο στην τιμημένη παράδοση των 70s SATAN'S SLAVE.
 Όπως ίσως καταλαβαίνουν από τον τίτλο και μόνο οι πιο έμπειροι με το κύμα ταινιών σατανισμού και μαύρης μαγείας που κυκλοφορούσαν τη δεκαετία του 70, το SATAN'S SLAVE δεν είναι τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από αυτά που υπαγορεύει ο τίτλος του. Η όμορφη Catherine (Candace Glendenning) βρίσκεται ξαφνικά ανάμεσα σε ένα κύκλο σατανιστών όταν μετακομίζει στο σπίτι του μυστηριώδη θείου (Michael Gough) και του ξαδέλφου της (Martin Potter), που τυχαίνει να έχουν σαν χόμπι την νεκρομαντεία και θέλουν μέσω της όμορφης Catherine να επαναφέρουν στη ζωή την αδικοχαμένη γυναίκα του θείου.
 Όλα αυτά παρουσιάζονται σε μορφή αναδιπλωμένου μυστηρίου από τον Warren, που φροντίζει όπως συνήθως να εμπλουτίσει τα κενά με αρκετά προκλητικές για την εποχή και για τα στάνταρντς του Βρετανικού σινεμά τρόμου σκηνές βίας, gore και φυσικά sex. Μια επιλογή που σίγουρα είναι απόλυτα εύστοχη, ιδίως όταν το σενάριο του γνωστού από τα HOUSE OF WHIPCORD και FRIGHTMARE, David McGillivray, πέφτει από την μία σκηνή αμηχανίας στην άλλη.
 Έτσι, όταν έχεις ένα γενικά αδιάφορο σενάριο στη θεματολογία που κινείται γενικά στα στάνταρντς του ROSEMARY’S BABY, THE SENTINEL και άλλων παρόμοιων θεματικά ταινιών, τότε μοιραία τα ηνία του ενδιαφέροντος περνούν στα υπόλοιπα στοιχεία. Πρώτο απ’ όλα η ατμόσφαιρα, που χωρίς να είναι κάτι το τρομερό καταφέρνει να μεταδίδει στον θεατή το κλίμα αβεβαιότητας και μυστηρίου που θέλει το σενάριο.
 Οι χαρακτήρες έχουν αρκετό ενδιαφέρον σε αυτή την κατεύθυνση, με πρώτο και καλύτερο τον ξάδελφο που πότε είναι συναισθηματικός και πονόψυχος και πότε μεταμορφώνεται σε αδίστακτο σεξομανή φονιά γεμάτο απωθημένα και σκοτεινά μυστικά. Σίγουρα πρόκειται για τον πιο ενδιαφέρον χαρακτήρα στο σενάριο, που επισκιάζει τόσο την κλισαρισμένη πρωταγωνίστρια όσο και τον πολύ καλύτερο ηθοποιό Michael Gough ο χαρακτήρας του οποίου γενικά κινείται σε ρηχά και άκρως προβλέψιμα μονοπάτια.
 Από εκεί και πέρα, έχουμε τουλάχιστον 3- 4 αρκετά αιματοβαμμένες σκηνές που είχαν προκαλέσει συζήτηση στην εποχή τους και έδωσαν το σύνθημα για λογοκρισία στο SATAN'S SLAVE που κυκλοφόρησε σε διάφορες νερωμένες εκδοχές στην χρυσή εποχή του VHS. Σεξουαλικότητα υπάρχει επίσης αρκετή, τόσο φυσιολογική όσο και αποκλίνουσα, στοιχεία που οριοθετούν μια από τις πιο ολοκληρωμένες δουλειές του Norman J. Warren.
 Σίγουρα δεν μπορούμε να μιλάμε για τελειότητα σε κανένα μέτωπο, αλλά οι ψαγμένοι exploitation fans πολύ δύσκολα θα χάσουν με τη συγκεκριμένη ταινία που προσωπικά τοποθετώ με μεγάλη ευκολία μέσα στις κορυφαίες δουλειές του σκηνοθέτη.
| 
