Σε ένα εναλλακτικό μέλλον όπου η εγκυμοσύνη θεωρείται εγκληματική πράξη, ένα ζευγάρι φυλακίζεται στο «Φρούριο», μια φυλακή ύψιστης ασφαλείας απ’ όπου κανείς δεν μπορεί να αποδράσει.
Σχόλια:
Fortress. Το Φρούριο. Πρόκειται για ιδιωτική φυλακή σε ένα αφιλόξενο κοντινό μέλλον στην οποία καταλήγει ο πρωταγωνιστής Christopher Lambert μετά από τη σύλληψη του όταν προσπάθησε να βοηθήσει την έγκυο γυναίκα του να ξεφύγει από κυβερνητική περίπολο. Βλέπετε, σε αυτό το μέλλον η εγκυμοσύνη θεωρείται μεγάλο έγκλημα κι έτσι τα 31 χρόνια κάθειρξης έρχονται φυσιολογικά. Μέσα στο Φρούριο οι κρατούμενοι δεν έχουν καμία ελεύθερη βούληση, βρίσκονται πολλά μέτρα κάτω από το έδαφος και ο καθένας τους έχει ενσωματωμένη μια συσκευή παρακολούθησης που δρα σε δύο στάδια. Του πόνου και του θανάτου έτσι ώστε να συνετίζει τυχόν αποκλίνουσες συμπεριφορές, σκέψεις, ακόμα και όνειρα.
Διευθυντής του Φρουρίου ο γνωστός σε ρόλους κακού Kurtwood Smith, σαδιστής και μεγαλομανής που λατρεύει τη δουλειά του, όχι μόνο έχει εντοπίσει τη γυναίκα του Lambert που εντωμεταξύ είχε ξεφύγει από την περίπολο, αλλά την έχει μαντρωμένη στην πλευρά θηλέων του Φρουρίου και έτσι με την πρώτη ευκαιρία ανυπακοής τον κλείνει στο θάλαμο Εξάλειψης Μνήμης σε μια προσπάθεια να εκβιάσει τη γυναίκα του ώστε η τελευταία να γίνει ερωμένη του. Αυτή, μη μπορώντας να βλέπει τον αγαπημένο της να υποφέρει, ενδίδει στις αρρωστημένες απαιτήσεις του διευθυντή με την κρυφή ελπίδα να καταφέρει να γλιτώσει το αγέννητο παιδί τους, που σε κάθε άλλη περίπτωση θα γινόταν ιδιοκτησία της εταιρίας που έφτιαξε το Φρούριο.
Ο Lambert όμως μαθαίνει τα καθέκαστα από έναν «παλιό» της φυλακής και έτσι βλέπει ότι η απόδραση είναι η μοναδική λύση. Κάτι που όχι μόνο δεν είχε καταφέρει κανείς μέχρι τότε, αλλά η σκέψη ούτε καν πέρναγε από το μυαλό των περισσότερων στη σκέψη ότι η συσκευή παρακολούθησης που έχουν στο σώμα τους θα τους σκότωνε στιγμιαία.
Οι fans της επιστημονικής φαντασίας ήδη από την περιγραφή έχουν εντοπίσει τις ομοιότητες με άλλες μελλοντολογικές περιπέτειες όπως τα THE RUNNING MAN, WEDLOCK και το μεταγενέστερο ESCAPE FROM ABSOLOM κάτι που υποθέτω κάνει το FORTRESS μια άξια προσθήκη στις συλλογές τους. Επίσης οι αναφορές και οι επιρροές του έπους του Sylvester Stallone, LOCK UP είναι κι αυτές ξεκάθαρες. Και βέβαια όσες και όσοι ξέρουν τον Stuart Gordon και τη δουλειά του θα ευχαριστηθούν να μάθουν ότι τα περισσότερα στοιχεία που την χαρακτηρίζουν είναι παρόντα και με το παραπάνω. Ατμόσφαιρα, γρήγορος ρυθμός, άρτια ειδικά εφέ και φυσικά πολύ gore.
Εκεί που χωλαίνει κάπως η ταινία είναι ότι τα δρώμενα εξελίσσονται σχεδόν ευκαιριακά ενώ υπάρχει μια «απλότητα» στο σενάριο που από τη μία το κάνει εύπεπτο και γρήγορο, αλλά από την άλλη cheesy και ελάχιστα πιστευτό. Όμως πρέπει να παραδεχτώ ότι η όλη ιδέα είναι αρκετά έξυπνη παρόλο που τελικά δεν εξελίσσεται ως εκεί που θα μπορούσε και περιορίζεται σε λημέρια τυπικής δράσης επιστημονικής φαντασίας.
Στα θετικά είναι οι πρωταγωνιστές, όλοι από τους οποίους είναι γνωστές και έμπιστες φάτσες ανάμεσα στους b-μουβάδες. Από τη μια ο «κρύος» αλλά πλασμένος για τέτοιου είδους ταινίες Lambert και μαζί του οι σταθερές αξίες του Jeffrey Combs και του Kurtwood Smith ανεβάζουν την ταινία τουλάχιστον ένα σκαλί παραπάνω. Από εκεί και πέρα υπάρχουν κάμποσες σκηνές gore όπως εκρήξεις στομάχων και άλλα παρεμφερή, ενώ δεν λείπει και το μπαμ- μπουμ.
Το σίγουρο είναι ότι παρ’ όλες τις ατέλειες του το FORTRESS είναι αυτό που θα έλεγαν οι Αμερικάνοι «a no-bullshit movie». Χωρίς χρονοτριβές και άσκοπές φλυαρίες, κινείται με γρήγορες ταχύτητες από την αρχή ως το σχεδόν αταίριαστο και απαισιόδοξο φινάλε και σχεδόν δεν δίνει χρόνο στο θεατή να προλάβει να σκεφτεί αν αυτά που βλέπει έχουν ή όχι λογική. Το ζητούμενο εδώ είναι η δράση και ο χαβαλές και σε αυτό τον τομέα μάλλον παίρνει άριστα. Όσο για τον κοινωνικό προβληματισμό που εμπεριέχει η θεματολογία της, αυτό μένει στις προφορικές εξαγγελίες μιας και ο Gordon- προβλέψιμα- δεν εμβαθύνει καθόλου, όπως πιθανότατα θα έκαναν άλλοι στη θέση του, θυσιάζοντας το ψυχαγωγικό κομμάτι για χάρη της «τέχνης».
Όμως ο Stuart Gordon πάντα ήξερε τι ταινίες έφτιαχνε και που στόχευαν και με το FORTRESS δεν προδίδει τις αρχές του. Φτιάχνει μια διασκεδαστική και απροβλημάτιστη ταινία που βλέπεται μονορούφι και απευθύνεται αποκλειστικά στους fans του sci-fi & horror.
Fortress. Το Φρούριο. Πρόκειται για ιδιωτική φυλακή σε ένα αφιλόξενο κοντινό μέλλον στην οποία καταλήγει ο πρωταγωνιστής .jpg)
Εκεί που χωλαίνει κάπως η ταινία είναι ότι τα δρώμενα εξελίσσονται σχεδόν ευκαιριακά ενώ υπάρχει μια «απλότητα» στο σενάριο που από τη μία το κάνει εύπεπτο και γρήγορο, αλλά από την άλλη cheesy και ελάχιστα πιστευτό. Όμως πρέπει να παραδεχτώ ότι η όλη ιδέα είναι αρκετά έξυπνη παρόλο που τελικά δεν εξελίσσεται ως εκεί που θα μπορούσε και περιορίζεται σε λημέρια τυπικής δράσης επιστημονικής φαντασίας.
