Δύο εργάτες ανακαλύπτουν ότι εξωγήινοι έχουν εισβάλει στη Γη και βομβαρδίζουν τους ανθρώπους με υποσυνείδητα μηνύματα που στόχο έχουν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στον πλανήτη.
Σχόλια:
John Carpenter. Ένα όνομα που εμπιστεύονται με κλειστά τα μάτια οι φίλες και φίλοι της horror, sci fi & fantasy σκηνής και όχι άδικα. Ο Αμερικάνος δημιουργός συνήθισε να ταράζει τα νερά με κάθε νέα του ταινία και το THEY LIVE δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Μια ταινία που την εποχή που κυκλοφόρησε συνάντησε μικτές αντιδράσεις από κριτικούς και κοινό που εν μέρει την παρεξήγησαν τοποθετώντας την στην ατελείωτη λίστα ταινιών με επιδρομές εξωγήινων στη Γη, κάτι που αδικεί κατάφωρα το όραμα του Carpenter.
Προσωπικά θεωρώ το THEY LIVE περισσότερο ως ένα σχόλιο πάνω στην αδιάκοπη πάλη των τάξεων στις καπιταλιστικές χώρες. Κάτι σαν το SOCIETY του Brian Yuzna αλλά με πολύ περισσότερο βάθος. Η αλληγορία είναι ξεκάθαρη και ακόμα και σήμερα, 20 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, η ταινία παραμένει επίκαιρη και αγέραστη, αν εξαιρέσει κανείς τις 80’s κωμώσεις των πρωταγωνιστών.
Όλα ξεκινούν όταν ένας εργάτης (Roddy Piper) φθάνει στην μεγάλη πόλη με την ελπίδα να βρει εργασία σε μια Αμερική που μαστίζεται περισσότερο από ποτέ από την ανεργία. Στην κοινωνία αυτή οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, ενώ οι δουλειές όλο και μειώνονται (σας θυμίζει τίποτα;).
Σε κάποια φάση πέφτει στα χέρια του μια χαρτονένια κούτα που περιέχει δεκάδες ζευγάρια γυαλιά ηλίου. Όταν όμως ο ήρωας μας φοράει ένα ζευγάρι με τρόμο συνειδητοποιεί ότι τίποτα γύρω του δεν είναι όπως φαίνεται! Παντού γύρω του υπάρχουν κρυμμένα νοήματα σε επιγραφές, στην TV και σε περιοδικά που- εν ολίγοις- στοχεύουν σε πλύση εγκεφάλου του λαού με μηνύματα όπως «Κοιμηθείτε», «Δουλεύετε και αναπαραχθείτε», «Μην αμφισβητείτε την εξουσία» και άλλα παρόμοιου περιεχομένου.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και η συνειδητοποίηση ότι πολλοί από τους συνανθρώπους του στην πραγματικότητα δεν είναι καν άνθρωποι, μιας και τα γυαλιά ηλίου αποκαλύπτουν τερατόμορφα εξωγήινα πρόσωπα. Είναι πλέον ξεκάθαρο για τον φίλο μας ότι βρίσκεται στη μέση μιας καλοστημένης συνομωσίας πιθανόν από εξωγήινους που θέλουν να κατακτήσουν τη Γη και χρησιμοποιούν την πατροπαράδοτη τεχνική της πλύσης εγκεφάλου για να πετύχουν το στόχο τους, κρατώντας τους ανθρώπους υπνωτισμένους, αδιάφορους και γενικά ανήμπορους και απρόθυμους να σκεφτούν κάτι άλλο πέρα από το χρήμα που πρόκειται να βγάλουν.
Σύντομα ο φίλος μας δικτυώνεται μαζί με έναν συνάδελφό του (Keith David) και μαζί συναντούν τα μέλη της αντίστασης που έφτιαξαν τα γυαλιά και βρίσκονται στο τελικό στάδιο αντεπίθεσης ενάντια στους εξωγήινους εισβολείς. Όμως ανάμεσα τους υπάρχουν αρκετοί προδότες που αν και γνωρίζουν τους σκοπούς των εξωγήινων, εντούτοις προτιμούν να μείνουν στο βόλεμα τους προδίδοντας τη φυλή τους.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως το THEY LIVE να είναι η πιο παρεξηγημένη ταινία του Carpenter μαζί με το PRINCE OF DARKNESS και το ανάλαφρο MEMOIRS OF AN INVISIBLE MAN. Είναι μια ταινία που βλέπεται μονορούφι και που αν απέφευγε κάποια κλισέ του τέλους των 80’s ίσως να στεκόταν στην κορυφή της μεγάλης φιλμογραφίας του τεράστιου John Carpenter. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά της προβολής το ενδιαφέρον βρίσκεται στο κατακόρυφο. Ο Carpenter δεν αποκαλύπτει την υπόθεση και το μυστήριο παρά αφήνει την ιστορία του να διηγείται μόνη της κάνοντας τις αποκαλύψεις σε καίρια χρονικά σημεία.
Από το μέσο και μετά, που πλέον γνωρίζουμε τι ακριβώς παίζει, το ύφος αλλάζει και το μυστήριο διαδέχονται η δράση και το μαύρο χιούμορ που είναι πανταχού παρών σε όλη τη διάρκεια της προβολής. Σε αυτή την κατεύθυνση και οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών και κυρίως του χαιτά Roddy Piper που καταφέρνει να είναι την ίδια στιγμή αστείος και σοβαρός, όπως στην συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών του. Προς το φινάλε τα πράγματα γίνονται ολίγον τι προβλέψιμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μειώνουν την απόλαυση της προβολής μιας ακόμα ψαγμένης και απίστευτα εγκεφαλικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας από έναν μαιτρ του είδους.
Όσο για τον κοινωνικό προβληματισμό, κατά την προσωπική μου άποψη είναι επίκαιρος και απόλυτα εύστοχος, με τους ανθρώπους να προσπαθούν να αποφύγουν την συνειδητοποίηση του ότι μέχρι τη στιγμή που φόρεσαν τα γυαλιά ζούσαν σε ένα καλοσχεδιασμένο όνειρο που εξυπηρετεί την εξουσία. Η τάση προς άρνηση φαίνεται ξεκάθαρα στην ιστορική σκηνή που ο Roddy Piper και ο Keith David ουσιαστικά πλακώνονται στο ξύλο μέχρι τελικής πτώσης σε μια προσπάθεια του τελευταίου να αποφύγει να φορέσει τα γυαλιά, παρόλο που κατά βάθος ξέρει ότι κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο.
Άλλο ένα μίνι- αριστούργημα που οι fans του μέγα John Carpenter δεν πρέπει να χάσουν.
Προσωπικά θεωρώ το 
Όλα ξεκινούν όταν ένας εργάτης (
Σε κάποια φάση πέφτει στα χέρια του μια χαρτονένια κούτα που περιέχει δεκάδες ζευγάρια γυαλιά ηλίου. Όταν όμως ο ήρωας μας φοράει ένα ζευγάρι με τρόμο συνειδητοποιεί ότι τίποτα γύρω του δεν είναι όπως φαίνεται! Παντού γύρω του υπάρχουν κρυμμένα νοήματα σε επιγραφές, στην TV και σε περιοδικά που- εν ολίγοις- στοχεύουν σε πλύση εγκεφάλου του λαού με μηνύματα όπως «Κοιμηθείτε», «Δουλεύετε και αναπαραχθείτε», «Μην αμφισβητείτε την εξουσία» και άλλα παρόμοιου περιεχομένου.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και η συνειδητοποίηση ότι πολλοί από τους συνανθρώπους του στην πραγματικότητα δεν είναι καν άνθρωποι, μιας και τα γυαλιά ηλίου αποκαλύπτουν τερατόμορφα εξωγήινα πρόσωπα. Είναι πλέον ξεκάθαρο για τον φίλο μας ότι βρίσκεται στη μέση μιας καλοστημένης συνομωσίας πιθανόν από εξωγήινους που θέλουν να κατακτήσουν τη Γη και χρησιμοποιούν την πατροπαράδοτη τεχνική της πλύσης εγκεφάλου για να πετύχουν το στόχο τους, κρατώντας τους ανθρώπους υπνωτισμένους, αδιάφορους και γενικά ανήμπορους και απρόθυμους να σκεφτούν κάτι άλλο πέρα από το χρήμα που πρόκειται να βγάλουν.
Σύντομα ο φίλος μας δικτυώνεται μαζί με έναν συνάδελφό του (
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως το 
Από το μέσο και μετά, που πλέον γνωρίζουμε τι ακριβώς παίζει, το ύφος αλλάζει και το μυστήριο διαδέχονται η δράση και το μαύρο χιούμορ που είναι πανταχού παρών σε όλη τη διάρκεια της προβολής. Σε αυτή την κατεύθυνση και οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών και κυρίως του χαιτά 
Όσο για τον κοινωνικό προβληματισμό, κατά την προσωπική μου άποψη είναι επίκαιρος και απόλυτα εύστοχος, με τους ανθρώπους να προσπαθούν να αποφύγουν την συνειδητοποίηση του ότι μέχρι τη στιγμή που φόρεσαν τα γυαλιά ζούσαν σε ένα καλοσχεδιασμένο όνειρο που εξυπηρετεί την εξουσία. Η τάση προς άρνηση φαίνεται ξεκάθαρα στην ιστορική σκηνή που ο 
Άλλο ένα μίνι- αριστούργημα που οι fans του μέγα 
