Πέντε ιστορίες μυστηρίου και τρόμου από την κρύπτη!

Η Amicus Films έγινε γνωστή για τις πολλές σπονδυλωτές ταινίες μυστηρίου και τρόμου που εγκαινίασε με το DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS που βασίζονταν στα κόμικς Tales from the Crypt και Vault of Horror. Το TALES FROM THE CRYPT είναι μια από τις κλασικότερες και αντιπροσωπευτικότερες στιγμές της εταιρίας και χωρίς να είναι κάποιο αριστούργημα φέρνει μια αίσθηση γλυκιάς νοσταλγίας για τους φίλους της σκηνής. 5 ιστορίες μυστηρίου με γνωστούς πρωταγωνιστές, χωρίς πολύ μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα μεταξύ τους και με την σήμα- κατατεθέν αισθητική των παραγωγών της Amicus πανταχού παρούσα.

Πέντε άνθρωποι συγκεντρώνονται σε μια σκοτεινή αίθουσα στην οποία ο οικοδεσπότης τους (Ralph Richardson) εξιστορεί στον καθένα από μια ιστορία που τον αφορά σχετικά με το πώς βρέθηκαν εκεί. Στην πρώτη ιστορία η Joan Collins ξεφορτώνεται τον άντρα της παραμονή Χριστουγέννων αλλά ο τοπικός άγιος Βασίλης της επιφυλάσσει μια δυσάρεστη έκπληξη, στη δεύτερη o σύζυγος Ian Hendry την κοπανάει από γυναίκα και παιδιά μαζί με τη γκόμενα αλλά η μοίρα του επιφυλάσσει άσχημο παιχνίδι.

Στην τρίτη ο αδίστακτος κτηματομεσίτης Robin Phillips οδηγεί τον καλοκάγαθο ηλικιωμένο ρακοσυλλέκτη Peter Cushing στην αυτοκτονία με στόχο να αποκτήσει το ακίνητο του αλλά δεν υπολογίζει την ενασχόληση του με μαύρη μαγεία, στην τέταρτη ιστορία ένα ζευγάρι (Richard Greene, Barbara Murray) βρίσκουν ένα κειμήλιο που τους δίνει τρεις ευχές οι οποίες πάνε κατά διαβόλου και στην πέμπτη και τελευταία ο πρώην στρατιωτικός Nigel Patrick αναλαμβάνει θέση διευθυντή σε κλινική για τυφλούς χωρίς να έχει καμία ευαισθησία για την αναπηρία των φιλοξενούμενων, κάτι που δεν του συγχωρούν με πρώτο τον Patrick Magee.

Ο κανόνας των άνισων ιστοριών σε σπονδυλωτές ταινίες δεν αλλάζει ούτε εδώ παρόλο που γενικά υπάρχει μια σχετική ομοιομορφία. Στην πρώτη ιστορία η οπτικά εντυπωσιακή Joan Collins προβλέψιμα κλέβει την παράσταση που ούτως ή άλλως είναι για ένα ρόλο από το σενάριο που είναι χωρίς ιδιαίτερη φαντασία. Η δεύτερη ιστορία είναι μάλλον η πιο αδιάφορη από τις πέντε, ενώ στην τρίτη έχουμε τον Peter Cushing σε φουλ φόρμα να φέρνει την ισορροπία σε ένα καθ’ όλα γνώριμο σενάριο. Η ιστορία με τις ευχές είναι ίσως η πιο εμπνευσμένη θεματικά αλλά παρουσιάζεται κάπως άνισα, ενώ η τελευταία που είναι και η μεγαλύτερη σε διάρκεια μάλλον κερδίζει τον άτυπο τίτλο της καλύτερης με τον Patrick Magee να παίζει σημαντικό ρόλο γι αυτό.

Αυτοί που έχουν ασχοληθεί με την Amicus και τις ταινίες της εκείνης της περιόδου λογικά θα έχουν ήδη καταλάβει ότι πρόκειται για ακόμα μια από τις «άχαστες» ταινίες της περιόδου, που τουλάχιστον για ελαφριά απογευματινή ψυχαγωγία παίρνει άριστα. Εξ’ άλλου είναι η τέταρτη σπονδυλωτή παραγωγή των ιστορικών στούντιο που από το 1968 ταύτισαν το όνομα τους με αυτό το είδος και η εμπειρία που αποκτήθηκε από τις προηγούμενες φαίνεται ξεκάθαρα. Ο ρυθμός των ιστοριών είναι γρήγορος, οι ερμηνείες άψογες από τους γνωστούς πρωταγωνιστές και η απλότητα των σεναρίων ή οι λίγες ατέλειες περνούν σχεδόν απαρατήρητες.

Αν και κατώτερο κατά τη γνώμη μου από τα DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS και THE VAULT OF HORROR, το TALES FROM THE CRYPT είναι μια ακόμα σημαντική ταινία του Βρετανικού τρόμου των 70’s που προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να μην ενδώσει στο κύμα ρεαλισμού και σοβαρότητας που διέκρινε τις αντίστοιχες Αμερικάνικες προσπάθειες του είδους. Το σινεμά της Amicus παρέμεινε ρομαντικό και πιστό στον «ελαφρύ» τρόμο που απέφευγε την υπερβολική χρήση βίας και gore και διασκέδαζε και ακόμα διασκεδάζει τους fans όλων των ηλικιών και το TALES FROM THE CRYPT είναι το λαμπρό παράδειγμα που αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Δεν υπάρχουν εκδόσεις σε DVD στη χώρα μας.

R1 Αμερική (MGM – Midnite Movies) – Μαζί με το THE VAULT OF HORROR.

Η μοναδική αυτή έκδοση είναι χωρίς περικοπές και με αναμορφική widescreen μεταφορά.