FRANKENSTEIN’S CASTLE OF FREAKS (1974) (Ιταλία) Πρωτότυπος τίτλος: Terror! Il Castello Delle Donne Maledette A.K.A.: Dr. Frankenstein's Castle of Freaks, Frankenstein's Castle, Monsters of Frankenstein, Terror, Terror Castle, The House of Freaks, The Monsters of Dr. Frankenstein
Ο κόμης Frankenstein προσπαθεί να δημιουργήσει ζωή από νεκρό ιστό στο κάστρο του, αλλά ο κάποτε πιστός του βοηθός θέλει να τον εκδικηθεί και αναζητάει βοήθεια από έναν γιγαντόσωμο τρωγλοδύτη.
Σχόλια:
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερες μαντικές ικανότητες για να καταλάβει από τίτλο και μόνο ότι πρόκειται για μια από εκείνες τις ταινίες που πέφτουν με το κεφάλι στην κατηγορία «τόσο κακή που είναι καλή», μια από εκείνες τις ένοχες απολαύσεις για τους σκληραγωγημένους b-μουβάδες στην οποία τίποτα απολύτως δεν πηγαίνει καλά κι όμως το τελικό αποτέλεσμα είναι όσο διασκεδαστικό όσο θα μπορούσε. Γενικά κανείς δικαιολογείται να έχει μεγάλες απαιτήσεις από μια ταινία που λέγεται FRANKENSTEIN’S CASTLE OF FREAKS και η συγκεκριμένη φτηνιάρικη Ιταλική παραγωγή δεν απογοητεύει.
Κατ’ αρχάς δεν μπορώ παρά να ξεκινήσω από την παγκόσμια πρωτοτυπία που προσωπικά συναντάω πρώτη φορά σε ταινίες με τον Frankenstein. Στη συγκεκριμένη ταινία ο exploitation παραγωγός Dick Randall στην πρώτη και τελευταία του σκηνοθετική δουλειά και η σεναριακή ομάδα επέλεξαν να κάνουν τον Δρ. Frankenstein κόμη και όχι βαρόνο όπως είναι σε όλες τις ταινίες με Frankenstein από καταβολής σύμπαντος. Αυτό και μόνο λέει πολλά για τα πλαίσια στα οποία κινείται η ταινία που περιγράφει μια γενικά τυπική εκδοχή του θρυλικού βαρόνου… έ,… εννοώ κόμη, εμπλουτισμένη με μικροδιαφοροποιήσεις που δίνουν την προστιθέμενη αξία.
Ο κόμης, λοιπόν, Frankenstein είναι ο ιδιοκτήτης του εν λόγω κάστρου φρικιών που περιγράφει ο τίτλος που περιλαμβάνει τουλάχιστον 3-4 βοηθούς εκτός του αναγκαίου καμπούρη Igor (Gordon Mitchell) μεταξύ των οποίων και ένας γουρλομάτης και σεξομανής νάνος που κατά την προσωπική μου άποψη είναι ο αληθινός πρωταγωνιστής αυτού του freak- show. Ο τελευταίος γίνεται απρόσεκτος και βάζει σε κίνδυνο την δουλειά μιας ζωής του Frankenstein, πράγμα που δεν συγχωρεί ο κόμης και μετά από συνεχόμενες προειδοποιήσεις τον διώχνει από το κάστρο του.
Ο νάνος ορκίζεται εκδίκηση και μπλέκει με έναν τοπικό γιγαντόσωμο αλλά καλόκαρδο τρωγλοδύτη (ναι, σωστά διαβάσατε), κομπλέ με προβιές ζώων για ντύσιμο, ρόπαλο και όλα τα συναφή, που εντωμεταξύ είχε μπλέξει με την τοπική αστυνομία σε κάποιες μοναδικές σκηνές ανεπιτήδευτου χιούμορ. Με τη βοήθεια του νέου του φίλου αποφασίζει να εκδικηθεί τόσο τον κόμη Frankenstein όσο και τους πρώην συνάδελφους του που του την έστησαν για να εκτεθεί στον σεβαστό κόμη.
Εκτός από τα χωρίς κανενός είδους μακιγιάζ «φρικιά» του κάστρου υπάρχει και η όμορφη κόρη του κόμη Frankenstein που έρχεται στο κάστρο με τον αρραβωνιαστικό και μια φίλη της την οποία αρχίζει να συμπαθεί ιδιαιτέρως ο κόμης αλλά και το τέρας του ονόματι Goliath, ενώ ο προαναφερόμενος νάνος αρχίζει να βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο του απαγάγοντας και βιάζοντας με τον νέο του καθυστερημένο φίλο μια ακόμα όμορφη γυναίκα. Βάλτε και ολίγο από σύληση τάφων και την γνώριμη ατμόσφαιρα φόβου των ντόπιων και κανείς δικαιολογεί απόλυτα την οργή του πληθυσμού του χωριού που πιέζει τον τοπικό εκπρόσωπο του νόμου να την πέσει άμεσα στον κόμη και να σταματήσει το ανίερο έργο τόσο του ίδιου όσο και της ακολουθίας φρικιών του.
Από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς τον σχολιασμό μιας ταινίας που θα μπορούσε να διδάσκεται σε νέους φοιτητές κινηματογράφου ως ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα κάκιστου σινεμά τρόμου που βγαίνει επιτυχημένο για όλους τους λάθος λόγους. Ένα καλό σημείο θα ήταν η απίστευτη προφορά του κόμη Frankenstein, ένα αληθινό επίτευγμα του συνεργείου ντουμπλαρίσματος που δεν συναντάμε πολύ συχνά ούτε εκείνη τη μαγική περίοδο του Euro sleaze.
Δεύτερο θα μπορούσε να είναι η παρουσία του γνωστού και μη εξαιρετέου Salvatore Baccaro στο ρόλο του ροπαλοφόρου τρωγλοδύτη, που γνώρισε τα 15 λεπτά δόξας του στο ρόλο του επίσης σεξομανούς κτήνους στο THE BEAST IN HEAT εκεί με το ψευδώνυμο Sal Boris και εδώ με το αναμφίβολα εμπνευσμένο Boris Lugosi! Ο πανταχού παρών σε Ιταλικές exploitation ταινίες της εποχής κάνει την υπέρβαση πηγαίνοντας το ρόλο που τόσο επιτυχημένα έπαιξε στο Nazisploitation τερατούργημα του Luigi Batzella ένα βήμα παραπάνω.
Από εκεί και πέρα υπάρχει αρκετό sleaze και αναίτιο γυμνό από τις γενικά εντυπωσιακές πρωταγωνίστριες, ατελείωτοι ψευδοεπιστημονικοί και όχι μόνο διάλογοι που προσθέτουν ακόμα περισσότερο στην σχεδόν σουρεαλιστική ατμόσφαιρα και βέβαια πληθώρα «ξύλινων» ερμηνειών από τους περισσότερους πρωταγωνιστές που μοιάζουν σαν να το κάνουν επίτηδες και είναι απόλυτα ταιριαστοί με το όλο ύφος της ταινίας. Μεταξύ αυτών έχουμε και αρκετά γνωστά ονόματα της εποχής όπως εκείνο του Edmund Purdom, του Luciano Pigozzi και του Gordon Mitchell που μοιάζουν να το διασκεδάζουν πιθανότατα όσο και το κοινό. Η εξέλιξη της τυπικής κατά τα’ άλλα υπόθεσης των πειραμάτων του κόμη Frankenstein έρχεται σε δεύτερη μοίρα πίσω από τις πικάντικες λεπτομέρειες που είναι το κύριο ενδιαφέρον σε μια παρανοϊκά ψυχαγωγική ταινία.
Πέρα όμως από το ανεπιτήδευτο στοιχείο, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς τη διάθεση των συντελεστών να πλησιάσουν με σοβαρότητα το θέμα τους παρόλο που στην πράξη τα πράγματα δεν πηγαίνουν ακριβώς όπως θα τα ήθελαν. Σε γενικές γραμμές η ιστορία εξελίσσεται και θα τολμούσε κανείς να πει ότι σε αρκετά σημεία υπάρχει το σχετικό ενδιαφέρον. Σίγουρα πρόκειται για οριακό ενδιαφέρον, αλλά είπαμε, με έναν τίτλο όπως το FRANKENSTEIN’S CASTLE OF FREAKS ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός των b-movies δεν θα μπορούσε να περιμένει μια σοβαροφανή ταινία γοτθικού τρόμου στην παράδοση της Hammer Films και του Roger Corman.
Στοιχεία από παραγωγές των προαναφερόμενων είναι πανταχού παρόντα, αλλά στο τέλος της προβολής αυτό που μένει είναι εκείνη η ανεξήγητη γοητεία των φτηνών Ιταλικών παραγωγών της εποχής. Χωρίς ηθικές αξίες, χωρίς καμία απολύτως καλλιτεχνική κατεύθυνση, αλλά με μπόλικο ανεπιτήδευτο χιούμορ, sleaze και ερασιτεχνισμό που δύσκολα θα αφήσει τους fans που έχουν έστω την ελάχιστη αίσθηση του χιούμορ χωρίς ένα πλατύ χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους καθ’ όλη τη διάρκεια της προβολής.
DVD Notes:
Δεν υπάρχουν εκδόσεις σε DVD στη χώρα μας.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R1 Αμερική (Image Entetainment – Something Weird Video) R1 Αμερική (Image Entetainment – Something Weird Video) – Στο Boxed set ‘Freak Show’ R1 Αμερική (Shout! Factory) – Elvira’s Movie Macabre μαζί με το DRACULA’S GREAT LOVE
Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Οι καλύτερες είναι της Something Weird Video που περιέχουν του κόσμου τα extras.