Εξωγήινοι από έναν ετοιμοθάνατο πλανήτη έρχονται στη Γη με στόχο να εισβάλουν και να την κατακτήσουν. Όμως αυτό είναι αντίθετο με την τρέχουσα συνθήκη του σύμπαντος και οι εξωγήινοι χωρίζονται σε δύο στρατόπεδα. Οι «καλοί» αναζητούν βοήθεια από έναν καθηγητή ειδικό σε θέματα UFO για να εμποδίσουν την καταστροφή την ώρα που οι «κακοί» βομβαρδίζουν τον πλανήτη με τηλεπαθητικά κύματα που κάνουν τους γήινους να αυτοκτονούν.
Σχόλια:
Επιστημονική φαντασία της δεκαετίας του 70. Και μόνο η εξαγγελία προσωπικά με εξιτάρει τόσο ώστε να κάνω κατ΄ επανάληψη τα στραβά μάτια στις περισσότερες ατέλειες τέτοιων ταινιών ακόμα και πριν μπουν στο DVD player μου για αναπαραγωγή. Το Καναδέζικο STARSHIP INVASIONS είναι μια αντιπροσωπευτική τέτοια ταινία της εποχής, γεμάτη ατέλειες, σεναριακές τρύπες και αστεία ειδικά εφέ, που όμως έχει τουλάχιστον δύο πολύ δυνατά σημεία που την κάνουν αξιοπρόσεκτη. Φυσικά μιλάω για την παρουσία των Christopher Lee και Robert Vaughn στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Εξωγήινοι υπό την αρχηγία ενός μαυροντυμένου Christopher Lee θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη Γη σαν τον πλανήτη της μετάβασης τους από τον έτοιμο να εκλείψει κόσμο τους και προς αυτόν τον σκοπό επιδίδονται σε απαγωγές ανδρών και γυναικών για μελέτη των συνηθειών τους. Μετά τη «χρήση», τα θύματα απαγωγής υπνωτίζονται από εξωγήινα ραδιοκύματα και αυτοκτονούν, αλλά προηγουμένως ένα από αυτά προειδοποίησε τον ειδικό σε θέματα UFO καθηγητή Robert Vaughn που μελετάει το φαινόμενο. Μερικές μετρήσεις ραδιενέργειας στην περιοχή τον πείθουν ότι ο αγρότης πιθανόν να έλεγε την αλήθεια, ενώ τα παρόμοια σημάδια που συνάντησε σε άλλες περιπτώσεις επίσης συνηγορούν στο ότι κάτι κοσμικό ετοιμάζεται στην μικρή πόλη.
Εντωμεταξύ ο Chris και η παρέα του έχουν πρόβλημα να αρχίσουν την εισβολή καθώς η Γη είναι μέλος της διαγαλαξιακής συνθήκης που απαγορεύει σε εξωγήινες μορφές να προβούν σε ασκήσεις βίας, μια συνθήκη η οποία υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των εξωγήινων. Έτσι οι κακοί αρχίζουν να βγάζουν από τη μέση πρώτα τους δικούς τους και μετά αρχίζουν να επιδίδονται σε βομβαρδισμούς της Γης με τα προαναφερόμενα ραδιοκύματα που προκαλούν μαζικές αυτοκτονίες στους ανθρώπους. Πλέον η δύναμη των επαναστατών έχει αυξηθεί και έτσι οι καλοί στρέφονται στον καθηγητή Vaughn και έναν ειδικό των ηλεκτρονικών υπολογιστών για να αντιμετωπίσουν μαζί τους κακούς εξωγήινους επαναστάτες και να σώσουν τόσο τη Γη όσο και τη δική τους φυλή από τον διαβολικό Chris Lee.
Όπως προανέφερα, δεν πρόκειται για κάποια ιδιαίτερα αξιομνημόνευτη ταινία της εποχής παρά για τυπική άμυαλη απογευματινή ψυχαγωγία για τους αμετανόητους fans του είδους και κάπως έτσι πρέπει να κριθεί. Η ιστορία αρχίζει με σχετικό ενδιαφέρον με το τυπικό θέμα της εξωγήινης εισβολής στη Γη να ξεδιπλώνεται με όχι και τόση μαεστρία από τον σκηνοθέτη Ed Hunt, με τα προβλήματα προϋπολογισμού και σεναριακής συνοχής να κάνουν την εμφάνιση τους από πολύ νωρίς. Τα αδέξια πλάνα των ιπτάμενων δίσκων ξεδιαλύνουν όποιες αμφιβολίες για το επίπεδο ποιότητας της ταινίας, αλλά η πρώτες εμφανίσεις των επιβλητικών πρωταγωνιστών κάνουν όλα αυτά να μοιάζουν ασήμαντα.
Από τη μια ο Lee είναι ακριβώς αυτός που ξέρουμε στο ρόλο του κακού, παρ’ όλο που δεν ανοίγει το στόμα του κυριολεκτικά ούτε μια φορά κατά τη διάρκεια της προβολής, αφού το σενάριο θέλει τους εξωγήινους να επικοινωνούν τηλεπαθητικά. Έτσι έχουμε έναν Lee ατσαλάκωτο και με το ίδιο και απαράλλαχτο ύφος σε όλες τις σκηνές που εμφανίζεται. Από την άλλη μεριά, ο καλός Vaughn έχει λίγο παραπάνω χρόνο στο πλάνο αλλά σε γενικές γραμμές κι αυτός παραδίδει μια ερμηνεία ρουτίνας, που όμως όσοι γνωρίζουν το έργο του ξέρουν ότι αυτό φτάνει και περισσεύει σε μια b-movie όπως το STARSHIP INVASIONS.
Στα υπόλοιπα μέτωπα, έχουμε κάποιες ενδιαφέρουσες σκηνές μαχών σε τιμή ευκαιρίας και χωρίς πολύ από το γνώριμο «πίου- πίου» των ηχητικών εφέ που χρησιμοποιούνταν κατά κόρον την εποχή σε μάχες με πιστόλια λέιζερ. Όσον αφορά τα ειδικά εφέ συνολικά, καλύτερα να μην το πολυσχολιάσουμε το θέμα μιας και δεν νομίζω ότι δύο- τρεις κακοφτιαγμένοι και με κίνηση πέρα από κάθε λογική εξήγηση ιπτάμενοι δίσκοι μπορούν να θεωρηθούν ως τέτοια. Η προστιθέμενη αξία έρχεται από τα σκηνικά και τις εμφανίσεις των εξωγήινων που μοιάζουν να βγήκαν από το κατάστρωμα του Enterprise και από την ατμόσφαιρα που πάντως δεν μοιάζει να προέκυψε από κάποια συντονισμένη προσπάθεια της ομάδας παραγωγής.
Υπάρχει πάντως και μια προσπάθεια να δημιουργηθούν δραματικές καταστάσεις ιδίως προς το φινάλε, που όμως περνούν στο ντούκου και μάλλον ευτυχώς γιατί οποιαδήποτε άλλη άσκηση πέρα του καθαρού χαβαλέ θα έμοιαζε εντελώς αταίριαστη στη συγκεκριμένη συμπαθητική αλλά όπως και να το κάνουμε άκρως κλισαρισμένη και χωρίς ιδιαίτερη φαντασία παραγωγή. Έχοντας πει αυτό πρέπει πάντως να ξεκαθαρίσω ότι θεωρώ ότι οι fans της κλασικής επιστημονικής φαντασίας πολύ δύσκολα θα ζημιωθούν από το θέαμα που προσφέρουν οι Ed Hunt, Robert Vaughn και Christopher Lee, αλλά το πρόβλημα είναι να εντοπίσουν αυτή την ξεχασμένη ταινιούλα που ακόμα δεν έχει κάποια κυκλοφορία σε DVD.
Και είναι κρίμα αν σκεφτεί κανείς ότι πολύ χειρότερες παραγωγές έχουν βρει το δρόμο τους για τα ράφια των DVDάδικων έστω και σε budget εκδόσεις. Και εδώ που τα λέμε, μια «περιποιημένη» budget έκδοση με fullscreen μεταφορά και ποιότητα εικόνας VHS θα ήταν η πιο ταιριαστή μεταχείριση για το STARSHIP INVASIONS, μόνο και μόνο για εκείνη τη γλυκιά νοσταλγία που συνοδεύει σχεδόν όλες τις κυκλοφορίες αυτού του τύπου. Χώρια για την συνειδητοποίηση ότι δεν βγαίνουν τέτοιες ταινίες πια εδώ και πολύ καιρό, κάτι που μόνο λύπη μπορεί να φέρνει στους αμετανόητους φίλους της παλιάς καλής και φτηνής επιστημονικής φαντασίας.