Σχόλια:  Κατευθείαν μετά την ασύλληπτη παγκόσμια επιτυχία του STAR WARS και στην τιμημένη παράδοση της παγκόσμιας b-κινηματογραφικής σκηνής άρχισαν να ξεπηδούν φτηνές απομιμήσεις μια από τις οποίες είναι και η συγκεκριμένη κλασική ταινία του Aldo Lado. Θυμάμαι σαν χτες τη μέρα που νοίκιασα από το video club το VHS με τον πιασάρικο Ελληνικό τίτλο «Τα Ανθρωποειδή Σαρώνουν τη Γη» και η παρουσία του Richard Kiehl, γνωστού από το ρόλο του ως «Σαγώνα» στο JAMES BOND: MOONRAKER, εγγυώταν δράση και χαβαλέ μέχρι τελικής πτώσης. Και ο Aldo Lado δεν με απογοήτευσε, αν και τώρα που το ξαναείδα μετά από πάνω από 20 χρόνια μάλλον οι κύριες αρετές του επιδίδονται στην «τόσο κακή που είναι καλή» ποιότητα του. Και πιστέψτε με, είναι πολλές οι συγκεκριμένες αρετές!
 Η απόλυτα προβλέψιμη ιστορία ασχολείται με τον σατανικό Graal (Ivan Rassimov) και την πανέμορφη αλλά εξίσου σατανική Lady Agatha (Barbara Bach) που θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο αρχίζοντας από την Metropolis και προς αυτό το σκοπό έχει στην δούλεψη του έναν παρανοϊκό επιστήμονα ονόματι Kraspin (Arthur Kennedy) ο οποίος έχει αναπτύξει μια μέθοδο μετατροπής ανυποψίαστων ανθρώπων σε άφθαρτα ανδροειδή με δίψα για καταστροφή. Πειραματόζωο στην πρώτη μετατροπή του είναι ένας καλοκάγαθος γίγαντας (Richard Kiehl) που είχε ξεμείνει στο διάστημα μαζί με το ρομπότ- σκύλο του, πρώτη αποστολή του οποίου είναι να μπει στη Μητρόπολη και να «καθαρίσει» τον αδελφό του Graal.
 Τα σχέδια του τελευταίου χαλάει η όμορφη Barbara (Corinne Clery), που στο παρελθόν υπήρξε η αιτία για να εξοριστεί ο παρανοϊκός επιστήμονας Kraspin λόγω απάνθρωπων πειραμάτων με μια ουσία που το όνομα της μου διαφεύγει, που πάντως αποτελεί το βασικό συστατικό για την μετατροπή ανθρώπων σε ανδροειδή. Μαζί της ένας μυστηριώδης ασιάτης νεαρός ονόματι Tom- Tom (Marco Yeh) με τηλεπαθητικές και όχι μόνο δυνάμεις που τελικά καταφέρνει και επαναφέρει τον οργισμένο Kiehl σε ανθρώπινο επίπεδο νόησης, καταπιέζοντας το μίσος που του δημιούργησε η μεταμόρφωση και φέρνοντας τον με το μέρος της Barbara και της συμμαχίας ενάντια στον Graal. Στην εξίσωση μπλέκει και ο ηρωικός πιλότος Nick (Leonard Mann) που μαζί με το ανδροειδές και το μικρό αγόρι θα πάρουν προσωπικά την εξόντωση του Graal και την επαναφορά της ειρήνης στη Γη.
 Πλανήτες υπό απειλή, ο αναγκαίος αιμοδιψής ηγέτης μαζί με τη διατηρούμενη για πάντα νέα σύντροφό του, ο παρανοϊκός επιστήμονας που θέλει να πάρει την εκδίκηση του από το ανθρώπινο είδος, ρομπότ- σκύλος, ένας μικρός Ασιάτης με δυνάμεις που θυμίζουν τον Γιόντα, μάχες με διαστημόπλοια και με ακτινοπίστολα και πολλά άλλα έχει να επιδείξει το από όποια πλευρά και να το δει κανείς «χαζό» THE HUMANOID. Όμως πρόκειται για μια τόσο κακή ταινία που πολύ δύσκολα δεν θα ικανοποιήσει τους διψασμένους για b-ψυχαγωγία fans του Ιταλικού σινεμά!
 Πρώτα απ’ όλα οι αναφορές (αλλά και οι πλάνο- πλάνο αντιγραμμένες σκηνές) από το STAR WARS είναι χωρίς σταματημό από τα πρώτα κιόλας πλάνα του διαστημοπλοίου του Graal που είναι σαν μια πιο φτηνή έκδοση των Αστροκαταστροφέων του STAR WARS. Οι φρουροί του Graal είναι ντυμένοι με φτηνές και χοντροκομμένες εκδοχές της στολής του Darth Vader, όπως και ο ίδιος ο Graal που μετά βίας ξεχωρίζει ότι πρόκειται για τον γνωστό και αγαπημένο του Ιταλικού σινεμά Ivan Rassimov.
 Το «πίου- πίου» από τα laser πέφτει σύννεφο με αρκετές αναληθοφανείς μάχες τόσο με διαστημόπλοια όσο και σώμα με σώμα, αλλά το πραγματικό κλου της ταινίας είναι ο ρόλος του μικρού Tom- Tom, σε μια απελπισμένη και κωμική προσπάθεια της παραγωγής να του δώσει στοιχεία Γιόντα και Μπεν Κενόμπι και ολίγη από τη φιλοσοφία της Δύναμης που τόσο καθοριστικό ρόλο έπαιξε στο STAR WARS. Φυσιολογικά, η προσπάθεια έμεινε τουλάχιστον ημιτελής, αλλά μπορώ ήδη να φανταστώ τους απανταχού b-μουβάδες να προσπαθούν να συγκρατήσουν το γέλιο τους σε κάθε πομπώδη κίνηση των χεριών του!
 Από εκεί και πέρα έχουμε έναν Richard Kiel ουσιαστικά σε δύο διαφορετικούς ρόλους. Ο πρώτος είναι ως άνθρωπος, καλοκάγαθος και με ογκώδες μούσι, και ο δεύτερος ως ανδροειδές, όπου ο αγαπητός Kiel απλά ξαναγίνεται Σαγώνας για άλλη μια φορά με γκριμάτσες οργής και αρκετή αντικοινωνική συμπεριφορά, αλλά χωρίς το μούσι που τόσο του πήγαινε! Δεν χρειάζεται κανείς να έχει μαντικές ικανότητες για να καταλάβει ότι η ερμηνεία του είναι προβλέψιμα «ξύλινη» και απλά προσδίδει ακόμα περισσότερο στην ακαταμάχητη b-movie γοητεία του THE HUMANOID.
 Την παράσταση από πλευράς ερμηνείας κλέβει με άνεση ο γνωστός μας από τη θητεία σου σε άπειρα Ιταλικά giallo και παραγωγές της εποχής, Arthur Kennedy, στο ρόλο του παρανοϊκού επιστήμονα, ενώ άξια στέκεται δίπλα του η πανέμορφη Barbara Bach στο ρόλο της ημίγυμνης και διαβολικής πριγκίπισσας. Από εκεί και πέρα έχουμε τον «ήρωα» της ιστορίας, Leonard Mann, να περνάει σχεδόν απαρατήρητος μπροστά στα φοβερά και τρομερά σκηνικά που συμβαίνουν, παρόλο που έχει τη μερίδα του λέοντος σε σκηνές μαχών και πιστολίδι με τα ακτινοπίστολα που κάνουν «πίου- πίου». Στα ίδια κυβικά και η επίσης κούκλα Corinne Clery που παίρνει το ρόλο της λίγο πιο σοβαρά απ’ ότι έπρεπε.
 Μην γελιόμαστε, όμως. Το THE HUMANOID είναι ώρα χαράς για τις φίλες και φίλους των φτηνών απομιμήσεων του STAR WARS και της φτηνής επιστημονικής φαντασίας γενικότερα, με αρκετά καλό γενικά ρυθμό, πολύ δράση και αρκετά σκηνικά που ναι μεν δεν έχουν καμία απολύτως λογική αλλά είναι απίστευτα διασκεδαστικά έστω και με ανεπιτήδευτο τρόπο. Τα επίπεδα της παραγωγής είναι περιέργως πολύ καλά δεδομένου του προϋπολογισμού που μόλις έφτασε τα 7.000.000 δολάρια, με ορισμένες πολύ καλές διαστημικές σκηνές και με διαστημόπλοια- μινιατούρες που βάζουν τα γυαλιά σε αρκετές μεταγενέστερες παραγωγές υψηλότερου προφίλ.
 Πάντως προσωπικά δεν μπορώ να μην σχολιάσω την τελευταία σκηνή μάχης μεταξύ Graal και του Ανδροειδούς που μου θύμισε πάρα πολύ την αντίστοιχη μεταξύ Αυτοκράτορα και Luke Skywalker στο THE RETURN OF THE JEDI. Μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα γνωστό, αλλά είναι φως φανάρι ότι οι παραγωγοί του τρίτου χρονικά μέρους του STAR WARS σίγουρα είχαν δει τις ακτίνες να ξεπηδούν από τα χέρια του Ivan Rassimov όσο και την συντριβή του Graal από τα στιβαρά χέρια του μετανιωμένου Ανδροειδούς και έδωσαν τον αναγκαίο φόρο τιμής τους με το THE RETURN OF THE JEDI.
 Το μόνο που λείπει πλέον για αυτήν την οργιώδη ταινία είναι μια καλή έκδοση σε DVD με extras κλπ για να ολοκληρωθεί άλλη μια ένοχη b-απόλαυση από το αθάνατο Ιταλικό σινεμά της δεκαετίας του 70 όπως ακριβώς πρέπει.
|
