Σχόλια:  Το TO THE DEVIL A DAUGHTER είναι μια από τις τελευταίες παραγωγές της θρυλικής Hammer Films. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Dennis Wheatley και είναι μια από τις πολύ καλές προσπάθειες της Βρετανικής εταιρίας που ασχολείται με Αιρέσεις και Σατανισμό, παρόλο που το κοινό την αντιμετώπισε σκεπτικά λόγω του απότομου φινάλε, της έλλειψης των τυπικών συστατικών που συναντάμε σε ταινίες της Hammer Films, ενώ ο συγγραφέας Dennis Wheatley την αποκήρυξε λόγω του ότι δεν παρέμεινε πιστή στο βιβλίο του σε αντίθεση με το προγενέστερο THE DEVIL RIDES OUT. Όπως και να έχει όμως, πρόκειται για μια άκρως ατμοσφαιρική ταινία με μεγάλο σεναριακό ενδιαφέρον και καλές ερμηνείες από το σύνολο των γνωστών πρωταγωνιστών.
 Πρόκειται για την ιστορία της μικρής Catherine (Nastassja Kinski), μέλος από βρεφική ηλικία μιας σατανικής Αίρεσης με ηγέτη τον πάτερ Michael Rayner (Christopher Lee) που λατρεύει τον δαίμονα Astaroth και σχεδιάζει να τον εγκαθιδρύσει στη Γη μέσω της ανυποψίαστης Catherine. Η τελευταία, γνωρίζοντας πλύση εγκεφάλου σε όλη της την ζωή, θεωρεί ότι ο συγκεκριμένος δαίμονας είναι γενικά καλός όπως και όλη η διαστρεβλωμένη κατήχηση που δέχθηκε στη ζωή της από τα μέλη της αίρεσης. Αυτό που δεν γνωρίζει είναι ότι ο πάτερ Rayner ετοιμάζεται να την βαπτίσει με το αίμα του Astaroth μεταφέροντας το πνεύμα του στο σώμα της.
 Στην ιστορία μπλέκει ο τσακισμένος πατέρας της Catherine, που γεμάτος τύψεις γι αυτό που πρόκειται να γίνει ειδοποιεί τον συγγραφέα του απόκρυφου John Verney (Richard Widmark) για να σώσει την κόρη του και παράλληλα τον κόσμο από τον ερχομό του δαίμονα. Όμως ο δαίμονας είχε ήδη γεννηθεί σε μια απόλυτα σόκιν σκηνή και πλέον το ενδιαφέρον του πάτερ Rayner επικεντρώνεται στο να βρει την Catherine και να ολοκληρωθεί η ανίερη τελετή.
 Γενικά το βιβλίο του Dennis Wheatley θεωρείται από πολλούς ως μη κινηματογραφήσιμο, αλλά ο ταλαντούχος Peter Sykes (DEMONS OF THE MIND) τα καταφέρνει μια χαρά, παρόλο που αναγκάζεται να στηριχθεί σε σταδιακές αποκαλύψεις που βλάπτουν ολίγον τι τον ρυθμό της ταινίας. Όμως η πανταχού παρούσα ατμόσφαιρα απειλής κάνει τα αργά σημεία να μην ενοχλούν.
 Παράλληλα, οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών και ιδίως του μεγάλου Christopher Lee και του Richard Widmark είναι- ως συνήθως- πρώτης διαλογής και ανεβάζουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Πάντως η ιστορία θέλει τον Richard Widmark να μην είναι καθόλου ικανοποιημένος από το πώς κύλησε η ταινία και να απειλεί με αποχώρηση από τα γυρίσματα, κάτι που ευτυχώς δεν έκανε.
 Πάντως κανείς πρέπει να αναγνωρίσει και τα αρκετά αρνητικά της ταινίας, που πάσχει από έλλειψη κατεύθυνσης επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στην αναζήτηση της μικρής Catherine από τον σατανικό πάτερ, φέρνοντας τη σημαντικότητα της ανακάλυψης της σε δεύτερη μοίρα.
 Αποτέλεσμα είναι η απειλή του δαίμονα Astaroth να μην γίνεται εύκολα αντιληπτή από το κοινό και έτσι να μειώνεται η δύναμη της. Τόσο στο THE DEVIL RIDES OUT όσο και στο PRINCE OF DARKNESS του John Carpenter που πάνω- κάτω ασχολούνται με το ίδιο θέμα είχαμε ακριβώς την αντίθετη προσέγγιση, κάτι που έκανε και τις δυο αυτές ταινίες πιο επιτυχημένες στο να δημιουργήσουν την απαραίτητη ατμόσφαιρα πανικού και αποκάλυψης που θα συνόδευε τον ερχομό του Σατανά στη Γη.
 Από εκεί και πέρα υπάρχει αρκετή βία, gore και γυμνό για τα στάνταρντς της Hammer, αλλά προσωπικά δεν βρίσκω κάτι κακό σε αυτό. Αντιθέτως! Δεν μπορώ να πω όμως και το ίδιο για κάποια cheesy ειδικά εφέ και συγκεκριμένα την εμφάνιση του δαίμονα Astaroth σε… βρεφική ηλικία, αλλά όλα αυτά κατά τη γνώμη μου είναι πταίσματα και δεν υπάρχει λόγος να σταθεί κανείς ιδιαίτερα πάνω τους.
 Κακά τα ψέματα, όμως, το κύριο προσόν του TO THE DEVIL A DAUGHTER είναι η φανταστική ερμηνεία της κουκλίτσας Nastassja Kinski, που προκάλεσε μιας και την εποχή των γυρισμάτων δεν ήταν καλά- καλά 17 χρονών κι όμως παρουσίασε τα πλούσια κάλλη της στην ολότητά τους, κάτι που ξένισε τους υπερβολικά συντηρητικούς Βρετανούς την εποχή. Το φινάλε έχει την ομορφιά του, αν και υπερβολικά απότομο μιας και άλλαξε αρκετά απ’ αυτό που περιέγραφε το σενάριο, ενώ υπάρχουν και κάποιες εξαιρετικά επιβλητικές σκηνές, όπως η γέννηση του δαίμονα και ο δαιμονισμός της Nastassja Kinski προς το φινάλε, που δύσκολα δεν θα ικανοποιήσουν ακόμα και τους πιο απαιτητικούς φίλους του σινεμά τρόμου.
 Έχοντας κανείς υπόψη την κακή φήμη που απέκτησε το TO THE DEVIL A DAUGHTER και ότι πρόκειται για την τελευταία ταινία τρόμου της Hammer Films, πρέπει να αναγνωρίσει την έμπνευση και τα καλά σημεία της στους συντελεστές. Σε κάθε περίπτωση την θεωρώ ως μια απόλυτα άξια προσθήκη στις συλλογές των fans της ιστορικής Βρετανικής εταιρίας που απλά η ιστορία δεν της φέρθηκε καλά και έκανε τους fans να μην της αποδώσουν τα εύσημα που αξίζει, κάτι που την αδικεί κατάφωρα.
|
