Μετά από μια αποτυχημένη ληστεία τα μέλη της υπεύθυνης συμμορίας προσπαθούν να αποκαταστήσουν τον εγκέφαλο του συναδέλφου τους που τραυματίστηκε με το να μεταμοσχεύσουν στη θέση του τον εγκέφαλο ενός σαδιστή φονιά.

Ο Paul Naschy αφήνει προς στιγμήν την τριχωτή μάσκα του Waldemar Daninsky και γίνεται διαρρήκτης που τραυματίζεται σοβαρά από σφαίρα στον εγκέφαλο στην διάρκεια μιας όχι και τόσο επιτυχημένης ληστείας. Ο χαρακτήρας του στην ταινία είναι τόσο αξιαγάπητος που οι συνεργάτες και φίλοι του αποφασίζουν να κάνουν τα πάντα για να τον κρατήσουν στη ζωή. Νοσοκομειακή περίθαλψη αποκλείεται, οπότε οι φίλοι συμμορίτες καταφεύγουν στον πλησιέστερο αμφιλεγόμενο επιστήμονα που πειραματίζεται επιτυχώς με μεταμοσχεύσεις εγκεφάλων.

Για κακή τους τύχη ο τελευταίος είχε ένα εργαστηριακό ατύχημα που αχρήστευσε τα θαυματουργά του χέρια και στηρίζεται στα κομψότερα χέρια της όμορφης γυναίκας του για να συνεχίσει τα πειράματα. Το θέμα είναι ότι εκείνη δεν βλέπει με καλό μάτι το να σώσει τη ζωή ενός φρικτού εγκληματία σαν τον Naschy οπότε οι φίλοι του τελευταίου καταφεύγουν στην απειλή δια της απαγωγής της μικρής κόρης της οικογένειας.

Μη μπορώντας να κάνουν κάτι άλλο, το ζευγάρι γιατρών επιδίδεται στην μεταμόσχευση του πληγωμένου εγκεφάλου του Naschy με έναν καινούργιο, απρόθυμος δότης του οποίου ο σαδιστής φονιάς της γειτονιάς με το εύστοχο παρατσούκλι «ο σαδιστής». Ο τελευταίος αποδεικνύεται αρκετά δημοφιλής μιας και η ανακάλυψη του ακέφαλου πτώματος του κινεί το ενδιαφέρον της αστυνομίας και της συμμορίας του που είχαν αρχίσει να ανησυχούν από την απουσία του.

Εντωμεταξύ ο Naschy αρχίζει να συνέρχεται από την επέμβαση, αλλά ο εγκέφαλος του μανιακού σαδιστή αρχίζει να του παίζει παιχνίδια προσπαθώντας να πάρει τον έλεγχο του. Ακολουθούν αρκετοί φόνοι από τον διχασμένο Naschy, αρκετό πιστολίδι μεταξύ των 2 καταδιωκώμενων συμμοριών μέχρι το λυτρωτικό φινάλε.

Όπως κάθε ταινία του Paul Naschy έτσι και το CRIMSON έχει την γοητεία του, αλλά δυστυχώς υστερεί στα περισσότερα άλλα μέτωπα. Κατ’ αρχάς ο πρωταγωνιστής Naschy δεν είναι στο πλάνο παρά λίγα μόνο λεπτά, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι την πρώτη ατάκα του την λέει στα 45 λεπτά προβολής. Το υπόλοιπο του χρόνου αναλώνεται σε ατελείωτους διαλόγους από τους διάφορους δευτερεύοντες χαρακτήρες ενώ υπάρχουν και αρκετά γυρίσματα της πλοκής που όμως αντί να προσθέτουν στο τελικό αποτέλεσμα το κάνουν να μοιάζει ασύνδετο και χαοτικό.

Από σεναριακής πλευράς τα πράγματα βουτάνε με το κεφάλι σε επίπεδα «τόσο κακό που είναι καλό», με ασύλληπτες παραδοχές και ευκαιριακές εμπνεύσεις για να κυλήσει η δράση πιο ευχάριστα, όπως π.χ. τα κριτήρια επιλογής του απρόθυμου δότη εγκεφάλου ή ακόμα και της μεθόδου θεραπείας του Naschy. Αυτό μοιάζει λογικό αν παρατηρήσει κανείς ότι ο Naschy δεν είχε εμπλακεί στο συγκεκριμένο σενάριο, σε αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών του. Υπάρχει και μια δεύτερη υποπλοκή σχετικά με τη ληστεία και τις αντιμαχόμενες συμμορίες που όμως μοιάζει σαν να ήρθε από διαφορετική ταινία και δεν προσθέτει κάτι στο μειωμένο ενδιαφέρον.

Και βέβαια όλα δίνονται χωρίς κολπάκια και εντυπωσιασμούς από τον Juan Fortuny που αφηγείται την ιστορία με τιμιότητα και χωρίς ίχνος διάθεσης για αυτοπαρωδία, ακριβώς όπως ο μεγάλος Ed Wood δίδαξε στα διαχρονικά αριστουργήματα κακού σινεμά όπως το BRIDE OF THE MONSTER και PLAN 9 FROM OUTER SPACE.

Το CRIMSON μπορεί άνετα και στέκεται σε αυτή την κατηγορία, με όχι τόσο πολύ ανεπιτήδευτο χιούμορ αλλά με περίσσια διάθεση να παραδώσει τα exploitation αγαθά πάση θυσία. Έτσι προκύπτουν κάποιες αφελείς σκηνές gore και μια- δυο συγκρατημένες σκηνές σεξ προς το φινάλε. Και βέβαια με τον Naschy στο κρεβάτι την περισσότερη διάρκεια ποιος να περιποιηθεί τις θηλυκές υπάρξεις; Ο μέγας γόης του Ισπανικού σινεμά τρόμου κάνει ότι μπορεί στο τελευταίο μισάωρο, αλλά δυστυχώς η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, όπως είναι και για ολόκληρη την ταινία που έχει να επιδείξει κάποιες αρετές αλλά γενικά κινείται σε πολύ μέτρια επίπεδα.

Αυτό που μένει μετά το τέλος της προβολής είναι μια καλή ιδέα να πηγαίνει στράφι, μερικές ενδιαφέρουσες σκηνές μπαμ- μπουμ και κάποιοι απολαυστικά κακοί διάλογοι. Το υπόλοιπο είναι προβλέψιμο, αργό και άνοστο και απέχει αρκετά από αυτά που ο Paul Naschy είχε συνηθίσει το κοινό του ιδίως εκείνη την εποχή.

Fans του Paul Naschy σίγουρα θα απολαύσουν την τρέλα και την ανικανότητα του CRIMSON μέχρι ενός σημείου, αλλά για τους υπόλοιπους θα σύστηνα οποιαδήποτε περιπέτεια του Waldemar Daninsky για μια πραγματικά καλή εισαγωγή στο έργο του Naschy.

Δεν υπάρχει έκδοση στη χώρα μας.

R1 Αμερική (Image Entertaiment)
R2 Μ. Βρετανία (Arrow Film) – με τίτλο Man With the Severed Head

Και οι δύο εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και με αναμορφική μεταφορά, αλλά η R1 περιέχει κάποια παραπάνω extras συν το Γαλλικό κανάλι ήχου.