Ένας αστυνομικός μεταβαίνει σε έναν απομακρυσμένο πλανήτη που βρίσκεται μια ομάδα επιστημόνων ερευνώντας νέους οργανισμούς που προκύπτουν από γενετικά πειράματα. Ένας από αυτούς θα προκύψει όχι και πολύ φιλικός και θα αρχίσει να καθαρίζει έναν- έναν τα μέλη της ομάδας.

Ο Roger Corman κάνει την παραγωγή στο υπ’ αριθμόν 12987 rip- off του ALIEN κι αυτό από μόνο του λέει πολλά στους υποψιασμένους φίλους της καλής b-επιστημονικής φαντασίας για την ποιότητα της συγκεκριμένης ταινίας.

Στην πραγματικότητα το MUTANT έχει εξίσου μεγάλη συγγένεια τόσο με την ταινία του Ridley Scott όσο και τη δεύτερη πιο αντιγραμμένη ταινία Ε/Φ όλων των εποχών, το διαχρονικό THE THING του John Carpenter. Η συγκεκριμένη ταινιούλα, την οποία παρακολούθησα με μεγάλη ευχαρίστηση από την αρχή ως το τέλος της, δανείζεται και από τις δύο κλασσικές αυτές ταινίες και τελικά προκύπτει πρωτότυπη μέσα στην προβλεψιμότητά της.

Από υπόθεση δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε και πολύ, μιας και είναι σχεδόν πανομοιότυπη με τις δεκάδες αντίστοιχες ταινίες της εποχής στις οποίες συναντάμε το όνομα του Roger Corman στα credits. Όπως όμως σε κάθε τέτοια ταινία, ο Corman και οι συντελεστές πάντα προσπαθούν να βρίσκουν μικρά- μικρά πραγματάκια που θα διαφοροποιήσουν το θέαμα και κάνουν το MUTANT να ξεχωρίζει και να αποκτάει δική του προσωπικότητα.

Ένα από αυτά είναι η το αρκετά φιλόδοξο ξετύλιγμα της ιστορίας, η οποία ναι μεν στηρίζεται στην στερεή βάση του «τέρατος που το έσκασε κυνηγάει τον κόσμο στους σκοτεινούς διαδρόμους της εγκατάστασης», αλλά που περιπλέκεται ακόμα περισσότερο με έξυπνα σεναριακά ευρήματα και αλλαγές στην πλοκή. Όλα, βέβαια, καταλήγουν στα πλάνα ενός αρκετά επιτυχημένου λαστιχένιου τέρατος με αρκετά στοιχεία εμφανισιακά από εκείνο του ALIEN, το οποίο έχει την πλάκα του και μοιάζει κάπως πιο απειλητικό π.χ. από τα αντίστοιχα στο THE TERROR WITHIN 2, πάλι παραγωγής του Roger Corman.

Πάντως το συγκεκριμένο τέρας πέρασε από πολλά διαφορετικά στάδια εμφάνισης μέχρι να καταλήξει στο προαναφερόμενο, ορισμένα αρκετά καλά, και άλλα όχι τόσο επιτυχημένα, μιας και το σενάριο το θέλει να αλλάζει εξ ολοκλήρου τη μοριακή του δομή κατά βούληση. Έτσι το συναντάμε σαν κουκούλι επώασης στυλ ALIEN, σαν γιγάντια βδέλλα με πολλές ομοιότητες εμφανισιακά με το τέρας του WITHOUT WARNING, και σαν οργανική μάζα ακαθόριστου σχήματος που πολλαπλασιάζεται.

Γενικά όλο το MUTANT έχει γίνει πιστό στο … εγχειρίδιο των αντιγραφών του ALIEN από τον Roger Corman, με όλα τα αναγκαία στοιχεία σε αφθονία. Έχουμε μάχες με laser μεταξύ διαστημόπλοιων στυλ STAR WARS από τα πρώτα λεπτά, άφθονο και αναίτιο γυμνό από τις δύο όμορφες πρωταγωνίστριες οι οποίες βγάζουν τα ρούχα τους σε κάθε ευκαιρία, συμπεριλαμβανομένης και της απαραίτητης σκηνής του ντους με την συμπρωταγωνίστρια, June Chadwick, αρκετές αιματηρές δολοφονίες και αστείες δικαιολογίες έτσι ώστε το προσωπικό της ερευνητικής βάσης να ελευθερώσει τον μεταλλαγμένο οργανισμό. Προβλέψιμα, τα ειδικά splatter εφέ έχουν την τιμητική τους, με φαγωμένα πτώματα, πίδακες αίματος και κουβάδες από παχύρρευστα κοκκινωπά υγρά να πλημμυρίζουν την οθόνη κάθε φορά που η δράση γίνεται κάπως αργή.

Άλλο ένα στοιχείο που είναι σε αφθονία είναι τα διάφορα πολύ γουστόζικα σεναριακά κολπάκια που κάνουν τα δρώμενα πιο πικάντικα και διασκεδαστικά. Ένα τέτοιο είναι η χρήση του τυπικά εκνευριστικού ρομπότ- συνεργάτη του πρωταγωνιστή, στην παράδοση των ταινιών Ε/Φ της εποχής. Όμως, ο μέγας Corman, προφανώς αντιλαμβανόμενος ότι το ρομποτάκι είναι ολίγον τι εκνευριστικό και δεν προσφέρει την απαιτούμενη κωμική νότα, επιλέγει την τρομερή λύση του να το… κλείσει με το που φτάνουν στη βάση μαζί με τον πρωταγωνιστή! Έτσι, ο τενεκεδάνθρωπος μένει αποσυνδεδεμένος και ακίνητος σχεδόν μέχρι το τέλος, όπου το σενάριο τον επαναφέρει εκεί που πραγματικά χρειάζεται χωρίς να σπάει τα νεύρα στο κοινό με τα συνεχή ψευτοχιουμοριστικά και εκνευριστικά σχόλιά του (θυμάστε το THE BLACK HOLE;).

Πάντως το σπάσιμο νεύρων δυστυχώς δεν αποφεύγεται στο MUTANT και υπεύθυνα είναι τα συνεχόμενα και ανεξέλεγκτα ουρλιαχτά της Dawn Dunlap, που υποδύεται το νυμφίδιο της εγκατάστασης, τουλάχιστον όσο φοράει τα ρούχα της. Ιδίως προς το φινάλε, η εντυπωσιακή εμφανισιακά Dawn προκαλεί έκπληξη με το να διατηρεί τη φωνή της χωρίς βραχνάδα, παρόλο που το μόνο που κάνει είναι να τσιρίζει με μια ένταση που με ανάγκασε να χαμηλώσω σημαντικά τον ήχο της TV μου.

Επίσης έχετε τα μάτια σας ανοιχτά για το φινάλε και την εκπληκτική (όσο και κάπως μακάβρια) έμπνευση των συντελεστών για τον τρόπο με τον οποίο θα καταστραφεί τελικά το φαινομενικά ανίκητο τέρας. Αρκεί να αναφέρω ότι περιλαμβάνει εγχείρηση καρκινικού όγκου χωρίς αναισθησία και με τον εγχειριζόμενο να δίνει τις οδηγίες!!! Τρομερές εμπνεύσεις, σε μια ταινία που πολύ δύσκολα θα απογοητεύσει τους φίλους της καλής b- επιστημονικής φαντασίας και τρόμου.

Πληροφοριακά, το MUTANT έγινε remake το 1991 με το DEAD SPACE, που όμως αποδεικνύεται κατά πολύ κατώτερο από το πρωτότυπο και ακολούθησε το επιτυχημένο GALAXY OF TERROR του 1981, χωρίς όμως να έχει θεματική σχέση.

Δεν υπάρχει επίσημη έκδοση στη χώρα μας. Είχε κυκλοφορήσει σε πανάκριβη bootleg έκδοση από την Darkside με τον ηλίθιο τίτλο «Σάρκα και Αίμα για το Άλιεν», αλλά τα χαρακτηριστικά της μου είναι παντελώς άγνωστα.

R2 Γερμανία (Anolis)

Η μοναδική αυτή έκδοση μοιάζει χωρίς περικοπές, αλλά τα χαρακτηριστικά της δεν είναι εξακριβωμένα.