Ένα πυρηνικό πείραμα στο διάστημα γίνεται η αιτία να σχηματιστεί μια γιγάντια πύρινη μάζα με κατεύθυνση προς τη Γη, κάτι που θα σημάνει το τέλος του κόσμου.

Άααχ, δεκαετία του ’50! Η χρυσή εποχή της b-επιστημονικής φαντασίας, με δεκάδες ταινίες με λαστιχένια τέρατα, διαστημόπλοια- μινιατούρες, επιστημονικό προσωπικό να κοιτάει με τις ώρες παράξενες ενδείξεις σε απηρχαιωμένους πίνακες ελέγχου και πρωτόγονους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και βέβαια, με την πατροπαράδοτη εισαγωγή- αφήγηση του ιστορικού πλαισίου της κάθε ταινίας πριν ή αμέσως μετά τους τίτλους έναρξης.

Η συγκεκριμένη ταινία από αυτήν την περίοδο έχει αρκετές διαφορές από τις περισσότερες, κυρίως Αμερικάνικες παραγωγές. Πρώτα απ’ όλα είναι Ευρωπαϊκή συμπαραγωγή Ιταλίας και Γαλλίας, κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο για το είδος της επιστημονικής φαντασίας γενικότερα εκείνης της εποχής. Δεύτερον, διευθυντής φωτογραφίας ήταν ο μεγάλος Mario Bava, κι αυτό είναι ένα γεγονός από μόνο του και, τρίτο, δεν υπάρχουν λαστιχένια τέρατα, εισαγωγή- αφήγηση της ιστορίας και διαστημόπλοια- μινιατούρες. Ένα διαστημόπλοιο όλο κι όλο, το οποίο μάλιστα είναι πύραυλος φορτωμένος με πυρηνικές κεφαλές και στέλνεται στο διάστημα από μια ομάδα φιλόδοξων και παράτολμων επιστημόνων με στόχο να κάνει τον κύκλο της σελήνης και να επιστρέψει στη Γη.

Κυβερνήτης ο Αμερικανός John McLaren, που αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον πύραυλο με το σωστικό σκάφος, στέλνοντας το θανατηφόρο φορτίο στο διάστημα. Οι συνέπειες της πυρηνικής έκρηξης δεν αργούν να φανούν, με ένα σμήνος αστεροειδών να έχει σχηματίσει μια γιγάντια πύρινη μάζα με κατεύθυνση προς τη Γη. Το τέλος του κόσμου πλησιάζει, αν η ομάδα των επιστημόνων μαζί με τον επιζώντα McLaren δεν κάνουν κάτι συνταρακτικό για να την αποτρέψουν.

Το θέμα και μόνο της ταινίας κάνει την έλλειψη προϋπολογισμού και εντυπωσιακών ειδικών εφέ αρκετά πιο υποφερτές, απ’ ότι αν ήταν πχ σχετικό με διαστημικά ταξίδια. Τα εφέ της εκτόξευσης του πυραύλου είναι πολύ καλά, πάντα κρίνοντας με τα στάνταρντς της εποχής, ενώ αυτά των διαφόρων καταστροφών που προκαλούνται από τη ρίψη μετεωριτών κυρίως προέρχονται από πλάνα αρχείου τα οποία προσωπικά βρήκα να δένουν μια χαρά με το υπόλοιπο και άρα είναι όσο ρεαλιστικά όσο μπορεί να επιτρέψει η σκονισμένη και ταλαιπωρημένη σήμερα κόπια της ταινίας.

Από εκεί και πέρα δεν λείπει η ακατάσχετη επιστημονική φλυαρία των διαφόρων πρωταγωνιστών, όσο και οι πανταχού παρούσες στις ταινίες του είδους σκηνές των ατελείωτων παρατηρήσεων στα ραντάρ και στις οθόνες. Όμως, με δεδομένους τους περιορισμούς του, το THE DAY THE SKY EXPLODED καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να μεταδώσει το συναίσθημα πανικού και απελπισίας που συναντήσαμε σε πιο πρόσφατες ταινίες κοσμικής καταστροφής, όπως το METEOR του 1979, και τα ακόμα πιο πρόσφατα και πανάκριβα DEEP IMPACT και ARMAGEDDON. Μάλιστα, στην περίπτωση του METEOR, το THE DAY THE SKY EXPLODED μοιάζει να λειτουργεί καλύτερα και μάλιστα χωρίς τα μεγάλα ονόματα που βρίσκονταν στο cast της συγκεκριμένης ταινίας (Sean Connery, Martin Landau, Carl Malden κλπ).

Κάποιες- κατά κανόνα αδιάφορες- υποπλοκές υπάρχουν, με κυριότερη την ιστορία αγάπης μεταξύ του Αμερικανού πιλότου και της μνηστής του, που με φόντο την επερχόμενη καταστροφή του πλανήτη δίνει έναν ακόμα πιο τραγικό τόνο στην ταινία, αλλά γενικά το όλο θέαμα κινείται σε ασυνήθιστα υψηλά για την εποχή επίπεδα και, τολμώ να πω, σχηματίζει ένα πολύ καλό σύνολο που λειτουργεί άψογα παρ’ όλες τις ατέλειές του.

Ατέλειες υπάρχουν πολλές, με τις περισσότερες να έχουν να κάνουν με τη διατήρηση ρυθμού και τις αρκετές στιγμές ανούσιων συζητήσεων που μοιάζουν να βρίσκονται εκεί περισσότερο για να επιμηκύνουν τη διάρκεια της ταινίας. Όμως πρόκειται για μια «τίμια» ταινία, που ξέρει τους περιορισμούς της και δεν προσπαθεί να τους καλύψει με ψευδοεπιστημονική λογοδιάρροια και ανούσια πλάνα συσκέψεων αρχηγών κρατών. Όχι ότι τέτοια δεν υπάρχουν καθόλου, απλά είναι τόσο καλά δεμένα με το υπόλοιπο, που ο πιστός fan της κλασσικής επιστημονικής φαντασίας των 50’s ούτε που θα τα παρατηρήσει.

Δεν υπάρχει επίσημη έκδοση στη χώρα μας. Η ταινία έχει δοθεί κατά καιρούς με εφημερίδες και περιοδικά σε εκδόσεις με ποιότητα εικόνας VHS.

R0 Αμερική (Alpha Video)

Η μοναδική αυτή μονή έκδοση είναι χωρίς περικοπές και με ποιότητα εικόνας VHS. Περιέχεται και σε αρκετές άλλες budget εκδόσεις πολλών ταινιών επίσης με εικόνα ποιότητας VHS.