Τρεις ιστορίες τρόμου από τρεις πασίγνωστους Ασιάτες σκηνοθέτες.
Σχόλια:
Μετά το THREE (2002) η παραγωγός εταιρία αποφάσισε ότι θα ήταν πολύ καλή κίνηση να φτιάξουν άλλη μια τέτοια ανθολογία, με πιο τρανταχτά ονόματα αυτή τη φορά και με λίγο πιο μακάβρια θεματολογία. Αποτέλεσμα ήταν το THREE…EXTREMES, μια ανθολογία τριών 40λεπτων ιστοριών από τους Takashi Miike (Ιαπωνία), Fruit Chan (Χονγκ Κονγκ) και Chan-wook Park (Κορέα). Και εδώ μιλάμε για μια συλλογή που κανείς φίλος του φανταστικού, του παράξενου και του ακραίου δεν πρέπει να χάσει.
Η πρώτη ιστορία με τίτλο "Box" είναι από τον παραγωγικότατο Ιάπωνα σκηνοθέτη Takashi Miike, και είναι μια σουρεαλιστική ιστορία μιας νεαρής κοπέλας που μάχεται με τους προσωπικούς της δαίμονες και τους εφιάλτες της, οι οποίοι αρχίζουν με τρομακτικό τρόπο να γίνονται πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς ότι ο Miike είναι υπεύθυνος γι αυτό το κομμάτι, μιας και πολλά από τα σήματα κατατεθέν του είναι παρόντα, όπως το συνεχές πέρασμα από φαντασία στην πραγματικότητας σε σημείο που μπερδεύει το θεατή σχετικά με τα δρώμενα. Το "Box" είναι σίγουρα η πιο δύσκολη από τις 3 ιστορίες, αλλά ίσως είναι και η πιο άρτια καλλιτεχνικά με εκπληκτική ατμόσφαιρα, μουσική και φωτογραφία που της δίνουν μια παραισθησιακή ποιότητα. Πάντως σίγουρα θέλει παραπάνω από μία προβολές για να δώσει τον επιθυμητό αντίκτυπο. Εγώ πάντως θα περιμένω την μεμονωμένη έκδοση της, αν ποτέ υπάρξει κάτι τέτοιο.
Η δεύτερη με τίτλο "Dumplings" είναι από τον Fruit Chan, και αφηγείται την ιστορία μιας ηθοποιού που νιώθει τα χρόνια να περνούν, και μέσω της μοναδικής συνταγής της Θείας Mai προσπαθεί να κερδίσει πίσω τα χαμένα χρόνια, μαζί με την αγάπη του άντρα της που προς το παρόν τη διοχετεύει σε νεαρές ερωμένες. Φοβερή ατμόσφαιρα, εκπληκτικές ερμηνείες, υποβλητική μουσική και σοκαριστικά δρώμενα είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της υπέρ- πρωτότυπης ιστορίας, που είναι απόλυτα αναγκαία για τη συλλογή κάθε οπαδού του ακραίου σινεμά.
Για περισσότερες συγκινήσεις προτείνω την μεμονωμένη έκδοση του Dumplings που ήδη έχει κυκλοφορήσει, μιας και δίνει πολύ περισσότερη πλοκή απ’ αυτήν την συντομευμένη έκδοση. Πάντως παρόλη τη συντόμευση στα 40 περίπου λεπτά, η δύναμη του "Dumplings" είναι αναμφισβήτητη, όσο και η βιρτουόζικη σκηνοθεσία του Fruit Chan, και σίγουρα το κατακλυσμικό τέλος θα σας αφήσει με ανοιχτό το στόμα.
Η τρίτη και κατ’ εμέ καλύτερη ιστορία έρχεται από τον αγαπημένο των media Κορεάτη σκηνοθέτη του OLDBOY Chan-wook Park, με τίτλο "Cut" και είναι πραγματική αποθέωση. Το "Cut" είναι σχετικά με έναν επιτυχημένο σκηνοθέτη, ο οποίος προπηλακίζεται και παγιδεύεται στο σπίτι του από έναν πρώην extra ορισμένων ταινιών του, ο οποίος έχει μακάβρια σχέδια τόσο γι αυτόν όσο και για τη γυναίκα του. Με διαφορά η πιο αιματηρή από τις 3 ιστορίες, το "Cut" είναι επίσης η πιο παλαβή και αστεία από τις 3, με φοβερές σεναριακές και σκηνοθετικές εμπνεύσεις και ταιριαστά καλές ερμηνείες από τους 4 πρωταγωνιστές. Το "Cut" δικαιολογεί πλήρως την ολοένα και αυξανόμενη φήμη του Chan-wook Park και δείχνει ότι είναι ένας σκηνοθέτης με λαμπρό παρόν όσο και μέλλον (λες και το OLDBOY και τα υπόλοιπα της τριλογίας εκδίκησης δεν πιστοποιούν κάτι τέτοιο, αλλά τέλος πάντων). Πραγματικά περιμένω πώς και πώς για την μεμονωμένη έκδοση του "Cut".
Όπως ίσως θα καταλάβατε από τα παραπάνω, η μεγάλη εμπορική επιτυχία του THREE…EXTREMES έδωσε το έναυσμα για να κυκλοφορήσουν κάθε μία από τις 3 ιστορίες σε δική της ξεχωριστή ταινία, με το "Dumplings" να έχει κυκλοφορήσει ήδη με τίτλο THREE…EXTREMES: DUMPLINGS στα 90 λεπτά. Όπως και να ‘χει όμως, το THREE…EXTREMES από μόνο του είναι μια εκπληκτική ανθολογία, με τρεις από τις πιο πρωτότυπες ιστορίες τρόμου που έχουμε δει ποτέ από την Ασία και είναι αναγκαία αγορά γι αυτούς που έχουν έστω και περιστασιακό ενδιαφέρον για το ακραίο Ασιατικό σινεμά. Ούτως ή άλλως, είτε ξεκινήσετε απ’ αυτό είτε ξεκινήσετε από το THREE…EXTREMES: DUMPLINGS είναι βέβαιο ότι θα αναζητήσετε και τα παρελκόμενα κάποια στιγμή.
Γενικά, το THREE…EXTREMES δίνει μια ακριβή εικόνα της κατεύθυνσης του Ασιατικού σινεμά για τα επόμενα χρόνια, παντρεύοντας την art house αισθητική και κινηματογράφηση με μακάβρια, ταμπού και σοκαριστικά θέματα. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού, και πολύ θα ήθελα και οι δυτικοί δημιουργοί να ευαισθητοποιηθούν επιτέλους, και να πάρουν παραδείγματα θράσους και δημιουργικότητας από τους 3 αυτούς Ασιάτες σκηνοθέτες, που θα ταράξουν ακόμα περισσότερο τα νερά τα επόμενα χρόνια.