5 ιστορίες τρόμου από το Κελάρι της Φρίκης!

Ο φτωχός συγγενής των Hammer studios της Μεγάλης Βρετανίας ήταν πάντα η Amicus που όμως κατάφερε να παράγει πολλές κλασσικές ταινίες στο χώρο του ατμοσφαιρικού τρόμου. Η εταιρία ειδικεύτηκε για μεγάλο διάστημα στις σπονδυλωτές ταινίες με πρώτη το DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS. Το THE VAULT OF HORROR είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες αν και παραμένει στη σκιά άλλων που ίσως είναι κατώτερες της.

Αυτή τη φορά έχουμε 5 τσακ- μπαμ ιστορίες τρόμου και απουσιάζουν τα μεγάλα ονόματα της σκηνής όπως ο Peter Cushing που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε στις σπονδυλωτές ταινίες της Amicus, αλλά όχι τα μεγάλα ονόματα γενικότερα, μιας και οι Curt Jurgens, Denholm Elliott και Terry Thomas σίγουρα είναι τέτοια. Οι ιστορίες παρά τη μικρή γενικά διάρκεια τους είναι απόλυτα ατμοσφαιρικές, εμπνευσμένες και προσωπικά τις συγκαταλέγω μέσα στις κορυφαίες από τις πολλές που μας έχουν διηγηθεί τα στούντιο της Amicus.

5 άνδρες συναντιούνται μέσα σε ένα ασανσέρ που τους κατεβάζει στο υπόγειο όπου βρίσκεται ένα τραπέζι με πέντε καρέκλες στις οποίες και κάθονται. Ο καθένας τους έχει από μια ιστορία να διηγηθεί την οποία εκλαμβάνει ως εφιάλτη αλλά με αρκετά ρεαλιστική υφή.

Στην πρώτη ιστορία ένας άνδρας (Daniel Massey) αναζητάει την εξαφανισμένη αδελφή του (Anna Massey) για να της στερήσει την περιουσία που κληρονόμησε αλλά μπαίνει σε έναν μεταμεσονύκτιο κόσμο βρικολάκων που διψάνε για το αίμα του. Στην δεύτερη ένας ψυχωτικός με την καθαριότητα και την τάξη στους χώρους του σπιτιού άνδρας (Terry Thomas) θα βρει την… θέση του στο σπιτικό από την απηυδισμένη γυναίκα του με τον πιο αιματηρό τρόπο.

Η τρίτη ιστορία αφηγείται το πώς ένα ζευγάρι ταχυδακτυλουργών (Curt Jurgens, Dawn Addams) ανακαλύπτουν το κόλπο της ζωής τους στις Ινδίες που όμως θα γίνει και το τελευταίο τους. Στην τέταρτη ιστορία έχουμε τον Michael Craig να σκηνοθετεί το θάνατο του με στόχο να τσεπώσει τα χρήματα της ασφάλειας αλλά χωρίς να υπολογίζει στην απληστία του φίλου του (Edward Judd) και τέλος η πέμπτη και τελευταία ιστορία αφηγείται το πώς ένας καλλιτέχνης (Tom Baker) εκδικείται αυτούς που τον αδίκησαν με τη χρήση βουντού.

Όπως στη συντριπτική πλειοψηφία των σπονδυλωτών ταινιών, έτσι και στο THE VAULT OF HORROR κάποιες ιστορίες είναι πιο δυνατές από άλλες αλλά γενικά το επίπεδο παραμένει σταθερό και στις 5 οι οποίες παρακολουθούνται με ενδιαφέρον, είναι ατμοσφαιρικές και γενικά αρκετά εμπνευσμένες. Προσωπικές μου προτιμήσεις η πρώτη, τρίτη και πέμπτη αλλά και οι υπόλοιπες σίγουρα έχουν αρκετό «ψαχνό». Για παράδειγμα η ερμηνεία του Terry Thomas στην δεύτερη ιστορία είναι απολαυστική ενώ και η πιο αδύναμη φαινομενικά ιστορία (η 4η κατά την προσωπική μου άποψη) έχει αρκετή δόση ειρωνείας και μαύρου χιούμορ και σε καμία περίπτωση δεν είναι αδιάφορη.

Σ’ όλα αυτά προσθέτω και γενναιόδωρες για Βρετανική παραγωγή δόσεις βίας και gore που υπάρχουν στην full uncut έκδοση της ταινίας, εφιαλτική και άκρως ατμοσφαιρική μουσική από τον Douglas Gamley και συμπληρώνεται η εικόνα μιας από τις κορυφαίες σπονδυλωτές ταινίες τρόμου της Μ. Βρετανίας γενικότερα και όχι μόνο των στούντιο της Amicus.

Πάντως είναι απορίας άξιο γιατί το THE VAULT OF HORROR έχει μείνει σήμερα στη σκιά άλλων κατώτερων αντίστοιχων παραγωγών της εταιρίας. Ίσως να συνέβαλλαν σε αυτό οι διάφορες «νερωμένες» εκδόσεις που κυκλοφόρησαν για την τηλεόραση, αλλά οι fans του παλιού καλού Βρετανικού τρόμου δεν πρέπει να κάνουν λάθος. Πρόκειται χωρίς αμφιβολία για μια από τις πιο ατμοσφαιρικές και ενδιαφέρουσες σπονδυλωτές στην πλούσια παράδοση της Μ. Βρετανίας σε αυτό το στυλ ταινιών με όλα τα στοιχεία που θα μπορούσε να ζητήσει κανείς να υπάρχουν σε αφθονία.

Δεν υπάρχει έκδοση στη χώρα μας.

R1 Αμερική (MGM) – Midnite Movies
R2 Μ. Βρετανία (Vipco)

Η R1 έχει μικροπερικοπές αλλά είναι ταυτόχρονα η κορυφαία έκδοση που περιλαμβάνει αναμορφική μεταφορά και είναι σε double bill μαζί με το TALES FROM THE CRYPT.