Ένα αιμοβόρο εξωγήινο πλάσμα από άλλη διάσταση πολιορκεί τους επιστήμονες ενός πειραματικού εργαστηρίου
Σχόλια:
7 χρόνια μετά την κυκλοφορία και καθιέρωση του XTRO στις συνειδήσεις των φίλων της σκηνής του τρόμου έρχεται το πρώτο sequel με αρκετές διαφοροποιήσεις πολλές από τις οποίες ουσιαστικές. Κατ’ αρχάς αυτή τη φορά πρόκειται για Καναδική αντί για Αγγλική παραγωγή, ενώ έχουμε και μεγάλη θεματική απόκλιση από το φιλοσοφικό σουρεαλιστικό τρόμο του XTRO.
Κάποιες ιδέες, όπως της μεταπήδησης σε ένα παράλληλο σύμπαν, χρησιμοποιούνται κι εδώ μιας και χωρίς αυτές η ταινία δεν θα είχε καμία λογική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει το βάθος που συναντούσαμε στην πρώτη ταινία της σειράς. Η δράση μεταφέρεται σε ένα εργαστήριο όπου εκτελούνται πειράματα τα οποία έχουν σαν αποτέλεσμα να προσκληθεί ένα εξωγήινο τέρας από την άλλη διάσταση το οποίο πολιορκεί το επιστημονικό και στρατιωτικό προσωπικό. Εκεί βρίσκονται οι πρωταγωνιστές, ένας από τους οποίους είναι ο ξεχασμένος Jan-Michael Vincent στο ρόλο του ειδικού επί του θέματος εν αποστρατεία.
Όπως μπορεί εύκολα να μαντέψει κανείς, τα πράγματα κινούνται αυτή τη φορά σχεδόν εξ ολοκλήρου σε γνώριμα μονοπάτια κλώνου των ALIEN και ALIENS, ενώ το στοιχείο της έκπληξης και της φρεσκάδας που έκανε την πρώτη ταινία αυτό που είναι σήμερα απουσιάζει εντελώς. Μοιραία το τελικό αποτέλεσμα είναι μεν συμπαθητικό, αλλά τελικά αντιλαμβάνεται κανείς ότι πιθανότατα δεν θα είχε κάτσει να το δει εξ αρχής αν δεν είχε το όνομα Xtro στον τίτλο του.
Πάντως από πλευράς gore η ταινία στέκεται στο ύψος της με κάνα- δυο αρκετά καλές σκηνές, όπως την γέννηση του τέρατος (κάπου το έχετε ξανακούσει, το ξέρω!) και κάποιες καλές σφαγές. Οι ερμηνείες είναι γενικά στα επίπεδα του σεναρίου, με την κακομοίρα την Tara Buckman να τα δίνει όλα μέχρι σημείου υπερβολής στον άχαρο ρόλο που της δόθηκε και να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, ενώ η ερμηνεία του υποτίθεται πρωταγωνιστή Jan-Michael Vincent είναι τουλάχιστον ακαδημαϊκή σε έναν γενικά συμπληρωματικό ρόλο.
Το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται στο τελευταίο κομμάτι της ταινίας κι ενώ έχουν τελειώσει οι πολλοί αρκετά κουραστικοί διάλογοι, αργός ρυθμός διήγησης και τα ψευτογυρίσματα της πλοκής προς την κατεύθυνση της λύσης του μυστηρίου. Το πρόβλημα είναι ότι σε αντίθεση με το XTRO τα πράγματα είναι ξεκάθαρα εδώ και δεν υπάρχει κανένα απολύτως μυστήριο. Πεινασμένο τέρας πολιορκεί, οι υπόλοιποι τρέχουν στους διαδρόμους της σφραγισμένης υπόγειας βάσης και ενίοτε πέφτουν στα σαγόνια του, μέχρι το απόλυτα προβλέψιμο και κλισαρισμένο φινάλε. Στα θετικά οι σκηνές splatter που προαναφέραμε και το ίδιο το τέρας, το οποίο δείχνει φρέσκο και ίσως αποτελεσματικό, παρ’ όλο που οι συντελεστές προτίμησαν να το κάνουν να μοιάζει περισσότερο με το αντίστοιχο του ALIEN παρά με τον προκάτοχο του.
Γενικά 90 σίγουρα λεπτά για τους fans εξωγήινων τεράτων και αντιγραφών του ALIEN στην παράδοση των ταινιών του Roger Corman, αλλά η συγγένεια με το προηγούμενο XTRO είναι σχεδόν ανύπαρκτη, τουλάχιστον στα σημεία που θα θέλαμε να δούμε, πράγμα που είναι κρίμα γιατί οι παραγωγοί θα μπορούσαν να είχαν κάνει καλύτερη χρήση της κληρονομιάς που έπεσε στα χέρια τους αντί απλά να την υποβιβάσουν σε ακόμα μια ρουτινιάρικη ταινία με εξωγήινο τέρας.
7 χρόνια μετά την κυκλοφορία και καθιέρωση του 
Κάποιες ιδέες, όπως της μεταπήδησης σε ένα παράλληλο σύμπαν, χρησιμοποιούνται κι εδώ μιας και χωρίς αυτές η ταινία δεν θα είχε καμία λογική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει το βάθος που συναντούσαμε στην πρώτη ταινία της σειράς. Η δράση μεταφέρεται σε ένα εργαστήριο όπου εκτελούνται πειράματα τα οποία έχουν σαν αποτέλεσμα να προσκληθεί ένα εξωγήινο τέρας από την άλλη διάσταση το οποίο πολιορκεί το επιστημονικό και στρατιωτικό προσωπικό. Εκεί βρίσκονται οι πρωταγωνιστές, ένας από τους οποίους είναι ο ξεχασμένος 
Όπως μπορεί εύκολα να μαντέψει κανείς, τα πράγματα κινούνται αυτή τη φορά σχεδόν εξ ολοκλήρου σε γνώριμα μονοπάτια κλώνου των 
Πάντως από πλευράς gore η ταινία στέκεται στο ύψος της με κάνα- δυο αρκετά καλές σκηνές, όπως την γέννηση του τέρατος (κάπου το έχετε ξανακούσει, το ξέρω!) και κάποιες καλές σφαγές. Οι ερμηνείες είναι γενικά στα επίπεδα του σεναρίου, με την κακομοίρα την 
Το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται στο τελευταίο κομμάτι της ταινίας κι ενώ έχουν τελειώσει οι πολλοί αρκετά κουραστικοί διάλογοι, αργός ρυθμός διήγησης και τα ψευτογυρίσματα της πλοκής προς την κατεύθυνση της λύσης του μυστηρίου. Το πρόβλημα είναι ότι σε αντίθεση με το 
Γενικά 90 σίγουρα λεπτά για τους fans εξωγήινων τεράτων και αντιγραφών του 
