Ένα πλάσμα σπέρνει τον τρόμο σε μια μικρή επαρχιακή πόλη και ένας ντόπιος αστυνομικός υποπτεύεται ότι σχετίζεται με τα ραδιενεργά απόβλητα του τοπικού εργοστασίου.
Σχόλια:
«Στην μικρή πόλη Pottsville του Idaho, παράξενα και ανεξήγητα συμβάντα αρχίζουν να συμβαίνουν. Άνθρωποι εξαφανίζονται. Ο υπέρτατος τρόμος έχει πάρει μορφή και το Pottsville του Idaho πότέ ξανά δεν θα είναι το ίδιο». Τάδε έφη ο ανώνυμος αφηγητής άλλης μια από τις πολλές monster movies που βρήκαν το φως της επίσημης κυκλοφορίας την αθάνατη δεκαετία του ’80.
Ο «υπέρτατος τρόμος» αυτή τη φορά είναι μια τερατογένεση αποτέλεσμα των ραδιενεργών κατάλοιπων που μια φαρμακευτική εταιρία αδειάζει στην πόλη, ένα πλάσμα που αρχίζει με το καλημέρα να επιδίδεται στο δολοφονικό του έργο επιλέγοντας τυχαία θύματα από τους κατοίκους της πόλης. Αυτό κινεί το ενδιαφέρον ενός ντόπιου μπάτσου που αρχίζει να ερευνάει την υπόθεση.
Σύντομα και κατά τη διάρκεια της έρευνας στην οποία βρίσκει διάφορα παχύρρευστα υγρά αγνώστου προέλευσης να βρίσκονται στις σκηνές του εκάστοτε εγκλήματος, θα έρθει αντιμέτωπος με τον «υπέρτατο τρόμο» και μετά από μια απεγνωσμένη προσπάθεια να του ξεφύγει αρχίζει να υποψιάζεται ότι πιθανότατα τα καλά παιδιά της εταιρίας βρίσκονται πίσω από το μυστηριώδη φονιά. Ένα από αυτά είναι ο επιστήμονας και εκπρόσωπος τύπου της εταιρίας Martin Landau, που δεν χάνει ευκαιρία για να υπερασπίσει την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της εταιρίας και να διατυμπανίσει το πόσο ακίνδυνα είναι τα ραδιενεργά κατάλοιπα που ελευθερώνονται ασύστολα στο νερό της πόλης.
Όμως μια μέρα κατά την οποία αποφάσισε να κατασκηνώσει μόνος στο χώρο της εταιρίας για να αποδείξει ότι είναι απόλυτα ασφαλής και δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος για το κοινό, θα διαπιστώσει με τρόμο ότι έχει λάθος και ότι το αιμοβόρο τέρας είναι αποτέλεσμα μετάλλαξης που προκλήθηκε από τα ραδιενεργά κατάλοιπα. Έτσι θα σμίξει με τον μπάτσο της ιστορίας με στόχο να εντοπίσουν το μυστηριώδες τέρας και να επαναφέρουν την ειρήνη και την ηρεμία στο Pottsville του Idaho.
Δεν υπάρχει λόγος να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου και να μην παραδεχτώ ότι έχω μια πώρωση με τέτοιου είδους monster movies σαν το THE BEING. Δύσκολα τέτοιου είδους ταινία δεν θα με ικανοποιήσει, κάτι που ίσως ξέρουν όσες και όσοι μπαίνουν στον κόπο να διαβάζουν τα σχόλια μου σε ταινίες. Πρόκειται για μια παλαιομοδίτική ταινία του είδους που δεν έχει τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από τη συντριπτική πλειοψηφία ταινιών της συνομοταξίας της, κάτι που από άλλους μπορεί να ερμηνευτεί ως μειονέκτημα και από άλλους σαν το μεγαλύτερο της πλεονέκτημα.
Η Jackie Kong, γνωστή περισσότερο για το BLOOD DINNER, γύρισε το THE BEING το 1980 αλλά κυκλοφόρησε 3 χρόνια αργότερα στις Αμερικάνικες αίθουσες και δεν ξεφεύγει ιδιαίτερα από τους κανόνες και τις σφιχτές προδιαγραφές των ταινιών με τέρατα στην πρώτη από τις 5 συνολικά προσπάθειες. Οι εκπλήξεις έρχονται με το σταγονόμετρο και ο ρυθμός έχει τα πάνω- κάτω του, αλλά σε γενικές γραμμές το THE BEING έχει τον ικανό και αναγκαίο χαβαλέ για να μην περάσει εντελώς στο ντούκου.
Τα μέγιστα σε αυτό συμβάλει προβλέψιμα η παρουσία του βραβευμένου με Oscar Martin Landau που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα από τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές που κινούνται στα αναμενόμενα b-movie πλαίσια ερμηνειών. Στα θετικά είναι επίσης και οι δυο- τρεις σκηνές gore που κάνουν πιο «ζουμερή» την προβολή, ενώ το τέρας ομολογουμένως δεν είναι καθόλου άσχημο εμφανισιακά αν και δεν ξεφεύγει από το μοτίβο του ουρλιαχτού και της απειλητικής κίνησης άκρων χωρίς παραπάνω ουσία.
Στα θετικά επίσης είναι και κάποιες εμπνευσμένες σεκάνς, όπως η ανακάλυψη της υπόγειας κρυψώνας του πλάσματος από ένα γλυκύτατο μικρό κοριτσάκι 1-2 ετών κατά τη διάρκεια ενός παιδικού πάρτι και η επίθεση του στο ντράιβ-ιν της γειτονιάς που εκείνη την ώρα προβάλει μια cheesy monster movie! Φυσικά δεν θα μπορούσε να έλειπε και ο φόρος τιμής στο ALIEN με μια σκηνή που οι Martin Landau και Bill Osco αναζητούν ένα χαμένο γατάκι μέσα στους σκοτεινούς διαδρόμους της ερευνητικής εγκατάστασης με το τέρας να παραμονεύει.
Προβλήματα φυσιολογικά υπάρχουν με κυριότερο την μη διατήρηση ρυθμού από τον Jackie Kong που σε πολλά σημεία πλατειάζει επικίνδυνα, αλλά σε γενικές γραμμές μιλάμε για ποιοτική b-διασκέδαση για τους fans των ακαθόριστου σχήματος τεράτων με πολύ κοφτερά δόντια. Σαν το κερασάκι στην τούρτα υπάρχουν και οι χαλαροί οικολογικοί προβληματισμοί που συμπληρώνουν την εικόνα μιας εγγυημένης ταινίας, ευχάριστης και ανάλαφρης πάντα για τους φίλους του είδους.
Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές, με αναμορφική μεταφορά πανομοιότυπες με τη μόνη διαφορά να είναι το ντουμπλαρισμένο Γερμανικό κανάλι ήχου στην R0.