Σχόλια: Ο Paul Naschy επιστρέφει μετά το WEREWOLF SHADOW στον ρόλο του τριχωτού alter ego του, του Waldemar Daninsky, μετονομαζόμενου σε Walter για τις ανάγκες του ντουμπλαρίσματος της συγκεκριμένης ταινίας. Αυτή τη φορά ο Naschy απομακρύνεται από το γνώριμο μοτίβο των ταινιών του Daninksy που κατά κανόνα ασχολούνται με μαγεία και αποκρυφισμό και το γυρίζει σε μονοπάτια διαστρεβλωμένης επιστήμης προσαρμοσμένα ώστε να διηγηθούν την γνωστή ιστορία που βλέπουμε στις περισσότερες περιπέτειες του Daninsky.
Όλα ξεκινούν από το δάγκωμα του καθηγητή πανεπιστημίου Walter Daninsky από ένα Γιέτι, ένα από τα τέρατα που θα ξανασυναντήσει ο Waldemar Daninsky στο THE WEREWOLF AND THE YETI, το οποίο του μεταδίδει την κατάρα του λυκάνθρωπου. Όλα είναι υπό έλεγχο όσο βρίσκεται σημαδεμένος από το σημάδι του πενταγράμμου, μέχρι που ανακαλύπτει ότι η πολυαγαπημένη του γυναίκα τον απατάει. Ο Daninsky όπως είναι φυσιολογικό δεν ανέχεται κάτι τέτοια και έτσι μεταμορφώνεται σε λυκάνθρωπο και σκοτώνει την άπιστη γυναίκα του και τον εραστή της αφού πρώτα της μεταδίδει την κατάρα που βαραίνει και τον ίδιο.
Όμως η ατυχία του δεν σταματάει εκεί καθώς σε μια από τις βόλτες του στο δάσος χτυπιέται από κεραυνό ο οποίος τον αφήνει φαινομενικά νεκρό. Το σώμα του καταλήγει στο νεκροτομείο της όμορφης Ilona, συνάδελφου του Daninsky στο Πανεπιστήμιο που ασχολείται με πειράματα ελέγχου της ανθρώπινης σκέψης η οποία γνωρίζει ότι την πανσέληνο ο Daninsky γίνεται πιο τριχωτός και επικίνδυνος και θέλει να ελέγξει τις σκέψεις του προς όφελός της με χρήση των επαναστατικών επιστημονικών μεθόδων της.
Για βοήθεια η σατανική Ilona διατηρεί υπόγειες κατακόμβες γεμάτες αλυσοδεμένα πειραματόζωα της, μυστικά επιστημονικά εργαστήρια και χώρους σεξουαλικών οργίων στους οποίους ξεδίνουν τα πειραματόζωα μετά από μια δύσκολη μέρα. Ο Daninsky πρέπει να ξεφύγει από το κάστρο και ταυτόχρονα να σώσει και την νέα του κατάκτηση, μια νεαρή φοιτήτρια του από τη σχολή, από τα μεγαλεπήβολα σχέδια της Ilona.
Από υπόθεση ο Naschy πάει καλά ως συνήθως προσπαθώντας να ταιριάξει όσα περισσότερα από τα συνήθη στοιχεία των ταινιών του ακόμα και με το στανιό. Έτσι υπάρχει ρομάντζο, συναισθηματική φόρτιση, διαστρεβλωμένη επιστήμη και μπόλικη λυκανθρωπική δράση με ολίγο από κατάρα του παρελθόντος για να δέσει το γλυκό. Όμως δυστυχώς υπάρχει και ακινησία, σεναριακές αφέλειες και πεζή σκηνοθεσία από τον Jose Maria Zabalza που δεν αφήνουν το αχαλίνωτο όραμα του Naschy να πάρει σάρκα και οστά, τουλάχιστον σε ίσο ή μεγαλύτερο βαθμό από το προγενέστερο και κλασικό WEREWOLF SHADOW.
Αν και καθαρά από πλευράς ενδιαφέροντος το THE FURY OF THE WOLFMAN μάλλον σκοράρει περισσότερο από το WEREWOLF SHADOW, στον τομέα της ατμόσφαιρας δεν τα πάει και τόσο καλά κάτι που παραξενεύει αν σκεφτεί κανείς ότι βασικά εκεί οφείλει την επιτυχία του το WEREWOLF SHADOW. Εδώ ο Naschy επικεντρώνεται στην αφήγηση της ιστορίας η οποία έχει ένα ενδιαφέρον αν και πολλές φορές είναι χωρίς λογική, ενώ δεν απουσιάζουν και οι εκπλήξεις με απρόσμενα γυρίσματα της πλοκής.
Από εκεί και πέρα έχουμε και τις πανταχού παρούσες σε ταινίες του Naschy ξύλινες ερμηνείες ενώ εντύπωση προκαλεί η φειδωλή χρήση γυμνού και gore, στοιχεία που είναι πανταχού παρόντα σε ταινίες του Paul Naschy. Ο τελευταίος ως συνήθως δίνει ακόμα μια παθιασμένη και ειλικρινή ερμηνεία όπως σε όλες του τις δουλειές ενώ ξεχωρίζει και η σατανικά όμορφη Perla Cristal στο ρόλο του αντίπαλου δέους. Οι fans του Daninsky θα χαρούν να μάθουν ότι μεταμορφώνεται εδώ κάμποσες φορές ενώ υπάρχει και μια μεταμόρφωση της γυναίκας του καθώς η ταινία πλησιάζει στο φινάλε στο οποίο και μονομαχούν.
Γενικά πρόκειται για μια από τις λιγότερο επιτυχημένες περιπέτειες του Waldemar Daninsky με αρκετά μπερδεμένο σενάριο και αφήγηση και στιγμές που αφήνουν τον θεατή να αναρωτιέται τι ακριβώς έχει συμβεί. Από την άλλη, έχει την αναγκαία γοητεία όλων των ταινιών του Paul Naschy ενώ δεν λείπουν και τα διάσπαρτα ατμοσφαιρικά πλάνα.
Το έργο του Paul Naschy μπορεί να μην έχει μείνει στην ιστορία για καλλιτεχνικούς λόγους, αλλά όλες και όλοι οι θιασώτες της δουλειάς του μπορούν να είναι βέβαιοι ότι είναι σε σταθερά επίπεδα ποιότητας με την τάση να είναι προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω. Έτσι είναι και το THE FURY OF THE WOLFMAN, μια ακόμα 100% τίμια ταινία του Paul Naschy, ενός ανθρώπου που ξέρει το είδος του τρόμου όσο λίγοι. |