Μια φοιτήτρια του αποκρυφισμού πηγαίνει σε μια ξεχασμένη μικρή πόλη στην οποία είχε εκτελεστεί μια ντόπια μάγισσα το 17ο αιώνα.
Σχόλια:
Μια ακόμα από τη συνομοταξία ταινιών τρόμου που είχαν γενικά ξεχαστεί μέχρι τις πρόσφατες εκδόσεις σε DVD που αναβίωσαν το ενδιαφέρον. Ενδιαφέρον που στην περίπτωση του HORROR HOTEL είναι πολύ μεγάλο, μιας και ο έμπειρος σκηνοθέτης John Llewellyn Moxey έπιασε ακριβώς το κλίμα και την ατμόσφαιρα που έπρεπε για να κάνει μια κατά τ’ άλλα συνηθισμένη ιστορία δαιμονολατρίας και σατανισμού να ξεχωρίζει.
Όλα ξεκινούν με το ταξίδι μιας νεαρής φοιτήτριας στην χαμένη πόλη Whitewood της Νέας Αγγλίας στην οποία το 17ο αιώνα κάηκε ζωντανή μεταξύ άλλων η Elizabeth Selwyn, αποδεδειγμένη μάγισσα και δεξί χέρι του Σατανά. 300 χρόνια μετά η συγκεκριμένη μάγισσα διευθύνει το ξενοδοχείο του τίτλου παρασύροντας την φοιτήτρια στη μέση σατανικών τελετών μαύρης μαγείας και ανθρωποθυσίας. Εκεί την είχε στείλει πρώτα ο έμπιστος καθηγητής της Chris Lee, ο οποίος ως γέννημα θρέμμα της μικρής πόλης ήξερε ότι η μικρή θα έβρισκε πολύτιμες πληροφορίες για την διατριβή της πάνω στη Μαγεία, αλλά το κίνητρο του ήταν πολύ πιο σκοτεινό από την αφορμή της μόρφωσης της φοιτήτριας του.
Η εξαφάνιση της δεν περνάει απαρατήρητη στον έξω κόσμο και έτσι ο αδελφός της με τη βοήθεια μιας γυναίκας ο τυφλός παππούς της οποίας μένει στο Whitewood επισκέπτεται ξανά το «Ξενοδοχείο του Τρόμου» αποφασισμένος να ανακαλύψει τι είχε συμβεί στην αδελφή του. Εκεί, όμως, θα ανακαλύψει με τρόμο ότι οι σατανικές πρακτικές του παρελθόντος ζουν και βασιλεύουν και ότι η νέα του φίλη μπορεί να έχει κι αυτή τη μοίρα της αδελφής του.
Όπως είπαμε δεν υπάρχουν μεγάλες εκπλήξεις από πλευράς σεναρίου και πλοκής, αλλά από άποψη ατμόσφαιρας το HORROR HOTEL σκίζει πραγματικά, με τα πλάνα μέσα στο σατανικό Whitewood να καλύπτουν πλήρως τον πενιχρό προϋπολογισμό δίνοντας μια παραισθησιακή αίσθηση παρόμοια με αντίστοιχη στις μεγάλες στιγμές του Mario Bava. Η προδιάθεση έρχεται ευθύς εξ αρχής με τα πλάνα του 17ου αιώνα να δίνουν το στίγμα για το τι θα ακολουθήσει, ενώ αργότερα τη σκυτάλη παίρνει ένας νεότατος και επιβλητικός Christopher Lee, η παρουσία του οποίου ανεβάζει οποιαδήποτε ταινία ακόμα κι αν ο ρόλος του είναι σχετικά μικρός.
Έτσι και στο HORROR HOTEL, ο μεγάλος Άγγλος ηθοποιός εμφανίζεται σποραδικά, αλλά τόσο η φύση του χαρακτήρα που υποδύεται όσο και το απαράμιλλο στυλ του φτάνουν και περισσεύουν για να «φτιάξουν» κάθε δύσπιστο θεατή. Όμως για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν είναι μόνο ο Chris που κάνει το HORROR HOTEL άξιο αναφοράς. Η ταινία είναι μια ολοκληρωμένη δουλειά γοτθικού τρόμου από τα πρωτοεμφανιζόμενα στούντιο της Vulcan Productions, που στο κοντινό μέλλον θα μετονομάζονταν σε Amicus Productions και θα γίνονταν το αντίπαλο δέος για την κραταιά Hammer Films.
Πρέπει κάποιος να ψάξει πολύ προσεκτικά για να βρει στοιχεία στην ταινία που δεν λειτουργούν σωστά. Προσωπικά το βρήκα αψεγάδιαστο, με το τελικό αποτέλεσμα να κοντράρει στα ίσια άλλες γνωστότερες και μεταγενέστερες παραγωγές της Hammer και της Amicus. Κι όλα αυτά με έναν προϋπολογισμό που ξεκάθαρα ήταν ιδιαίτερα περιορισμένος, αλλά που δεν εμπόδισε τους συντελεστές να τα δώσουν όλα και να κάνουν την ταινία χάρμα οφθαλμών για όλες τις φίλες και φίλους του παλιού καλού ατμοσφαιρικού τρόμου.
Σημειωτέον ότι η ταινία ήταν η πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του John Llewellyn Moxey, ο οποίος όμως ποτέ δεν έκανε το «μπαμ» με την καριέρα του να συγκεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό σε τηλεοπτικές ταινίες και σειρές. Κρίμα, γιατί το ταλέντο του να φτιάχνει ατμόσφαιρα φαίνεται ξεκάθαρα στο HORROR HOTEL.
Όλες οι Αμερικάνικες εκδόσεις περιέχουν την Αμερικάνικη εκδοχή της ταινίας που είναι μικρότερη κατά περίπου 2 λεπτά από την Αγγλική. Οι R1 (VCI) και R2 περιέχουν την Αγγλική εκδοχή με την πλήρη έκδοση της ταινίας ενώ είναι και οι καλύτερες. Πιθανότατα υπάρχουν κι άλλες budget εκδόσεις της ταινίας με ποιότητα εικόνας VHS, και που μάλλον περιέχουν την Αμερικάνικη έκδοση.
Μια ακόμα από τη συνομοταξία ταινιών τρόμου που είχαν γενικά ξεχαστεί μέχρι τις πρόσφατες εκδόσεις σε DVD που αναβίωσαν το ενδιαφέρον. Ενδιαφέρον που στην περίπτωση του 
Όλα ξεκινούν με το ταξίδι μιας νεαρής φοιτήτριας στην χαμένη πόλη Whitewood της Νέας Αγγλίας στην οποία το 17ο αιώνα κάηκε ζωντανή μεταξύ άλλων η Elizabeth Selwyn, αποδεδειγμένη μάγισσα και δεξί χέρι του Σατανά. 300 χρόνια μετά η συγκεκριμένη μάγισσα διευθύνει το ξενοδοχείο του τίτλου παρασύροντας την φοιτήτρια στη μέση σατανικών τελετών μαύρης μαγείας και ανθρωποθυσίας. Εκεί την είχε στείλει πρώτα ο έμπιστος καθηγητής της 
Η εξαφάνιση της δεν περνάει απαρατήρητη στον έξω κόσμο και έτσι ο αδελφός της με τη βοήθεια μιας γυναίκας ο τυφλός παππούς της οποίας μένει στο Whitewood επισκέπτεται ξανά το «Ξενοδοχείο του Τρόμου» αποφασισμένος να ανακαλύψει τι είχε συμβεί στην αδελφή του. Εκεί, όμως, θα ανακαλύψει με τρόμο ότι οι σατανικές πρακτικές του παρελθόντος ζουν και βασιλεύουν και ότι η νέα του φίλη μπορεί να έχει κι αυτή τη μοίρα της αδελφής του. 
Όπως είπαμε δεν υπάρχουν μεγάλες εκπλήξεις από πλευράς σεναρίου και πλοκής, αλλά από άποψη ατμόσφαιρας το 
Έτσι και στο 
Πρέπει κάποιος να ψάξει πολύ προσεκτικά για να βρει στοιχεία στην ταινία που δεν λειτουργούν σωστά. Προσωπικά το βρήκα αψεγάδιαστο, με το τελικό αποτέλεσμα να κοντράρει στα ίσια άλλες γνωστότερες και μεταγενέστερες παραγωγές της Hammer και της Amicus. Κι όλα αυτά με έναν προϋπολογισμό που ξεκάθαρα ήταν ιδιαίτερα περιορισμένος, αλλά που δεν εμπόδισε τους συντελεστές να τα δώσουν όλα και να κάνουν την ταινία χάρμα οφθαλμών για όλες τις φίλες και φίλους του παλιού καλού ατμοσφαιρικού τρόμου.
Σημειωτέον ότι η ταινία ήταν η πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του 
