ALMOST HUMAN (1974) (Ιταλία) Πρωτότυπος τίτλος: Milano Odia: La Polizia Non Può Sparare A.K.A.: The Kidnap of Mary Lou Ελληνικός τίτλος: Γεννημένος Κάθαρμα, Σκυλιά του Υποκόσμου
Ένας αδίστακτος μικροκακοποιός προσπαθεί να πιάσει την καλή απαγάγοντας την κόρη ενός πλούσιου επιχειρηματία.
Σχόλια:
Ο Umberto Lenzi μπορεί να είναι γνωστότερος στους cult κύκλους για τις ταινίες τρόμου του και κατά κύριο λόγο τα CANNIBAL FEROX και NIGHTMARE CITY, όμως προσωπικά θεωρώ πως ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει στην πολυετή και παραγωγικότατη καριέρα του έρχεται τη δεκαετία του ’70 και ανήκει στο είδος του αστυνομικού- γκανγκστερικού θρίλερ.
Για πολλούς, το ALMOST HUMAN είναι μια από τις κορυφαίες ταινίες του αγαπημένου Ιταλού maestro και προσωπικά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.
Η ταινία ασχολείται με τον Giulio Sacchi που ερμηνεύει καταπληκτικά ο θρυλικός Thomas Milian. O Giulio είναι ένας κακοποιός που δεν θα διαστάσει μπροστά σε τίποτα για να πετύχει τους στόχους του. Χωρίς κανένα απολύτως ηθικό φραγμό δεν θα διστάσει να βιάσει, σκοτώσει, απειλήσει και γενικά εκμεταλλευτεί όποιον βρεθεί στο δρόμο του για να τσεπώσει λίγες λιρέτες παραπάνω. Με λίγα λόγια, είναι ένας χαρακτήρας «σχεδόν ανθρώπινος» όπως λέει και ο εύστοχος Αμερικάνικος τίτλος της ταινίας.
Σε μια έκρηξη έμπνευσης, ο Giulio μαζί με δύο όχι ιδιαίτερα έξυπνους συνεργάτες του (Ray Lovelock και Gino Santercole) που όμως φοβούμενοι τις εκρήξεις του Giulio παραμένουν πιστοί σ’ αυτόν ακόμα και αν τα πάντα γύρω τους «φωνάζουν» ότι δεν πρέπει, θα φτάσουν στο συμπέρασμα ότι η συνηθισμένη ρουτίνα βιασμών και μικροληστειών δεν θα τους κάνει να πιάσουν την καλή, οπότε χρειάζεται κάτι περισσότερο δραστικό. Η απαγωγή της κόρης ενός πάμπλουτου επιχειρηματία για υπέρογκα λύτρα μοιάζει η λύση στο πρόβλημα, οπότε με την απρόθυμη βοήθεια της φιλενάδας του που γενικά γνωρίζει τη δράση του αλλά όχι τις αιματηρές λεπτομέρειες καταφέρνουν και οργανώνουν την απαγωγή.
Έλα όμως που ο Giulio είναι εντελώς παρανοϊκός και αφήνει μια σειρά πτωμάτων αστυνομικών, γυναικών και οικογενειών και των μικρών παιδιών τους πίσω του κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, κάτι που κάνει τον σκληροτράχηλο επιθεωρητή Walter Grandi (Henry Silva) να βάλει τη σύλληψή του στην κορυφή της λίστας των προτεραιοτήτων του.
Ο Thomas Milian δίνει τα ρέστα του ενσαρκώνοντας έναν χαρακτήρα που δεν χωνεύεται ούτε από τα «φιλαράκια» εγκληματίες του, που μάλιστα προσπαθούν να του τη «βγουν» σε κάθε ευκαιρία. Ένας μισητός χαρακτήρας, χωρίς κανενός είδους προβλήματα συνείδησης, που δεν διστάζει να φτάσει στο φόνο του οποιουδήποτε για τους πιο ασήμαντους λόγους. Ο Lenzi βάζει και λίγο από τον εαυτό του στον χαρακτήρα, κάνοντάς τον όσο πιο σαδιστή μπορεί, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στην σκηνή της εξόρμησης των τριών κακοποιών σε ένα απομακρυσμένο σπίτι, όπου οι ευκατάστατοι κάτοικοι δένονται χειροπόδαρα στον πολυέλαιο και βασανίζονται φρικτά προτού δολοφονηθούν από τον αιμοσταγή Giulio.
Η ανάλυση χαρακτήρων του Lenzi είναι απόλυτα επαρκής, παρότι οι ήρωες είναι γενικά αρχέτυποι. Ο γεμάτος εμμονές μπάτσος, ο αιμοδιψής φονιάς Giulio, οι αφελείς συνεργάτες του που τον ακολουθούν πιστά φοβούμενοι τα χειρότερα, η τραγική φιγούρα της νέας γυναίκας φίλης του Giulio που προσπαθεί μάταια να πείσει τον εαυτό της ότι ο φίλος της θα πάρει κάποια στιγμή τον ίσιο δρόμο.
Όλα αυτά δίνονται με έναν γρήγορο ρυθμό που υπάρχει στις περισσότερες αστυνομικές ταινίες του Umberto Lenzi, χωρίς αμηχανία και «κοιλιές» στη δράση και που προσωπικά με κράτησε με αμείωτο ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος.
Οι πρωταγωνιστές είναι δοσμένοι στο ρόλο τους, με τον Thomas Milian σε ένα ρόλο που δεν τον είχε συνηθίσει το κοινό μέχρι τότε αφού συνήθως έπαιζε τον καλό, όπως και τον θρυλικό Henry Silva, που όλοι μας έχουμε συνδέσει με ρόλους μαφιόζων και γενικά δυσάρεστων τύπων. Επίσης ο Ray Lovelock, που ο φίλος του Thomas Milian σύστησε στον Umberto Lenzi για το ρόλο, είναι πραγματικά καλός ενσαρκώνοντας τον εξαιρετικά αφελή συνεργάτη που τελικά θα μετανιώσει για τις πράξεις του και η Anita Strindberg, γνωστή από πολλές ταινίες του ευρύτερου Ιταλικού exploitation της εποχής, στο ρόλο της ανυποψίαστης φίλης του ψυχοπαθή Milian.
Δεν υπάρχει χιούμορ ή cheesy σκηνικά στο ALMOST HUMAN. Ο Umberto Lenzi δίνει την ιστορία με τον τρόπο που της αξίζει. Βίαια και δυσάρεστα, όπως ακριβώς είναι ο Giulio ενώ το φινάλε είναι αναπόφευκτο και αδυσώπητα δίκαιο, με τον Henry Silva να γίνεται εκδικητής εκτός νόμου για να δώσει ένα τέρμα στην αιματηρή δράση του Giulio, αφού προηγουμένως η παραδοσιακή αστυνομική έρευνα είχε αποτύχει οικτρά να δώσει τη λύση.
Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα πραγματικά καλό αστυνομικό θρίλερ που δεν πρέπει να λείπει από την ταινιοθήκη κανενός φίλου του είδους ή fan του Umberto Lenzi, ιδίως τώρα με τις καταπληκτικές εκδόσεις σε DVD που έχουν κυκλοφορήσει.
DVD Notes:
Δεν υπάρχει έκδοση στη χώρα μας.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R0 Αμερική (No Shame) R2 Γερμανία (NEW) R2 Ιταλία (Alan Young Pictures) – Μαζί με το THE VIOLENT PROFESSIONALS
Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές και με αναμορφική μεταφορά. Ξεχωρίζει η R0 για τα καταπληκτικά extras που περιλαμβάνουν συνεντεύξεις των Umberto Lenzi, Ray Lovelock, Ernesto Gastaldi και Gino Santercole και του Thomas Milian. Η R2 Ιταλίας περιέχει αποκλειστικό ηχητικό σχολιασμό του Ernesto Gastaldi χωρίς υπότιτλους και δεν περιλαμβάνει υπότιτλους στο Ιταλικό κανάλι ήχου.