Ένα διαστημόπλοιο και το πλήρωμα του στέλνονται στο διάστημα για να εξερευνήσουν ένα άγνωστο σήμα που έφτασε στη Γη.

Ακόμα μια ξεχασμένη ταινία επιστημονικής φαντασίας από την γειτονική μας Ιταλία, η οποία εκείνη την εποχή είχε σχεδόν αποκτήσει τα σκήπτρα του παγκόσμιου σινεμά τρόμου με την κληρονομιά των ταινιών του Mario Bava και τις φρέσκιες εκείνη την εποχή καινοτομίες του Dario Argento. Από Ε/Φ όμως ήταν διαφορετικά τα πράγματα, με την πλειοψηφία των ταινιών σήμερα να καταλήγουν στην ατελείωτη λίστα των ξεπερασμένων και ανεπιτήδευτα αστείων ταινιών του είδους.

Το COSMOS: WAR OF THE PLANETS είναι μια από τις πιο διασκεδαστικές τέτοιες περιπτώσεις, με χιλιάδες ιδέες που ακούγονται πολύ καλές, αλλά με μέτρια ως κακή υλοποίηση των περισσότερων από αυτές.

Το πλήρωμα ενός διαστημοπλοίου υπό την αρχηγία του Κυβερνήτη Alex Hamilton (John Richardson) στέλνονται στο διάστημα να εξερευνήσουν ένα παράξενο σήμα που ελήφθη από τη βάση στη Γη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού έχουμε την με όχι μεγάλη συνοχή εισαγωγή στους βασικούς χαρακτήρες και του τι παίζει μέσα στο σκάφος, με αρκετές συζητήσεις μπροστά στις ηλεκτρονικές οθόνες, ψευδοεπιστημονική ορολογία και- φυσικά- έναν υπολογιστή που είναι η ψυχή του διαστημοπλοίου και μιλάει με έναν τυπικά εκνευριστικό τόνο φωνής.

Μετά από κάποιους διαστημικούς ηρωισμούς όπου ο κυβερνήτης σώζει ένα μέλος του πληρώματος από βέβαιο θάνατο στο αχανές και χωρίς βαρύτητα διάστημα, όλα συνοδεία αξιολάτρευτων εφέ- μινιατούρες και εφευρετικών ηχητικών εφέ, το σκάφος πιάνεται στην βαρύτητα ενός μυστηριώδους πλανήτη. Οι αναγκαίες επισκευές πρέπει να γίνουν, οπότε το σκάφος προσγειώνεται στα βραχώδη και αφιλόξενα τοπία του πλανήτη, που όμως έχει ατμόσφαιρα και βαρύτητα παρόμοια με της Γης, γεγονός που πρέπει να γλίτωσε στην παραγωγή αρκετά χρήματα!

Εκεί όμως θα ανακαλύψουν ότι κρύβεται ένα τεράστιο εξωγήινο ρομπότ που έχει κάνει σκλάβους του μια φυλή ανθρωποειδών που κατοικούν στον πλανήτη και σκοπεύει να κάνει ακριβώς το ίδιο και με τη Γη! Τα ανθρωποειδή έχουν αυτιά σαν των Vulkan (κος Σποκ & σια από το Star Trek), αλλά είναι καλά παιδιά κατά βάθος, όπως ο πνευματικός ηγέτης τους εξηγεί τηλεπαθητικά στον κυβερνήτη. Με τα πολλά και αφού βρέθηκαν αντιμέτωποι με το φοβερό ρομπότ εγκατέλειψαν τον πλανήτη παίρνοντας μαζί έναν από τους ντόπιους αλλά και έναν ιό που μετατρέπει ένα μέλος του πληρώματος σε ασταμάτητο φονικό διαστημικό- βρικόλακα, με ολίγον τι από ζόμπι του NIGHTMARE CITY εμφανισιακά και τρομερή δύναμη.

Όλα αυτά κατάφερα να τα γράψω με αρκετή προσπάθεια ενώ ξανάβλεπα την έναρξη αυτού του αρκετά μπερδεμένου εγχειρήματος που σίγουρα έχει την πλάκα και το cult ενδιαφέρον που θα περίμενε κανείς, αλλά που οτιδήποτε πέρα απ’ αυτό πάει στράφι από την αδυναμία των συντελεστών να τονίσουν τα θετικά του στοιχεία.

Κατ’ αρχάς θα μπορούσε να είναι κάλλιστα σπονδυλωτή ταινία, με τα 3-4 επεισόδια που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια εντελώς ξεχωριστά και με τηλεοπτικά διαλείμματα ανάμεσα από το καθένα. Το σενάριο είναι αρκετά άναρχο και χωρίς συνοχή οπότε κάνει τις ενδιαφέρουσες αυτές αλλά εντελώς αταίριαστες ιστορίες να μην δένουν με το σύνολο.

Πάντως από διαστημικά πλάνα καλά πάμε, με ομολογουμένως ικανοποιητικά μοντέλα των διαστημοπλοίων και όμορφες σκηνές έλλειψης βαρύτητας και διαστημικών ταξιδιών. Να έλειπαν και τα φανερά αταίριαστα πλάνα αρχείου της επιφάνειας του πλανήτη και αργότερα της καταστροφής του και τα πράγματα θα φαίνονταν ακόμα καλύτερα μιας και το σκηνικό καθαυτό δεν είναι καθόλου άσχημο.

Όσο για το εσωτερικό των διαστημοπλοίων, είναι αυτό το καταπληκτικά κακόγουστο πολύχρωμο στυλ που καθιερώθηκε στις ταινίες του είδους τη δεκαετίας του ’70, με φανταχτερά ψευτοφουτουριστικά κοστούμια, καπέλα και κράνη, πολύχρωμα φωτάκια, και τα συναφή σε έναν φανερό φόρο τιμής στα επεισόδια του STAR TREK της δεκαετίας του ‘60. Για να μη μιλήσουμε φυσικά για το περίφημο ρομπότ, που είναι το κλου της ταινίας από άποψη ειδικών εφέ, που θα κάνει και τον πιο δύσπιστο θεατή να σηκώσει τα χέρια ψηλά πανηγυρίζοντας!

Αυτά τα στοιχεία είναι που δίνουν στην ταινία τα όποια θετικά της και την κάνουν συμπαθητική, πέρα από το δεδομένο ενδιαφέρον που έχει σε κάποια σημεία της. Γενικά πάντως είναι χωρίς λογική, κακοφτιαγμένη και με καλό ρυθμό σε ελάχιστα σημεία της. Ακόμα όμως και έτσι, το COSMOS: WAR OF THE PLANETS δύσκολα θα δυσαρεστήσει τους πιο καλόβολους θεατές που με καλή παρέα, ανάλαφρη διάθεση και κάνα- δυο μπύρες θα περάσουν ένα απίστευτα διασκεδαστικό απογευματάκι

Δεν υπάρχει έκδοση στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Brentwood)
R0 Αμερική (Treeline Films)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές αλλά με εικόνα ποιότητας VHS. Πιθανότατα να υπάρχουν κι άλλες εκδόσεις με αντίστοιχη ποιότητα. Έχει κυκλοφορήσει και σε budget εκδόσεις πολλών ταινιών.