Οι μαζορέτες ενός σχολείου προετοιμάζονται για τον μεγάλο αγώνα της ομάδας μπάσκετ με το αντίπαλο σχολείο.
Σχόλια:
Άλλη μια ταινία με μαζορέτες από τις ΗΠΑ από την εποχή που η λέξη “cheerleader” μάλλον εξασφάλιζε εισιτήρια για τις αίθουσες προβολής από Αμερικάνους νέους της εποχής γεμάτους τεστοστερόνη έτοιμους να δουν τις περιπέτειες των σέξι κοριτσιών με τις πολύχρωμες μίνι φούστες.
Το REVENGE OF THE CHEERLEADERS δεν είναι τίποτα άλλο από μια κακοφτιαγμένη δικαιολογία για να προσφερθούν στο εν λόγω κοινό πολλά πλάνα γυμνών μαζορέτων, αλλά και των συμμαθητών τους ένας από τους οποίους είναι και ο David Hasselhoff στην πρώτη του εμφάνιση, πολύ χορός και συνθήματα, ασταμάτητο κρύο και χονδροειδές χιούμορ, και ένα «σενάριο» σχεδόν σουρεαλιστικό.
Η υπόθεση έχει να κάνει με μια ομάδα μαζορετών ενός Αμερικάνικου σχολείου που είναι σε «πόλεμο» με το γειτονικό σχολείο στην προσπάθειά τους να κάνουν την ομάδα μπάσκετ να νικήσει. Έτσι χρησιμοποιούν θεμιτές και αθέμιτες μεθόδους για να προσφέρουν τη βοήθειά τους στο σχολείο.
Μέσα σ’ όλα αυτά έχουμε και τη μάχη σε διοικητικό επίπεδο μεταξύ των δύο σχολείων σε μια παγερά αδιάφορη υπο- πλοκή του σεναρίου, επισκέψεις επιθεωρητών, αγώνες μπάσκετ, φοιτητικές φάρσες και τόνους γυμνού. Όλα αυτά μπορεί κανείς να τα απολαύσει αν καταφέρει να συνεχίσει να βλέπει αυτό το, αν μη τι άλλο, παράξενο δείγμα της κινηματογραφικής απελευθέρωσης των ΗΠΑ της δεκαετίας του ’70.
Και πραγματικά, κάτι τέτοιο απεδείχθη τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση πολύ δύσκολο, μιας και δυσκολευόμουν να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά, παρόλο που η προβολή έγινε κατά τις 21:00 το βράδυ.
Πάντως έχουμε αρκετές κορμάρες, μερικές από τις οποίες θρυλικές στο χώρο του Αμερικάνικού sexploitation, όπως της Cheryl ‘Rainbeaux‘ Smith καθώς και μερικές αλλοπρόσαλλα εμπνευσμένες στιγμές, αυτό το αναγνωρίζω. Μια απ’ αυτές είναι το καταπληκτικό πάρτι με σαπουνάδες στα ανδρικά αποδυτήρια της ομάδας μπάσκετ, όπου οι υπεύθυνοι του σχολείου, υπό την επήρεια ναρκωτικών τα οποία οι τετραπέρατες cheerleaders μας κατάσχεσαν από το αντίπαλο σχολείο και έριξαν μέσα στο φαγητό, θα ανταμώσουν τους ολόγυμνους παίκτες και τις επίσης ολόγυμνες μαζορέτες σε ένα ρωμαϊκό όργιο μέσα στα ντους.
Αξίζει να αναφερθεί εδώ ότι στη συγκεκριμένη σκηνή υπάρχει η μοναδική ευκαιρία να δει κανείς το μέγεθος των γεννητικών οργάνων του David Hasselhoff, που είναι και αναμφίβολα η πιο ιστορικά σημαντική στιγμή της ταινίας, αν εξαιρέσει κανείς τις 70’s χορευτικές φιγούρες του ίδιου πολύ μεγάλου ηθοποιού.
Πριν από αυτό υπάρχει και η μάχη με φαγητά στην καφετέρια του σχολείου από τους άγρια μαστουρωμένους μαθητές, ενώ δεν απουσιάζουν και τα show των cheerleaders πριν και κατά τη διάρκεια των αγώνων. Από εκεί και πέρα, η μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας αναλώνεται σε όχι πολύ έξυπνους διαλόγους, τραγελαφικές ερμηνείες και πάααρα πολλά γυμνόστηθα και όχι μόνο πλάνα (νομίζω το ξαναείπα αυτό).
Λογικά το REVENGE OF THE CHEERLEADERS θα θυμίσει σε πολλούς που ήταν νέοι τη δεκαετία του ’70 στις ΗΠΑ τα νιάτα τους, ενώ το όλο εγχείρημα μπορεί να χαρακτηριστεί ως «τα υγρά όνειρα του κάθε Αμερικανού teenager στη μεγάλη οθόνη».
Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα εντελώς άδειο κεφάλι, υπομονή και μεγάλη ανεκτικότητα στο κακόγουστο και χαμηλού επιπέδου χιούμορ και ίσως το REVENGE OF THE CHEERLEADERS αποβεί μια ακόμα ένοχη απόλαυση για μεγάλα παιδάκια.