Σχόλια:  Hammer Films. Ένα στούντιο που ταύτισε το όνομα του με τον ατμοσφαιρικό γοτθικό τρόμο από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 και έκανε σούπερ σταρ παγκόσμιου βεληνεκούς ηθοποιούς όπως ο Christopher Lee και ο Peter Cushing. Το συγκεκριμένο δίδυμο, από τα πιο αγαπημένα στην ιστορία της σκηνής του τρόμου, πρωταγωνιστούν σε αυτό το τυπικό δείγμα γραφής της Hammer σε σκηνοθεσία ίσως του πιο δημοφιλή δημιουργού της εποχής, Terence Fisher, που με τις ταινίες του Δράκουλα καθιερώθηκε στο πάνθεον της σκηνής.
Πρόκειται για μια ιστορία που διαδραματίζεται στις αρχές του 20ου αιώνα σε μια μικρή πόλη όπου τις νύχτες που υπάρχει πανσέληνος γίνονται μυστηριώδεις δολοφονίες και τα θύματα βρίσκονται κυριολεκτικά πετρωμένα, χωρίς άλλα στοιχεία για το τι τους συνέβη. Κοινός παρονομαστής στα εγκλήματα, ο μυστηριώδης, αντικοινωνικός και ακατάδεκτος Δρ. Namaroff (Peter Cushing), που σε κάθε ευκαιρία προσπαθεί να καλύψει όσα περισσότερα στοιχεία μπορεί για τους φόνους.
Όμως η αστυνομία βιάζεται να φορτώσει τα εγκλήματα σε κάποιον και τον βρίσκει στο πρόσωπο ενός ντόπιου νέου φημισμένου για την έκλυτη ζωή του, φυσικά με την εισήγηση του Δρ. Namaroff. Η επίσημη ιστορία είναι ότι ο νέος σκότωσε με κάποιον τρόπο μια νεαρή και μετά αυτοκτόνησε μη μπορώντας να αντέξει τις τύψεις. Αυτή τη θεωρία δεν ασπάζεται ούτε στο ελάχιστο ο πατέρας του νεαρού που καταφθάνει στην πόλη με στόχο να αποκαταστήσει τη φήμη του γιου του. Όμως κι αυτός θα συναντήσει την ίδια μοίρα, κάτι που προτρέπει έναν κάτοικο της πόλης να απευθυνθεί στον καθηγητή Karl Meister (Christopher Lee) για τη λύση του μυστηρίου.
Τα πράγματα περιπλέκονται όταν όλα δείχνουν ότι μπορεί να έχει εμπλακεί η μυθική Μέγαιρα, μια από τις τρεις Γοργόνες της Ελληνικής μυθολογίας, αδελφή της Μέδουσας και όχι ιδιαίτερα ευχάριστο πλάσμα στην όψη, μια ματιά της οποίας αρκεί για να μεταμορφώσει σε πέτρα όποιον την κοιτάξει. Εντωμεταξύ, ο νεαρός Paul Heitz (Richard Pasco) υποπτεύεται τον Δρ. Namaroff λόγω της συμπεριφοράς του, που όμως αρχικά αποδίδει στη ζήλια του για τη βοηθό του, Carla, με την οποία είναι τσιμπημένος τόσο ο ίδιος όσο και ο καλός γιατρός.
 Η έρευνα, όμως, του επισκέπτη καθ. Karl Meister καταρρίπτει γρήγορα αυτό το ενδεχόμενο στρέφοντας για άλλη μια φορά τις υποψίες στον Δρ. Namaroff και στο τρομερό μυστικό που προσπαθεί να κρατήσει προσεκτικά κρυμμένο.
Για όσες και όσους δεν έχουν πάρει τις απαραίτητες δόσεις από κλασσικό σινεμά της Hammer films, το THE GORGON ίσως είναι η ιδανική αφετηρία στην εκτός Κόμη Δράκουλα φιλμογραφία της ιστορικής Βρετανικής εταιρίας. Προέρχεται από την χρυσή εποχή, κατά την οποία η Βρετανική εταιρία κυκλοφορούσε τη μια ταινία μετά την άλλη με λίγες αποκλίσεις στην ποιότητα τους. Το βασικό πρόβλημα, όμως, για να γίνει κάτι τέτοιο είναι ότι ακόμα δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD πουθενά!!
Όλα τα στοιχεία- σήμα κατατεθέν είναι εδώ. Επιβλητική γοτθική ατμόσφαιρα, μυστήριο, πλοκή που ξετυλίγεται με μαεστρία παρά τις όποιες αμηχανίες και ατέλειες και βέβαια τρομερές ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό δίδυμο.
 Ο Cushing είναι τέλειος στο ρόλο του συναισθηματικού αλλά γεμάτου μυστικά επιστήμονα, έναν ρόλο που έπαιξε πολλές ακόμα φορές στη μεγάλη καριέρα του στη Hammer, ενώ ο Christopher Lee που έχει αρκετά λιγότερο χρόνο στο πλάνο, είναι κοφτός και απόλυτος στις κινήσεις του, όπως ακριβώς τον θέλουν και τον έχουν συνηθίσει οι fans.
Από εκεί και πέρα τα πράγματα κινούνται στα γνώριμα πλαίσια των παραγωγών της Hammer εκείνη την εποχή, με συγκρατημένη βία, ρομάντζο και ίντριγκα που περιπλέκει κάπως την ιστορία και προσπαθεί να εισάγει νέο ενδιαφέρον εκτός από τη δράση του πλάσματος καθαυτή. Το τελευταίο είναι φτιαγμένο από αυτό που σήμερα θα ονομάζαμε «ξεπερασμένα ειδικά εφέ», που μάλιστα ακόμα και την εποχή που κυκλοφόρησε η ταινία ήταν ξεπερασμένα και cheesy.
Με ελαφρό μακιγιάζ προσώπου και χάρτινα φιδάκια για μαλλιά που μοιάζουν σαν κακοφτιαγμένη αποκριάτικη περούκα, η φοβερή και τρομερή Γοργών μόνο τρόμο δεν προκαλεί το λίγο χρόνο που βρίσκεται στο πλάνο. Σε μια από τις συνεντεύξεις του ο Christopher Lee δήλωσε ότι το μόνο κακό με το THE GORGON ήταν το ομώνυμο πλάσμα, λόγω των αστείων ειδικών εφέ κάτι που είχε παραδεχτεί και ο παραγωγός Anthony Nelson Keys.
Από την άλλη, αν και όλα γκρεμίζονται με την εμφάνιση του πλάσματος που μόνο τρόμο δεν προκαλεί, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει το μέχρι τότε θέαμα, που αποτελεί την ιδανική προβολή για ένα Σαββατιάτικο απογευματάκι, πριν αρχίσουν τα πιο… «σκληρά»! Η υπόθεση και οι ερμηνείες κάνουν την ταινία κλασσική και αναγκαία προσθήκη στις συλλογές των πραγματικών φίλων της σκηνής, που ξέρουν ότι κάθε ταινία της Hammer είναι μια χρυσή σελίδα στην ιστορία της σκηνής και το THE GORGON δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Κάθε άλλο, μάλιστα.
|
