Μια ομάδα νέων πιλότων καταφεύγουν σε μια καλύβα στον ορεινό Καναδά απ’ όπου ακούν ραδιοφωνικές ανταποκρίσεις για πτώσεις αεροσκαφών και άλλα ανεξήγητα συμβάντα που τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εξωγήινοι έχουν εισβάλει στη Γη.
Σχόλια:
Το INVASION FROM INNER EARTH αν μη τι άλλο με έκανε να δω με άλλο μάτι ταινίες όπως το ALIEN RAMPAGE, τον προκάτοχό του THE ALIEN FACTOR και το WITHOUT WARNING. Και είναι λογικό μιας και μπροστά του μοιάζουν με τα CITIZEN CANE, GODFATHER και CLOSE ENCOUNTERS OF THE THRD KIND αντίστοιχα.
Δυσκολεύεστε να το πιστέψετε; Κι όμως! Πρόκειται για ταινία Ε/Φ με εισβολή εξωγήινων που οι εξωγήινοι είναι στο πλάνο μερικά μόνο δευτερόλεπτα από τα 95 της διάρκειάς του. Η αρχή δίνει σε έναν φύση αισιόδοξο φίλο της Ε/Φ ελπίδα ότι μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι καλό, με έναν cheesy ιπτάμενο δίσκο να προσγειώνεται σε δασώδη περιοχή εν μέσω κλασσικών πολύχρωμων καπνών που βλέπουμε στα γήπεδα. Όμως γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι η συγκεκριμένη σκηνή περιείχε ότι καλύτερο είχε να επιδείξει η συγκεκριμένη ταινία από πλευράς ειδικών εφέ. Όσο για έμπνευση….
Η ταινία διαδραματίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ένα ορεινό καταφύγιο στο βουνό, όπου καταφεύγει μια παρέα όταν προσγείωσαν το αεροπλάνο τους στη συγκεκριμένη περιοχή. Μετά από ακατάπαυστη πολυλογία μεταξύ των τεσσάρων, θα μάθουμε ότι η Γη απειλείται από ενός είδους εξωγήινου ιού που προσβάλλει τους ανθρώπους προκαλώντας το θάνατο.
Ωραία όλα αυτά, αλλά δυστυχώς δεν τα βλέπουμε ποτέ, μιας και ο σκηνοθέτης επιλέγει να ακολουθήσει την οδό του ακατάπαυστου διαλόγου χωρίς τίποτα παραπάνω. Και βέβαια, το κόκκινο φως που υποτίθεται είναι ο εξωγήινος και κάνει ντροπαλά την εμφάνισή του κάποια στιγμή δεν βοηθάει και πολύ από πλευράς ενδιαφέροντος.
Η όλη φάση μοιάζει λες και έγινε σαν φάρσα από το σκηνοθέτη Bill Rebane (THE GIANT SPIDER INVASION) και την παρέα του, που όμως βγάζει νόημα και είναι αστεία μόνο γι αυτούς. Κάτι σαν προσωπικό αστείο που δεν ήθελαν να δουν το χιούμορ του οι θεατές της ταινίας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ξεφεύγει από την κατηγορία «τόσο κακό που είναι καλό» και να πέφτει με το κεφάλι στην κατηγορία «τόσο κακό που είναι φρικτό».
Λυπηροί διάλογοι που δεν είναι ούτε ανεπιτήδευτα αστείοι, σενάριο σαν να γραφόταν εκείνη τη στιγμή, ανύπαρκτη δράση, ερασιτεχνικό σε όλους τους τεχνικούς τομείς, αργό και ανιαρό, είναι μερικά από τα επίθετα και χαρακτηρισμούς που άνετα περιγράφουν το INVASION FROM INNER EARTH.
Συγκεκριμένα το μόνο που ίσως αξίζει να θυμάται κανείς από τη συγκεκριμένη ταινία είναι μια ομοιότητα με την υπόθεση στο πρόσφατο CABIN FEVER, ένα με δύο λεπτά εμπνευσμένου διαλόγου και ορισμένα σημεία στη μουσική που είναι πραγματικά ενδιαφέροντα. Από εκεί και πέρα έχουμε ένα άχρωμο, άοσμο και ανούσιο σύνολο που γίνεται κουραστικό από τα πρώτα του λεπτά και μόνο γίνεται χειρότερο μέχρι τη λύτρωση του φινάλε, το οποίο είναι και ότι πιο εμπνευσμένο έχει στο ρεπερτόριό της η συγκεκριμένη ταινία. Τώρα αν θα καταφέρει κανείς να φτάσει μέχρι εκεί είναι ένα θέμα. Μάλιστα θα μπορούσα να πω ότι η ταινία θα ήταν αρκετά χρήσιμη σαν σωφρονιστικό μέσο, στυλ CLOCKWORK ORANGE, όπου θα δείχνεται κατ’ επανάληψη στους πιο επικίνδυνους εγκληματίες αφού τους δέσει κάποιος χειροπόδαρα σε μια καρέκλα και φροντίσει να μην μπορούν να πάρουν το βλέμμα τους από την οθόνη. Ξεχάστε τα παραδοσιακά βασανιστήρια και ψυχολογική βία. Μια προβολή του INVASION FROM INNER EARTH φτάνει για να μετανιώσει κανείς για όλα τα κακά που έχει κάνει στη ζωή του. Προσωπικά θα το κλείσω σε μια κούτα όπου θα καταχωνιάσω στο πλησιέστερο ανήλιαγο υπόγειο, με την ελπίδα να μην το βρει κανείς έτσι ώστε το INVASION FROM INNER EARTH να ξεχαστεί για πάντα εκεί, όπως του αξίζει.
Η συγκεκριμένη έκδοση είναι χωρίς περικοπές, σε budget έκδοση με άλλες 4 ταινίες και εικόνα ποιότητας VHS. Πιθανότατα να υπάρχει και σε άλλες budget εκδόσεις παρόμοιας ποιότητας.
Το 
Ωραία όλα αυτά, αλλά δυστυχώς δεν τα βλέπουμε ποτέ, μιας και ο σκηνοθέτης επιλέγει να ακολουθήσει την οδό του ακατάπαυστου διαλόγου χωρίς τίποτα παραπάνω. Και βέβαια, το κόκκινο φως που υποτίθεται είναι ο εξωγήινος και κάνει ντροπαλά την εμφάνισή του κάποια στιγμή δεν βοηθάει και πολύ από πλευράς ενδιαφέροντος.
