Σχόλια:  Ο μεγάλος Antonio Margheriti επιστρέφει σε περιοχές του Indiana Jones με τη θεματική συνέχεια της εντυπωσιακής περιπέτειας του 1982 THE HUNTERS OF THE GOLDEN COBRA. Το οπλοστάσιο του άθικτο από την προηγούμενη φορά, με τον David Warbeck ουσιαστικά να επαναλαμβάνει το ρόλο που είχε στην προηγούμενη ταινία και τον John Steiner να επανέρχεται στο πλάι του, έστω και με ανορθόδοξο τρόπο. Μια ομάδα απόλυτα ταιριαστή, λοιπόν, έρχεται να συνταράξει τα απογεύματα των κολλημένων στο παρελθόν φίλων της φανταστικής περιπέτειας.
Αυτή τη φορά η δράση μεταφέρεται στην Τουρκία, όπου βρίσκεται ο τύμβος του Γκιλγκαμές, του Θεού Ήλιου. Εκεί βρίσκεται το αμύθητης αξίας σκήπτρο του Θεού, και το θέλουν τόσο ο John Steiner που υποδύεται έναν ευκατάστατο Βρετανό τυχοδιώκτη, όσο και ο Πρίγκιπας Αμπντουλάχ, ένας πωρωμένος ακόλουθος της θρησκείας του Γκιλγκαμές που θα κάνει τα πάντα για να πιάσει το σκήπτρο στα χέρια του.
Έτσι η μόνη λύση στα προβλήματα και των δύο είναι ο διαρρήκτης- τυχοδιώκτης Rick Spear (David Warbeck), που όχι μόνο θα εντοπίσει τον τύμβο, αλλά θα χρησιμοποιήσει και την πείρα του στις διαρρήξεις για να ανοίξει την πόρτα του Ναού με τον σωστό τρόπο, αποφεύγοντας την φρικτή κατάρα που πλανάται πάνω από τον τύμβο του Γκιλγκαμές.
 Πώς, λοιπόν, να πέσει έξω κανείς με τέτοιο υλικό, πόσο μάλλον ο έμπειρος σε θέματα δράσης και περιπέτειας Margheriti, ιδίως όταν μόλις ένα χρόνο πριν κατάφερε και έκανε το THE HUNTERS OF THE GOLDEN COBRA μια φανταστική περιπέτεια δράσης στα πρότυπα του RIDERS OF THE LOST ARK και μόλις με ένα κλάσμα του προϋπολογισμού του τελευταίου;
Γνώριμη συνταγή κι εδώ, λοιπόν, που όμως αργεί κάπως να πάρει εμπρός, αν και από την έναρξη έχουμε τις απαραίτητες σκηνές δράσης όπως κυνηγητά αυτοκινήτων, πιστολίδι και εκρήξεις που θα ικανοποιήσουν άνετα τους Ιταλόφιλους. Υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα σκηνή διάρρηξης από τον David Warbeck δοσμένη με το μεράκι και το ρυθμό που ο Margheriti ξέρει πολύ καλά από το δικό του THE SQUEEZE.
 Πάντως όταν πρόκειται γενικά για τέτοιου είδους περιπέτειες, ένας ψαγμένος b-μουβάς καταλαβαίνει εύκολα ότι λογικά θα συναντήσει αφελές σενάριο, αρκετές «τρύπες» στην πλοκή, μέτριες ερμηνείες και ειδικά εφέ ευκαιρίας, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση τα στάνταρντς της παραγωγής είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο με φόντο όμορφες και ασυνήθιστες τοποθεσίες στην Τουρκική επαρχία, αρκετά οχήματα στη χρήση των πρωταγωνιστών που συνήθως καταλήγουν σε εντυπωσιακές σκηνές καταστροφής και εκρήξεων, και γενικά ένα αποδεκτό προϋπολογισμό που κάνει το όλο έργο να αξίζει τον κόπο παρά τις φανερές του ατέλειες.
Για άλλη μια φορά η δράση στο τελευταίο μισάωρο όπου οι φίλοι μας ανακαλύπτουν τον τύμβο, κλέβει την παράσταση, με τα σκηνικά μέσα στο ηφαίστειο να κόβουν την ανάσα. Ο μακαρίτης Antonio Margheriti ήξερε τι ακριβώς να κάνει με τέτοιες σκηνές, ίσως καλύτερα από κάθε άλλο Ιταλό σκηνοθέτη δράσης, και για άλλη μια φορά δεν απογοητεύει.
 Προσωπικά ευχαριστήθηκα περισσότερο το THE HUNTERS OF THE GOLDEN COBRA που μου φάνηκε πιο «γεμάτο» και χωρίς νεκρά σημεία σε καμία στιγμή του, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι το ARK OF THE SUN GOD δεν αξίζει τον κόπο. Μάλλον το αντίθετο! Πρόκειται για μια ταινία που θα σπαταλήσει το χρόνο σας ευχάριστα και χωρίς προβληματισμούς, με μερικές εντυπωσιακές σκηνές δράσης, μια πολύ καλή ομάδα πρωταγωνιστών με τους Warbeck και Steiner να ξεχωρίζουν και αρκετό υλικό για να αφήσει μικρούς και μεγάλους με ένα πλατύ χαμόγελο.
Οπότε μαζέψτε τα παιδιά, ψήστε ποπ κορν, και ετοιμαστείτε για μια ποιοτική απογευματινή προβολή σαν αυτές που εμείς βλέπαμε καθημερινά τη δεκαετία του ’80, αλλά που οι νέοι πλέον αγνοούν.
|
