Ο Matt Cordell επιστρέφει για τρίτη φορά από τον τάφο ως αποτέλεσμα μαγείας με το μυαλό στην εκδίκηση αλλά και στον... έρωτα!
Σχόλια:
Τρίτη και τελευταία περιπέτεια του Μανιακού Μπάτσου Matt Cordell που άρχισε να τρομοκρατεί τη Νέα Υόρκη το 1988. Κοινά σημεία όλων ο σκηνοθέτης William Lustig, που πρέπει να κατέχει το ρεκόρ αριθμού ταινιών με τη λέξη ‘Maniac’ στους τίτλους και ο έμπειρος και σεβαστός από τη σκηνή Larry Cohen στο σενάριο. Τόσο ο τελευταίος όσο και ο Αμερικάνος exploitation δημιουργός και ιδρυτής της Blue Underground πάντα παρέδιδαν τα αγαθά για το κοινό τους και το MANIAC COP 3 δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Αυτή τη φορά ο Cordell επιστρέφει από τους νεκρούς με τη βοήθεια ενός ιερέα βουντού αυτή τη φορά για να βρει το… ταίρι του. Αυτή είναι η δυναμική και σκληρή μπατσίνα Katie που για καλή τύχη του Cordell και κακή δική της πέφτει θύμα σκευωρίας η οποία έχει σαν αποτέλεσμα να πυροβοληθεί και να πέσει σε κώμα και στη συνέχεια να κατηγορηθεί για υπερβολική χρήση βίας από τα διψασμένα για αίμα ΜΜΕ. Ιδανική κατάσταση για τον φρεσκοαναστημένο Cordell που στο μεταξύ προχωράει να εκδικηθεί όλους όσους συνέβαλαν στην κατάσταση της Katie. Όμως η μικρή ήταν κάτι σαν μικρή αδελφή του σκληροτράχηλου μπάτσου Sean McKinney (Robert Davi) που στο παρελθόν είχε αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον Cordell αποκαθιστώντας το όνομα του προτού τον σκοτώσει στις φλόγες. Έτσι δεν αργεί να υποψιαστεί ότι κάποια εμπλοκή έχει ο Cordell, ιδίως μετά που ανακαλύπτει τη σύνδεση με βουντού και μαγείας στην ιστορία.
Όπως μπορεί να δει κανείς, το σενάριο δεν θα έλεγε κανείς ότι είναι χτισμένο πάνω στα πιο γερά θεμέλια, όπως άλλωστε και στις δύο προηγούμενες ιστορίες του Μανιακού Μπάτσου αλλά και στη συντριπτική πλειοψηφία της σκηνοθετικής δουλειάς του William Lustig. Παρ’ όλα αυτά προκύπτει μια ρυθμική και νευρώδης ταινία που δύσκολα θα αφήσει παραπονεμένο το κοινό της.
Η ισορροπία μεταξύ μυστηρίου και δράσης είναι στη σωστή αναλογία, ενώ ο Lustig με το στοιχείο της μαγείας δίνει μια ψευτοεξήγηση της ανάστασης και του απώτερου στόχου του Cordell. Απώτερος στόχος του MANIAC COP 3 όμως είναι ξεκάθαρα η ψυχαγωγία, κάτι που εξασφαλίζει ο Lustig με σωστή χρήση της προσωπικότητας ενός ηθοποιού σαν τον Robert Davi και βέβαια με κάμποσες σκηνές ασταμάτητης δράσης. Ξεχωρίζει αναμφίβολα η τελική καταδίωξη με τον Davi και την συμπρωταγωνίστρια Caitlin Dulany να καταδιώκονται από έναν φλεγόμενο Cordell σε αστυνομικό αυτοκίνητο. Ο Cordell είναι φυσικά ο Robert Z'Dar που έχει ίσως τον περισσότερο χρόνο στην οθόνη από όλες τις ταινίες της σειράς, παρ’ όλο που το παραμορφωμένο του πρόσωπο δεν τον βοηθάει να… ξεδιπλώσει το υποκριτικό ταλέντο του! Από εκεί και πέρα ξεχωρίζουν κάποιες αληθινές εμπνεύσεις του σεναρίου, όπως ο θάνατος του βετεράνου Robert Forster που έχει ένα μικρό ρόλο από μηχάνημα ακτινογραφιών του νοσοκομείου, μέθοδος που δε νομίζω να έχει προηγούμενο ή επόμενο στα χρονικά του σινεμά τρόμου! Επίσης εκτός από την προαναφερθείσα καταδίωξη του φινάλε υπάρχουν και αρκετές άλλες σκηνές εντυπωσιακής δράσης όπως το πιστολίδι στο νοσοκομείο, ενώ ενίοτε δεν λείπει και η γνώριμη ατμόσφαιρα μυστηρίου. Φυσικά με ένα μικρό φύσημα το οικοδόμημα του σεναρίου καταρρέει, αλλά πριν από αυτό οι φίλες και φίλοι των b-movies έχουν περάσει ένα πολύ χαβαλετζίδικο 85λεπτο με μπαμ- μπουμ, δράση, βία και ατάκες που χτυπούν κατευθείαν στο ψαχνό.
Προσέξτε ατάκα γιατρού Robert Forster πριν γίνει ψητός από το μηχάνημα ακτινογραφιών: «Μερικοί από το προσωπικό έχουν κάνει το νοσοκομείο να μοιάζει με Ελληνικό εστιατόριο!». Νομίζω ότι τα λέει όλα!
Τρίτη και τελευταία περιπέτεια του Μανιακού Μπάτσου Matt Cordell που άρχισε να τρομοκρατεί τη Νέα Υόρκη το 1988. Κοινά σημεία όλων ο σκηνοθέτης 
Όπως μπορεί να δει κανείς, το σενάριο δεν θα έλεγε κανείς ότι είναι χτισμένο πάνω στα πιο γερά θεμέλια, όπως άλλωστε και στις δύο προηγούμενες ιστορίες του Μανιακού Μπάτσου αλλά και στη συντριπτική πλειοψηφία της σκηνοθετικής δουλειάς του 
