Σχόλια:  Οι περισσότεροι από εμάς που δεν έχουμε ξανακούσει για το LUTHER THE GEEK, λόγω τίτλου και μόνο προϊδεαζόμαστε για σπλάτερ μπαλαφάρα, κάτι μεταξύ REVENGE OF THE NERDS και MANIAC, πιθανότατα με το «φυτό» του σχολείου να σταματάει να ανέχεται τα πειράγματα των συμμαθητών του και να πιάνει τα όπλα στην παράδοση της εταιρίας Troma που κυκλοφόρησε το Αμερικάνικο DVD. Σωστά; ΛΑΘΟΣ!
Ο όρος “geek” εδώ χρησιμοποιείται για να καταδείξει μια ακόμα νοσηρή καινοτομία της Αμερικάνικης υποκουλτούρας, όπου στην αρχή του 20ου αιώνα φόρτωνε όλους τους κοινωνικά απόκληρους σε Τσίρκα και σόου φρικιών με στόχο το κέρδος. Οι geeks ήταν συνήθως διανοητικά διαταραγμένοι άνθρωποι που για να εξασφαλίσουν την καθημερινή τους δόση αλκοόλ έπρεπε να δώσουν μια κακόγουστη και μακάβρια παράσταση μπροστά στο κοινό των Πανηγυριών. Συγκεκριμένα, με τα δόντια τους δάγκωναν και έκοβαν το λαιμό κοτόπουλων πίνοντας μετά το αίμα τους μπροστά στα έκπληκτα μάτια του αμφίβολων ηθικών αναστολών κοινού.
 Ένα τέτοιο σόου είδε και ο μικρός Luther μια βραδιά στα τέλη της δεκαετίας του ’30 και σημαδεύτηκε τόσο πολύ που έγινε και ο ίδιος geek, σε μια εποχή όμως που δεν ευδοκιμούσε καθόλου για την...τέχνη του. Μοιραία, λοιπόν, με το πέρασμα του χρόνου, ο Luther κατέληξε στα χέρια της δικαιοσύνης μετά από 3 φόνους με την μέθοδο που περιγράψαμε νωρίτερα. Έχει χάσει πλέον τα δόντια του και τα έχει αντικαταστήσει με μια μεταλλική μασέλα, ενώ έχει υιοθετήσει και τη συμπεριφορά του...κοτόπουλου, με συνεχή κακαρίσματα αντί για ομιλία. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Luther έχει μετατραπεί σε έναν ώριμο geek, αλλά οι υπεύθυνοι της φυλακής θεωρούν ότι για τα τελευταία 25 χρόνια που κρατείται, ο Luther ήταν μοντέλο κρατούμενου και ήρθε η ώρα να του δοθεί αναστολή.
 Μέγα λάθος, όπως εύκολα καταλαβαίνετε, αλλά από εδώ και πέρα το γλέντι αρχίζει. Ο Luther δε χάνει χρόνο και επιτίθεται στην πρώτη γριούλα που συναντάει όσο είναι έξω. Μετά από μια μικρή βόλτα, η μυρωδιά από το κοτέτσι τον οδηγεί σε ένα απομονωμένο αγροτόσπιτο που κατοικεί μια μητέρα με την κόρη της. Γρήγορα- γρήγορα αιχμαλωτίζει τη μητέρα και προσπαθεί να κάνει το ίδιο και με την κόρη και το αγόρι της. Η δράση της ταινίας από εδώ και πέρα μεταφέρεται εξ ολοκλήρου μέσα στο σπίτι και στις προσπάθειες της οικογένειας να αποφύγει τη δίψα για αίμα του Luther.
 Από τις πρώτες σκηνές του, το LUTHER THE GEEK δείχνει ότι υπόσχεται πολλά, παρ’ όλες τις αφέλειες του σεναρίου (όπως π.χ. με ποια λογική αποφάσισαν να αφήσουν ελεύθερο έναν «άνθρωπο» σαν τον Luther, που ήταν δεδομένο το που θα κατέληγε). Άκρως ατμοσφαιρικό, με πολύ καλή μουσική και αξιόλογα επίπεδα παραγωγής, που δεν μαρτυρούν το μικρό budget το οποίο ήταν στη διάθεση των δημιουργών, το LUTHER THE GEEK είναι πρωτότυπο και γνήσια τρομακτικό. Ο χαρακτήρας του Luther είναι πραγματικά ανατριχιαστικός, χωρίς να μιλάει ποτέ, αλλά συνεχώς κάνοντας ήχους κοτόπουλου, κάτι που μπορεί να ακούγεται λιγάκι αστείο, αλλά πιστέψτε με, δεν πρόκειται να γελάσετε όταν δείτε τις πρακτικές του Luther!
 Το κύριο μέρος της ταινίας, μετά δηλαδή που ο Luther καταφθάνει στη φάρμα, είναι το σινεμά τρόμου σε όλο του το μεγαλείο. Με αποκαρδιωτική ατμόσφαιρα, ερμηνείες που αγγίζουν την τελειότητα μέχρι το τέλος, το LUTHER THE GEEK είναι μια ταινία που δεν πρέπει να λείπει από τις ταινιοθήκες των σοβαρών φίλων του τρόμου.
Το μόνο κάπως μελανό σημείο που μπορώ να σκεφτώ είναι η άφιξη του αστυνομικού στο σπίτι, που ναι μεν βοηθάει την υπόθεση να φτάσει στην κορύφωσή της, αλλά ο χαρακτήρας είναι τόσο κλισσαρισμένος που κάπως με ξενέρωσε, εκεί που βρισκόμουν στην άκρη του καθίσματός μου περιμένοντας να δω τι άλλο μου επιφύλασσε ο Carlton J. Albright. Μην φανταστείτε όμως ότι προκύπτει καμία ανεκδιήγητη αλλαγή της πλοκής στυλ HAUTE TENSION. Ευτυχώς όχι, αλλά το σενάριο δεν βοηθάει και πολύ μιας και ο νεοφερμένος μπάτσος θα μπορούσε να είχε δώσει λύση στην ιστορία, αν φυσικά δεν ήταν τόσο διανοητικά καθυστερημένος όσο το σενάριο τον παρουσιάζει!
 Ο Albright δείχνει ότι θα μπορούσε να είχε λαμπρό μέλλον στο χώρο του τρόμου, αλλά δυστυχώς η ιστορία δεν επιβεβαίωσε κάτι τέτοιο, μιας και το LUTHER THE GEEK είναι η δεύτερη και τελευταία του σκηνοθετική προσπάθεια μέχρι σήμερα. Επίσης, ο Mike Tristano, καλλιτέχνης των πολύ καλών ειδικών εφέ, αποκήρυξε την ταινία για κάποιο λόγο που ομολογουμένως δεν έχω καταλάβει, μιας και το gore είναι απόλυτα πειστικό και καλοφτιαγμένο και ταιριάζει απόλυτα στην μακάβρια ατμόσφαιρα της ταινίας. Τι να πω, ο καθένας με τις επιλογές του!
 Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι ο Edward Terry, που τόσο αποτελεσματικά ζωντανεύει τον τόσο δυσάρεστο και επικίνδυνο χαρακτήρα του Luther, και που στην ταινία μοιάζει τόσο μα τόσο τρομακτικός, στην πραγματικότητα μόλις που φτάνει το 1,60 στο ύψος! Αυτό και μόνο το γεγονός δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στην φωτογραφία και στα παιχνίδια της κάμερας από τον Carlton J. Albright, που καταφέρνει να δώσει στον χαρακτήρα του την υπόσταση που πραγματικά του αξίζει, ουσιαστικά μόνο με μια μεταλλική μασέλα!
 Εμένα δε μου μένει παρά να συστήσω ανεπιφύλακτα το LUTHER THE GEEK στους θαρραλέους φίλους του τρόμου σαν κορυφαία κινηματογραφική εμπειρία για τις σκοτεινές νύχτες του χειμώνα, και ελπίζω να το δούμε σύντομα στην Ελλάδα σε καλή έκδοση DVD, αλλά μεταξύ μας χλωμό το βλέπω!
|
